Van autosloper naar taxateur

Hoewel Peter Sijben (67) een opleiding volgde tot elektromonteur, heeft hij daar nooit zijn beroep van gemaakt. In zijn zoektocht naar de ideale baan heeft hij geproefd aan allerlei vakgebieden. Zijn eigen autosloperij en daarna taxateur paste hem het beste.

Ondernemend typje

Peter is het ondernemende type. Niet alleen in zijn werk, wellicht ken je hem van de golfbaan of zie je hem voorbijkomen op de fiets, want hij is ook actief als fietstrainer bij het Toon Hermans Huis. Een sportieve uitdaging naar de top van de Mont Ventoux gaat hij niet uit de weg. Daarnaast is hij op dit moment druk met de verbouwing van zijn woonhuis. De buitenmuren zijn blijven staan, de rest krijgt een nieuwe invulling. Dat doet Peter volledig zelf, met hulp van vrienden.

Omstandigheden kunnen bepalend zijn

Na het afronden van de MTS ging Peter aan de slag bij Smeets Drukkerij, Pellemans Tentverhuur en vervolgens bij de Budelse zinkfabriek. “Overal heb ik met plezier gewerkt”, geeft Peter aan. Een verandering van baan ontstond ook door omstandigheden. Zo had hij plannen om na zijn opleiding samen met zijn schoonvader diens machinehandel in een nieuwe loods in Nederweert voort te zetten. Zijn schoonvader overleed echter plotseling waardoor het bedrijf niet werd voortgezet. Die loods heeft Peter toch gebouwd en daarna verkocht. Dat bood de mogelijkheid om een ander terrein in Nederweert aan te kopen, waarop hij een huis en loods bouwde. “Invulling voor die loods had ik nog niet. Tot een vriend aangaf dat het een ideale locatie was voor een autosloperij. Zo ontstond Autosloperij Peter Sijben.”

Autosloperij Peter Sijben

Het opbouwen van het sloopbedrijf ging voorspoedig. Met hulp en tips van zijn vriend, kon Peter al snel een netwerk opzetten en groeide het bedrijf uit tot een volledige dagtaak. Zijn vrouw May deed de administratie. Een half jaar later kon hij zijn baan bij de zinkfabriek opzeggen. Maar het succes van het bedrijf had ook een keerzijde. “Een autosloopbedrijf is altijd open”, geeft Peter aan. “Vrije tijd en vakanties hadden May en ik daardoor niet echt. Na 11 jaar autosloperij kwam de vraag of we ons leven anders wilden inrichten. We waren al een keer naar Egypte en Cuba op vakantie geweest en dat was heel goed bevallen. Omdat we graag meer wilden reizen, gingen we het anders doen. We besloten om de voorraad en inboedel van het bedrijf te verkopen. Daardoor kregen we tijd en ruimte om de wereld te verkennen. Ik bleef een beetje in de autohandel werken, maar daar kon ik geen voldoening meer uithalen.”

Interesse in de bouw leidde tot het beroep taxateur

Peter ging vervolgens als ZZP-tegelzetter in de bouw werken. Op die manier kon hij klussen aannemen passend bij hun reisprogramma. Toch was dit voor Peter niet het ideale plaatje tot aan zijn pensioen. Via zijn schoonzus raakte Peter geïnteresseerd in het taxateursvak. “Ik wist veel van de bouw, constructies, heb zelf altijd veel geklust en mijn eigen huis gebouwd. Op mijn 35e ging ik weer terug naar school en volgde ik de opleiding SVM Makelaardij en aanvullend Agrarische Taxateur en de opleiding Schadevergoedingen en Grondverwerving. Ik had snel werk als taxateur, de WOZ-wetgeving kwam toen net op (medio jaren ‘90) en daar hadden ze veel mensen voor nodig. Zo ben ik in het taxateursvak gerold en dat doe ik nog steeds.”

Helaas kwam Peters’ vrouw May in 2010 te overlijden. Inmiddels waren ze naar Weert verhuisd en hebben ze samen veel mooie reisherinneringen kunnen maken. Waarbij de Galapagoseilanden een favoriet is. “Ik zou er zo naar teruggaan. Ver weg van de bewoonde wereld, dieren die niet bang zijn voor mensen.” De huidige vriendin van Peter, Truus, houdt gelukkig ook van reizen en als de verbouwing van het huis klaar is, kunnen er weer reizen gemaakt worden. Zo staan Australië en Nieuw-Zeeland nog op het verlanglijstje.

Contact met mensen belangrijk

Peter heeft aan allerlei vakgebieden geproefd, toch werkt hij nog steeds als taxateur, nu voor 25 uur in de week. “Het mooie aan dit vak vind ik het bouwkundige, bovendien kom je overal, ontmoet je veel mensen en krijg je bijzondere en aparte objecten te zien. Contact met mensen vind ik fijn en je doet veel mensenkennis op. Dat had ik in de autosloperij al en dat is iets wat in mijn huidige vak terugkomt.” Peter heeft geen saai leven gehad en pakte na het overlijden van zijn vrouw de draad weer op. “Als je iets wilt en je gaat ervoor, dan kan het ook. Dat heb ik altijd voor ogen gehad. Heb vertrouwen dat het goed komt en niet te bang zijn om ergens aan te gaan beginnen”, aldus Peter.