Nieuws

Omdat ik soms niet weet wat ik ervan moet denken vraag ik mij af hoe u erover denkt: krantenberichten die het wezenlijke nieuws zo indringend flankeren dat ze het in mijn hersenpan zelfs naar de achtergrond dreigen te drukken. Ze kunnen door hun stuitende inhoud of ontstellende onnozelheid bij mij de ene keer hilariteit, dan weer verbazing, soms zelfs ergernis oproepen.

Een voorbeeld: Het nieuws, en dus massale aandacht, werd in november wekenlang bepaald door de escapades van een ‘boreale’ narcistische politieke influencer met racistische trekjes en grootheidswaanzin. Soms vermakelijk maar in de kern diep triest. Terwijl de aandacht voor ‘dat gedoe met de kinderopvangtoeslag’, Brexit en de pandemiebestrijding naar de achtergrond verdween. Daar waren we even klaar mee.

Ook het fenomeen ‘coaching’ spat met wervende advertorials van de krantenpagina’s. Heel vermakelijk om te lezen. De life-, stress- en burn-out coaches bedienen zich van onbeschermde fantasietitels als healer, integraaltherapeut, alternatief behandelaar of energetisch therapeut.

Wat te denken van integrale wandelcoaching, lachsessie, tao-kalligrafie, healing, sjamanistische vuurceremonie, zweethut-experience, energetische edelsteentherapie, tarot-numerologie, kosmosofie, soul body fusion of intuïtief schilderen? Je krijgt er holistisch je vrijheid, je focus en je balans mee terug en wordt weer ‘in je kracht gezet’ door coaches die anderen helpen hun leven op orde te krijgen terwijl ze daar zelf vaak de nodige moeite mee hebben gehad. Maar die ervaring heeft hen ‘gelouterd en wijsheid gebracht’.

In tijden van (corona-)crisis zoeken kwetsbare mensen sneller hun toevlucht tot psychokwakzalvers maar dat kan fatale gevolgen hebben. Zou die boodschap niet bij zo’n advertentie moeten staan? Net zo confronterend als de waarschuwing op een pakje sigaretten?

Dacht u trouwens dat het een goed idee was van de gemeente Weert om honderdduizend bomen te planten, te beginnen op tien hectare landbouwgrond rond de Laurabossen? Dom, dom, dom! De nachtzwaluw en de leeuwerik leven namelijk aan de huidige bosrand en moeten het hebben van de grens met het open gebied. En die verschuift door de ‘niet gebiedseigen’ aanplant! Ziet u zo’n zielig leeuwerikje al vertwijfeld op een takje aan de bosrand zitten: ‘Wat moet ik nou?’ Als een langsvliegende bosduif roept: ‘Stel je niet aan en vlieg een eindje verder!’ schiet het leeuwerikje in een stresskramp, klaar voor een coachingstraject door een vogelfluisteraar met helende reiki-handjes, ingeschakeld door de Ecologische Werkgroep Weert Zuid, die het beestje weer in zijn kracht zet. 

Een hilarisch hoogtepunt was voor mij het artikel in De Limburger van 30 november 2020: ‘Pelgrimage van een wandelende moestuin’. Op de bijgaande foto holde kunstenares Dary Neven achter een groepje vrouwen aan die een tuinkas op wielen voortduwden. Van Valkenburg helemaal naar Cultura Nova in Heerlen! In de kas wat potten tomaten- en paprikaplanten. Dit kunstproject was voortgekomen uit ‘een diep gevoel van geborgenheid’ dat tuinieren bij de kunstenares losmaakte. ‘Door de zorg voor de planten leerde ik ook weer voor mezelf zorgen’ aldus de hollende vrouw. ‘In iedere pot ontstaat een levende sculptuur, die ik begeleid en vastleg.’

Gestoorde politicus, psychokwakzalver, doorgeschoten kunstenaar die de weg kwijt is. Nieuws? Mail uw reactie naar mensendingenweert@gmail.com 

Ton Adriaens