Welke vrouw is nou niet gek op tassen?

Ik ben Ilse Kerkhof-Nouwen, 48 jaar, gelukkig getrouwd en moeder van een zoon. In het dagelijkse leven geef ik naailessen. Sinds enkele jaren is dit weer erg populair, vooral bij de jeugd. Door COVID-19 moest ook ik helaas mijn werk tijdelijk staken. Zelf ben ik erg actief ingesteld en zo kwam ik op het idee om een vakopleiding leerbewerken en tassen ontwerpen te gaan volgen bij Marablu. Deze vakopleiding duurt normaliter tussen de 2 en 3 jaar maar door mijn ruime ervaring met naaimachines en patroontekenen heb ik deze opleiding in minder dan een jaar afgerond. Daarnaast vond ik de opleiding zo leuk dat mijn enthousiasme niet onopgemerkt is gebleven en mij gevraagd is om ook les te komen geven bij Marablu.

Er is maar een nadeel aan de opleiding: Sinds de start van de opleiding winkel ik niet meer op dezelfde manier als voorheen. Ik bekijk nu alle tassen toch met een ander oog en keer ze soms zo goed als binnenste buiten. Dit soms tot ergernis van de winkeliers, haha. Natuurlijk vind ik het fascinerend om te zien hoe een tas is ontworpen en hoe deze is gemaakt. Dit is voor mij een bron van inspiratie. Het mooie van tassen is dat de ontwerpen eindeloos zijn en je ontzettend veel materialen kunt gebruiken. Tijdens de opleiding heb ik zelfs tassen ontworpen en gemaakt van gerecycled materiaal zoals banners. Op dit moment ben ik een tas aan het maken van een oud motorpak. Je kunt dus van iets ouds weer iets nieuws maken wat tegenwoordig erg in is.

Natuurlijk blijf ik me verder ontwikkelen op dit vakgebied en hoop ik dat mijn verhaal voor anderen ook een bron van inspiratie zal zijn om zijn of haar passie te volgen.

Ilse Kerkhof-Nouwen