Rundumhausen

Naast het uitgebreide interview was het ook nog mijn beurt voor de tweemaandelijkse column.

Waar gaat de reis naartoe? Ons antwoord deze zomer is, net als in coronatijd: nergens. Ofwel Rundumhausen. En dat zou zo maar eens een heel avontuurlijke vakantie kunnen worden. Vanuit het houten vlonderterras kijken we urenlang naar de vogels die zich tegoed doen aan de hoge grassen en zich wassen in de kleine waterpoeltjes in de tuin. Sinds onze bejaarde Heidewachtel Noortje naar de eeuwige jachtvelden is, wagen vogeltjes, een terugkerende fazant en dwalende huiskatten zich tot dicht achter de glazen gevel. Een musje pikt insecten uit een spinnenweb en we zitten er met de neus bovenop. Mini-safari aan huis. Safari want, we zijn als mens tot nu toe slechts te gast in de hobbelige ruigte rondom het huis. Als we de moed gevat hebben, wordt de zeis ter hand genomen en een pad gebaand door de jungle die we graag het predicaat tuin gaan geven.

Stevige werkschoenen aan, want het zou niet voor het eerst zijn dat een zeis-amateur zijn eigen tenen meeneemt in de soepele zwaaibeweging. Manlief wordt er enthousiast van en ontdekt in andere provincies ook zeislessen. Zou iets zijn voor Limburgs Landschap, of zijn ze er al in Limburg?

Onze VVV-gids voor deze vakantie is het tuinplan, een aanlokkelijk, gekleurd eindplaatje van een natuurrijke tuin met veel groen, bomen voor de heerlijkste schaduw, plek om te zitten en genieten en natuurlijk water. Geen overbodige luxe zo’n plan, want hoewel we kleiner zijn gaan wonen is het omliggende, meekomende perceel meer uit de kluiten gewassen dan wij tot nu gewend waren.

Groot, professioneel materieel legde de basis en nu zijn wij aan zet. Recreëren met schop en schep. Siësta en ijsje bij de koffie om de sfeer van vakantie vast te houden. En met een fijne bbq in het vooruitzicht worden manschappen in eigen kring geworven om het vele werk licht te maken.

Een eerste aanzet om nog vele jaren in vrije uren met plezier en zeker ook bloed, zweet en tranen in onze groene leefomgeving te genieten. Genieten als het briljanten echtpaar dat ik recent bezocht en dat een waarlijk tuinparadijs realiseerde, een levenswerk waar ze zelf dagelijks van genieten, dat hen fit houdt en grote aantrekkingskracht heeft op kinderen en kleinkinderen die graag enkele uren reizen om na aankomst in de groene oase te duiken met tent en bal. Aanlokkelijk vooruitzicht!

Birgit Op de Laak
burgemeester Nederweert

Elke maand in Weert Magazine afwisselend de column van de burgemeesters van
Weert en Nederweert.