Een extra bord

Terwijl in de keuken de lekkerste gerechten worden gekookt en kerstmuziek subtiel de kamer vult, dekken we de tafel. Ik tel nog even of er genoeg plaatsen zijn voor iedereen als mijn vader zegt: ‘zet hier nog maar een extra bord voor de onverwachte gast.’ Het klinkt misschien raar maar ook onverwachte gasten waren altijd welkom aan onze tafel. En zeker met Kerst. ‘Niemand mag met Kerstmis alleen zijn …’ waren mijn vaders woorden. En zo gebeurde het ook, ieder jaar weer was er wel iemand die aanschoof aan onze kerstdis omdat hij of zij anders alleen zou zijn geweest. Karel die geen familie had en op een kamer in de stad woonde, de Amerikaanse kolonel John die gestationeerd was op het hoofdkantoor van de NAVO en mr and mrs Lawlor uit Canterbury die door omstandigheden niet naar huis konden. Het is een willekeurige greep uit onze gasten.

Tijdens het eten waren er opłatki (een soort hosties) die we met elkaar deelden en wensen naar elkaar uitspraken. Een traditie recht uit het hart als symbool voor eenheid en verzoening.
Niemand mag met Kerstmis alleen zijn! Ieder jaar dek ik de tafel voor uitgenodigde gasten maar ook met dat extra bord voor de onverwachte gast.

Mathilde, Kerstmis 2024