‘Iedere ziel heeft recht op liefde’

Iedereen die regelmatig door de Weerter binnenstad loopt, heeft haar weleens gezien. De 52-jarige Ilona Koelen, altijd vergezeld van een roedel honden, is een opvallende verschijning met een bijzonder verhaal.

Een leven lang zorgzaam

De liefde voor dieren begon voor Ilona al op jonge leeftijd. “We woonden op Groenewoud en hadden thuis cavia’s, konijnen (die ik uitliet aan een riempje) en een hond. Ook deed ik aan paardrijden. Mijn ouders zeiden altijd gekscherend dat ik later wel een hele dierentuin zou hebben. Ze zaten er niet heel ver naast”, grapt ze.

Vanuit deze interesse ging Ilona naar de biologische school (de Wertha). “Daar waren we veel bezig met de natuur en dieren. Ik had het er prima naar mijn zin, rondde de opleiding op Mavo-niveau af en liep stage bij een dierenwinkel. Eigenlijk wilde ik dierenarts worden, maar besloot toch om die droom te laten varen. Ik kan er namelijk niet tegen als ik dieren zie lijden”, verklaart ze.
“Uiteindelijk ben ik in mijn werkzame leven via wat omzwervingen bij Ververshof terechtgekomen. Daar voel ik me helemaal op mijn plek. Ik mag ontzettend dankbaar werk verrichten en zou dit graag tot aan mijn pensioen blijven doen.”

Hond en rennen

Zo’n tien jaar geleden besloten Ilona en haar partner Reggy dat ze graag een hond zouden willen: “We gingen ons oriënteren en de keuze viel uiteindelijk op een chihuahua. Bij de aanblik van dat lieve snoetje was ik direct verkocht.
Mijn vriend is altijd veel bezig geweest met sport. Zelf wilde ik ook iets gaan doen en zo kreeg ik het idee om te gaan hardlopen. Ik zag het alleen niet zo zitten om dit in mijn eentje te doen. Ik ben daarom met onze chihuahua gaan rennen, maar vanwege de lange afstanden was ik bang dat dit niet goed voor haar gezondheid zou zijn.” Ilona is gaan zoeken naar hondenrassen die hier geschikter voor zijn en kwam toen uit bij de Podenco. Dit gestroomlijnde jachthondenras staat erom bekend dat ze graag rennen. “Het duurde niet lang voordat we onze eerste Spaanse vriend adopteerden.”

Stichting Galgo

De komst van hun nieuwe gezinslid wakkerde de nieuwsgierigheid van Ilona aan. Ze besloot zich te gaan verdiepen in de erbarmelijke situatie, waarin veel jachthonden in Spanje zich bevinden. “Zo leerde ik over de Galgo. Net als de Podenco een ras dat gebruikt wordt bij de jacht. Deze honden worden vaak niet gezien als levende wezens, maar als objecten. Wanneer ze niet meer ‘bruikbaar’ zijn, worden ze aan hun lot overgelaten. Of nog erger. De details zal ik je besparen, maar het is hartverscheurend.” Gelukkig worden er tegenwoordig ook veel honden gered, die dan in een Spaans asiel terechtkomen. Tijdens haar zoektocht stuitte Ilona op het ‘Galgo Project’. Deze non-profit organisatie zorgt ervoor dat geredde honden en katten geadopteerd kunnen worden in Nederland. “Van het een kwam het ander en al snel was ons huishouden een Galgo rijker.”

Bemiddelen in de liefde

Het Galgo Project liet Ilona niet los. “Ik was zó onder de indruk van het goede werk dat ze verrichten. Iedere ziel heeft recht op liefde en vanuit die gedachte wilde ik graag mijn steentje bijdragen”, vertelt ze. Ilona ging, naast haar gewone baan, werken in de shop van de stichting. Daar worden onder andere riemen en jassen voor de dieren verkocht. Niet lang daarna kreeg ze de kans om zich tot een ware dr. Love te ontpoppen. “Op de website van het Spaanse asiel staat een foto van de honden en katten met een korte beschrijving. Deze foto’s worden overgenomen op onze website en daar wordt dan een verhaaltje bij geschreven. Met dit soort contactadvertenties worden de dieren in de schijnwerpers gezet voor mogelijke adoptanten. De stichting zocht iemand om deze taak op zich te nemen voor de katten en die kans heb ik met beide handen aangegrepen.”

Magische ontmoetingen

“De zogeheten aankomstdagen vind ik het mooist.” Ilona legt uit: “Als er voldoende dieren geadopteerd zijn, rijdt er een speciaal geprepareerde bus naar Spanje. Daar worden alle vrolijke viervoeters netjes ingeladen. Vervolgens wordt er koers gezet naar Nuenen. Op de dag dat de bus aankomt, staan alle aanstaande ouders daar vol spanning te wachten. Zodra er kennisgemaakt wordt met de dieren, is de lucht zwanger van emotie. Dat soort momenten zijn echt magisch; het komt geregeld voor dat ik dan even moet slikken.”

Een groot gezin

Momenteel wonen er negen honden bij Ilona thuis. Hoe is dit zo gekomen?
Ze begint breeduit te lachen en biecht dan op: “Niet alle dieren worden direct vanuit Spanje geplaatst, soms komen ze eerst in een opvanggezin terecht. Ook wij zijn zo’n gezin. Het ‘nadeel’ is alleen dat die lieverds zich zo snel een weg naar je hart weten te banen. Bij ons thuis is het woord ‘tijdelijk’ een vrij rekbaar begrip…”

Samen met de stichting doet Ilona haar uiterste best om een positieve betekenis te geven aan de uitdrukking ‘een hondenleven’. Wilt u meer weten over het goede werk dat zij verrichten, neem dan eens een kijkje op www.galgoproject.nl