Van de zorg naar autotechniek

Op een mooie zonnige lentedag loop ik de werkplaats van Garage Duijts in Nederweert binnen. Daar word ik begroet door een vrolijke blondine, in werkoverall, maar de nagels mooi roze gelakt: Silvia Duijts. Voorheen verzorgster van ouderen, nu automonteur en mede-eigenaar van Garage Duijts. Ik ben benieuwd naar haar verhaal.

Werken in de ouderenzorg

Silvia Duijts (56) is een geboren en getogen Weertse. Haar ouders hadden als hobby huizen opknappen, waardoor ze op veel plekken in Weert heeft gewoond. Silvia ging naar de huishoudschool Hoogh Weert en daar had je eigenlijk maar twee keuzes: administratie of de zorg. Administratie lag haar helemaal niet, dus werd het de zorg. In die studierichting ronde ze ook haar beroepsopleiding af, op Drakesteyn (Gilde Opleidingen). Silvia vond vooral de geriatrische zorg, de zorg voor ouderen, interessant. Waarop ze bij Hornerheide (nu Proteion) startte met een interne opleiding tot ziekenverzorgster, wat vervolgens voor 15 jaar een hele fijne werkplek bleek te zijn. Silvia: “Hornerheide was mijn plek, een heel fijne omgeving om te werken, ook de collega’s. Ik ging altijd met heel veel plezier naar mijn werk. Het maakte mij niet uit of het nu nacht- of dagdienst was. Die ouderen zijn net zoals ik geweest en nu kunnen ze niet meer voor zichzelf zorgen. Ze gaan langzaam achteruit, vergeten veel dingen.” De waardering die ze kreeg van zowel de patiënten als hun families gaf haar veel voldoening. “Een glimlach van die mensen is onbetaalbaar.”

Een moeilijke keuze

In 1997 trouwde Silvia met Harald Duijts en samen hebben ze drie kinderen: Joeri (26), Kirsten (24) en Aaron (20). Na de geboorte van de eerste twee kinderen werd het steeds moeilijker om haar werk bij Hornerheide te combineren met haar gezinsleven. “In 2003 ben ik meegegaan in de zaak van Harald, het takel- en autobedrijf. Het was een moeilijke beslissing, maar als je kinderen krijgt, wil je het zeker voor hen goed doen. Harald wilde niet dat ik Hornerheide zomaar opgaf en zelf vond ik het ook een lastige keuze. Dus begon ik met 70% te werken en later 50%, maar ik vond het moeilijk om niet volledig betrokken te zijn en het werk niet te kunnen doen zoals ik het graag zou willen.” Uiteindelijk besloot Silvia te stoppen in de zorg. Ze begon met administratieve taken voor de garage en hielp af en toe met het wegbrengen van auto’s. “Dat vond ik echt geweldig om te doen, lekker rondtoeren, diverse mensen ontmoeten, ik vond dat wel stoer,” vertelt Silvia enthousiast.
Miste je de zorg? “In het begin miste ik mijn collega’s wel, maar ik kwam er ook achter dat ik het repareren van auto’s erg interessant vond.”

Vrouw in een mannenwereld

Silvia vervolgt: “Ik ben een echte doener, iemand die graag met de handen werkt”. Zonder formele opleiding ging ze aan de slag: “Ik heb alles van Harald geleerd. Blijkbaar ben ik toch wel technisch aangelegd en ik vind het heel interessant. Daarnaast begin ik overal aan, vraag veel en ik wil weten hoe de dingen werken”. Sommige klanten liepen haar in het begin gewoon voorbij in de werkplaats. ‘Waar is Harald?’. Waarop ik aangaf: ‘Zeg het maar, ik kan je ook helpen.’ Of Harald stuurde ze gewoon terug naar mij: ‘Daar gaat Silvia over’.”
Inmiddels werken Silvia en Harald al jaren samen in hun allround autobedrijf. “We doen alles met z’n tweetjes en vullen elkaar goed aan,” vertelt Silvia trots. Harald is APK-keurmeester en Silvia doet het onderhoud, de remmen, banden opleggen en de administratie. “Wat ik het leukste vind om te doen? Aan de auto’s werken. Ik vind het heel fijn dat als mensen met klachten komen en ik kan het oplossen. Daar word ik heel blij van.” Silvia geniet van de waardering die ze krijgt van de klanten en vindt het fijn om iets voor anderen te kunnen betekenen. Knap hoe ze zich alles eigen gemaakt heeft en zich volledig thuis voelt in de autowereld. “Waarom zouden vrouwen dit werk niet kunnen doen? Ik hoor vaak van vrouwen die hun auto voor APK-keuring komen brengen, hoe sjiek ze het vinden dat ik dit werk doe.”

Volg je hart en gevoel

Voor mensen die overwegen om een carrièreswitch te maken, heeft Silvia een simpel maar krachtig advies: “Volg je hart en je gevoel, dan zit je altijd goed.” Silvia mist het werk in de zorg niet meer en is blij met de keuze die ze heeft gemaakt. “Klanten lopen me nu niet meer zomaar voorbij in de garage. Ze vragen mij ook van alles over de auto’s. Komt niet vaak voor dat ik geen antwoord heb, best stoer!”

Eén vraag ben ik nog nieuwsgierig naar: wat is jouw favoriete auto? Lachend geeft Silvia aan “De Lexus NH300, hybride in parelmoer kleur. Tja, ik blijf toch een vrouw.”