Roel Tillemans in Berlijn: ‘Je kunt gewoon zijn wie je wilt zijn’

Na het overlijden van zijn vader Rob had Roel Tillemans het gevoel vast te zitten en in Weert niet echt verder te komen. Via een vriendin kwam hij terecht in Berlijn en besloot hij dat dit zijn nieuwe thuisbasis werd. Hij zegde huis en werk op en vertrok naar de Duitse hoofdstad. “Achteraf misschien een impulsieve actie, maar het heeft allemaal goed uitgepakt. Ik heb hier een nieuw leven opgebouwd. Het gaat een stuk beter met me”, vertelt Roel.

De goede oude tijd

Roel (42) was net een aflevering van Voetbal Offside aan het kijken. Een avondje ‘bankhangen’ zoals hij het zelf noemt in zijn huis in de wijk Alt-Hohenschönhausen in het noordoostelijke deel van Berlijn. Want ook al is hij tien jaar weg uit Weert, hij wil wel weten wat er reilt en zeilt in zijn geboorteland. Dus volgt hij de politieke ontwikkelingen en kijkt hij (vrij veel) Nederlandse programma’s om bij te blijven. Roel groeide op in de wijk Keent met mam Wilhelmien, pap Rob en zusje Leonie. Nadat de Pius X werd afgebroken, werd Het Dal zijn basisschool. Roel volgde de MAVO (toen nog op het Bisschoppelijk College) en ging vervolgens naar de MEAO op Drakesteyn. Roel: “Dit was een hele leuke tijd. Veel gelachen. Maar ik had iets meer kunnen leren als ik beter had opgelet. Ik was toen niet altijd evenveel bezig met leren.” Liever ging Roel in de zomermaanden zwemmen bij de IJzeren Man. Samen met Gregory Rietjens en Paul Gabriëls organiseerde hij Drum & Bass-avonden in de Bosuil en de ZigZag. Roel: “Eigenlijk was ik iedere week wel in het uitgaansleven te vinden, net als de rest van mijn leeftijdsgenoten. Ik denk nog vaak terug aan mijn jeugd in Weert. En dan vooral aan hoe snel de tijd is gegaan. Met de meeste schoolvrienden heb ik nog steeds contact.”

Opeens is alles anders

Na de MEAO ging Roel aan de slag in de informatica bij Telematica International. Compleet iets anders dan waar hij voor geleerd had maar de interesse voor IT (informatietechnologie) was er altijd al. Hij ontwikkelt zich verder op dat vakgebied en blijft ook werken in de IT. Maar in 2012 verandert alles als vader Rob ziek blijkt te zijn en vrij snel daarna op 63-jarige leeftijd overlijdt. Roel vertelt daarover: “Nadat mijn vader was overleden had ik het gevoel vast te zitten en niet echt verder te komen. Ik merkte dat ik een nieuwe uitdaging nodig had in mijn leven. Ik kreeg toen via Laura, een vriendin die in Berlijn woonde, de mogelijkheid om er ook te gaan wonen. Na een bezoek aan Berlijn hakte ik de knoop door. Ik heb direct mijn woning en mijn baan opgezegd zodat ik niet meer terug kon krabbelen. En op 28 december 2012 ben ik met een groep vrienden naar Berlijn gereden, met alleen een paar tassen met kleren en wat dvd’s. Mijn moeder vond het niet zo’n geweldig idee, wat ik kan begrijpen, zo vlak na de dood van haar echtgenoot en mijn vader. Ik denk dat ze nu wel beseft dat het een goed besluit was. Ze ziet en hoort dat het nu goed met me gaat!”

Op zoek naar stabiliteit

Door de sfeer van Berlijn en de mentaliteit van de mensen voelt Roel zich er al vrij snel thuis. Berlijn is een echte tech startup (zie blokje) stad, dus er is altijd werk voor iemand met ervaring in de IT. 

Een startup is een jong bedrijf met een vernieuwend idee, dat gebruik maakt van nieuwe technologie en gericht is op snelle groei. Vaak zit er een jong persoon achter een startup, maar dat is niet altijd zo. Voorbeelden van geslaagde startups zijn Uber, AirBnB en SpaceX. 

Roel werkt als Head of IT Operations bij een bedrijf dat Indexen calculeert en verkoopt voor financiële instellingen. Roel: “Voorheen werkte ik in de startup-scene. Onlangs werd ik door een investeerder benaderd of ik voor hen wilde komen werken. Door de huidige situatie (corona en de oorlog in Oekraïne) leek me dat een goede zet. De wereld van startups is namelijk heel erg veranderlijk. Om dan bij een stabiele werkgever aan de slag te kunnen gaan is heel fijn. Ik ben nu verantwoordelijk voor de IT en platform-teams. Ik werk er pas vier maanden maar heb het heel erg naar mijn zin. In Duitsland is de proeftijd altijd zes maanden, dus ik hoop dat ik die goed doorkom. Tot nu toe ziet het er goed uit!”

Rare mix van mensen

Roel woonde onder andere in de wijk Prenzlauer Berg, een van de hipste wijken van Berlijn. Het grootste gedeelte woonde hij in de wijk Mitte, midden in Berlijn, samen met zijn inmiddels ex-vriendin en dochter Alice (7). Alice gaat naar een Duitse en één keer per week naar een Nederlandse school. “Alice spreekt zowel Duits als Nederlands. Weerts spreekt ze helaas niet, maar ze verstaat het wel en kent een paar woordjes”, lacht Roel. Zoals eerder gezegd woont Roel nu dus in de wijk Alt-Hohenschönhausen. “Het is relatief rustig en voor mij wel even wennen na tien jaar midden in het centrum gewoond te hebben. Deze wijk staat niet heel hoog aangeschreven, door het verleden met vooral de Stasi en werklozen. Inmiddels is het aan het veranderen en zie je een mengelmoes van families, expats en mensen met een uitkering. Dat zorgt voor een rare mix. Er is veel natuur en is een groot verschil met het centrum van Berlijn, wat voor de verandering ook wel eens fijn is. De oude Stasi-gevangenis is een paar honderd meter bij mij vandaag en ik kan iedereen aanraden om deze eens te bezoeken als je in Berlijn bent!”, vertelt Roel enthousiast.

1/2-marathon man

In zijn vrije tijd spreekt Roel graag af met vrienden of gaat hij, als resident dj, draaien in de Void Club. Als je houdt van Drum & Bass, Techno, Hardtechno, Hardcore of Pystrance; een aanrader. Verder is Roel sportief goed bezig; twee keer per week gaat hij sporten en twee keer per week gaat hij nog eens hardlopen. Het uitlopen van zijn eerste halve marathon noemt hij een van de leukste dingen die hij heeft gedaan. “Ooit hoop ik nog eens de hele marathon van Berlijn te lopen. Maar dan moet ik toch nog wat beter trainen”, lacht Roel.

Net zo bot als in Weert

Roel woont graag in Berlijn. Het is zijn stad geworden. Roel: “De mensen zijn minder veroordelend. Je kunt gewoon zijn wie je wilt zijn. Voor een miljoenenstad is het ook vrij gemoedelijk. Ik heb me er nog nooit echt onveilig gevoeld. Zelfs niet in wijken die als onveilig bestempeld worden. De nachtwinkels en het uitgaansleven zijn van een heel ander niveau. Je kunt hier op ieder moment van de dag/nacht/ochtend nog ergens terecht als je dat wilt en het uitgaanspubliek is ook zeer divers (qua uiterlijk en leeftijd). De mensen hier zijn recht voor hun raap. Ze zeggen direct als ze het ergens niet mee eens zijn en daardoor ontstaan er vaak leuke discussies in bijvoorbeeld de metro, tram of op straat. Het Berlijnse dialect is ook heel bot, wat me herinnert aan het Weerts op een bepaalde manier. Een aantal woorden is ook hetzelfde!”

Het echte Berlijn

Ook al woont Roel al tien jaar in de Duitse hoofdstad, hij ontdekt nog altijd nieuwe dingen en interesseert zich voor de historie. Hij adviseert mensen die Berlijn willen bezoeken vooral niet te veel tijd te besteden aan de ‘bekende’ toeristische attracties. “Er is zoveel meer te doen in de wijken zelf, waar je meer het échte Berlijn te zien krijgt, zowel het goede als het slechte. Er zijn nog veel herinneringen aan de nazi-tijd en ook de DDR-tijd. De moeite waard vind ik persoonlijk:

• Holocaust Museum onder het Holocaust Monument. 
• Stasi-gevangenis; waar je rondleidingen kunt krijgen van mensen die er gevangen hebben gezeten.
• Topographie des Terrors; dit is een museum over de nazi-misdaden, op dezelfde plek waar ooit het Gestapo Hoofdkwartier stond.
• Bernauer Strasse; waar een openluchtmuseum is met nog stukken ‘Berlijnse muur’ en interessante feiten over de muurbouw en de tweedeling van Berlijn.
• Berliner Unterwelten; ook een soort van openluchtmuseum waar je veel leert over de koude oorlog, bunkers en de ontsnappingspogingen van mensen die van Oost- naar West-Berlijn wilden vluchten door zelf gegraven tunnels.

Ook de verschillende Biergärten, in de zomer verspreid door de stad, zijn de moeite waard. Maar zoals ik al eerder zei, mijn advies is om gewoon door de wijken te lopen. Vooral Prenzlauer Berg, Friedrichshain, Kreuzberg en Schöneberg. Ik ontdek nog steeds nieuwe plekken, dus er is genoeg te doen!” 

Familie en Friet

Jaarlijks komt Roel terug naar Weert voor het bezoeken van zijn moeder, zus, familie en vrienden. En… voor de snackbar. Roel: “De enige Nederlandse snackbar die we hier hadden is helaas een paar jaar geleden gesloten. Als ik in Weert ben is het inmiddels traditie dat we de eerste avond friet met snacks eten!” In augustus is het weer zover. Roel komt dan terug naar zijn geboorteplaats voor familie, vrienden en friet. Hij verheugt zich er nu al op!

Tips voor deze rubriek? Mail de redacteur, Monique van den Brandt monique@vandenbrandt.eu