Koninginne-dag!

Door: Ton Adriaens

Wilhelmina, die met haar inspirerende toespraken via Radio Oranje vanuit Londen in haar eentje Hitler versloeg! De Moeder des Vaderlands.

Juliana, altijd omgeven door de spruitjeslucht van de gewone huisvrouw. Mevrouw de koningin had wat ‘toestanden’ met Bernard, haar flamboyante man en notoir vreemdganger en met Greet Hofmans haar vriendin en adviseur. Maar we hielden van haar!

Beatrix, de ambitieuze perfectioniste die het koningshuis weer allure en waardigheid gaf.

Het waren alle drie vorstinnen die elke morgen dezelfde onkreukbare helmpruik opzetten en met noest plichtbesef het land gingen besturen! Toen in 1999 in de St. Michielsbaai op Aruba een golf over Beatrix sloeg die haar koninklijke valhelm doorweekte en tot slierten liet inzakken werd het Nederlandse volk overmand door medelijden. Geen spoor van heimelijk genoegen, zelfs niet onder de radicaalste republikeinen.

Koninginnedag, alleen al de klank, het ritme van de vijf lettergrepen doet mij in weemoed terugdenken aan mijn jeugd. Als ik het uitspreek ‘Ko-nin-gin-ne-dag’ schiet ik meteen in een vrolijke huppelpas.

Koninginnedag was voor mij de fiets optuigen met crêpepapier. Rood-wit-blauw tussen de spaken van het achterwiel. Het frame met veel oranje omwikkeld. Met drie houten wasknijpers bevestigde ik een stevig stuk karton aan de spatbordstang van het voorwiel. Ook mijn vriendjes maakten gebruik van mijn Blue Band-doos om er een klepper uit te knippen. Met honderden kinderen fietsten we ratelend door Weert. Tienduizenden Weertenaren gingen op Koninginnedag naar het vuurwerk kijken dat ieder jaar werd afgesloten met een op een hekwerk fel oplichtend ‘Leve de Koningin’ waarna de ooh’s en aah’s uit honderdduizenden kelen klonken en spontaan het Wilhelmus werd ingezet! Vrijmarkten waar oude troep wordt verkocht bestonden toen nog niet. Niemand had oude troep! Waar nu op 27 april de binnenstad mee vol ligt zou vroeger de zondagse voorkamer mee worden ingericht!

En dan komt er na eeuwen een mannelijke troonopvolger, mét notabene een prachtige koningin, en moeten we potverdorie Koningsdag gaan vieren. Wég emancipatorisch gedachtegoed van ons vrijgevochten volkje. De stijve klank van ‘Koningsdag’ komt overeen met het harkerige gedrag van Willem-Alexander terwijl Koningin Maxima met één heupbeweging bij een hele natie een swingende salsa oproept. Maxima, de vrouw waar iedere man, of hij nu zes, zestien of zestig is, verliefd op wordt. Aantrekkelijk, intelligent, de flair van een filmster. Zelfs een oude postzak staat haar geweldig! Een Koningin met meer charisma in haar pink dan Willy in zijn hele houterige lijf. En waar staan ze voor? Willem introduceerde als een twintigste-eeuwse ‘Hansje Brinker met de duim in de dijk’ de term ‘watermanagement’. Dat zou het helemaal gaan worden. Wie heeft er nog iets van gehoord? Neem dan Maxima, al jaren strijdt zij met haar deskundige financiële achtergrond onvermoeibaar voor haar ideaal: microkredieten voor de allerarmsten in de wereld. Onze Koningin, de beste die wij ooit gehad hebben!

Het zal u duidelijk zijn: het moet weer Koninginnedag gaan heten.

Ton Adriaens