Een dag met: Mieke en Petra

Moeder en dochter maakten jaren geleden van hun passie hun werk. Muziek maken die raakt, dat is hun doel.

Klein Mieke

Het is 1969 als Mieke op negenjarige leeftijd meedoet aan een talentenjacht van Johnny Hoes. Met het lied ‘Zou het erg zijn lieve opa’ steelt ze menig hart en wint de wedstrijd. Dan en daar besluit ze: ‘Ik word zangeres’.
Als ze jaren later moeder wordt van haar twee prachtige dochters Marion en Petra, ziet ze al snel dat ook zij over dezelfde muzikale gave beschikken. Als zij zingt, hoort ze dat beide dochters tweestemmig meezingen. Haar hart maakt een sprongetje.

Muziek als universele taal

Beide dochters zingen later met moeder mee en samen verzorgen ze geregeld regionale optredens. Ook zingt Mieke in het begin van haar muzikale carrière samen met haar broer en tevens goede vriend Harry op gitaar bij verschillende gelegenheden. Als Harry plots komt te overlijden zingt Mieke samen met haar dochters een speciaal voor hem geschreven lied op zijn uitvaart. Mieke: “Tijdens deze immens verdrietige gelegenheden gaat er een soort knop om. We kunnen onze emoties op een mooie manier ventileren door de muziek. Muziek en teksten kunnen zoveel zeggen als mensen de woorden zelf niet meer kunnen vinden. Ik vond in diezelfde muziek ook de kracht om na zijn overlijden door te gaan.”

Het zit in de familie

Als dochter Marion haar eigen weg gaat in haar carrière, gaan Mieke (62) en Petra (36) als duo verder. Petra: “Mam en ik hebben een ontzettend hechte band. We hebben aan een half woord genoeg en kunnen enorm met elkaar lachen. We zijn zogeheten ‘mensen-mensen’. Een sfeer aanvoelen en daar naadloos op inspelen is iets wat ons kenmerkt. We zingen voor uiteenlopende doelgroepen en gelegenheden. Bijvoorbeeld op scholen en in zorginstellingen, in verzorgingstehuizen, op braderieën, bij jubilea, bij intieme huiskamerconcerten, bij huwelijken en uitvaarten. Dat wij voor een moment deel mogen zijn van een belangrijke gebeurtenis, blijft heel bijzonder. Alle optredens hebben een speciaal plekje in ons hart. We zijn dan ook dankbaar als we bij verschillende gelegenheden binnen dezelfde families mogen optreden. Tijdens een huwelijk dat we jaren geleden muzikaal mochten begeleiden werd de zwangerschap van de bruid onthuld. Prachtig. Negen maanden later werden we opnieuw door het bruidspaar gebeld. Hun kindje was bij de geboorte overleden. Ook bij de begrafenis van het baby’tje hebben wij van muzikale betekenis mogen zijn. Ontzettend verdrietig, maar heel waardevol om er dan te kunnen zijn.” 

Onvergetelijke momenten

Dat moeder en dochter graag met mensen werken, blijkt ook uit het feit dat ze vrijwilligerswerk doen in het Sint Jans Gasthuis. Tijdens kerst en andere feestdagen gaan ze langs de bedden om patiënten toe te zingen. Petra: “De dankbaarheid die we ontvangen voor ons (vrijwilligers)werk is heel fijn. Het raakt ons zelf ook. Vooral die keer dat ik in het hospice een oude vrouw op haar sterfbed mocht toezingen. Ze wilde graag nog één keer het nummer ‘Hallelujah’ horen. Ik hield haar hand vast terwijl ik het voor haar zong. Een moment om nóóit te vergeten. Enkele dagen later is ze overleden.”

Mieke en Petra in Concert

Mieke en Petra putten uit een groot repertoire van ruim 800 liedjes. Nederlandstalig, Engelstalig, Duitse liederen, maar ook gewoon in ‘het plat’. Van klein en intiem tot feestelijk en uitbundig. In samenwerking met regionale componisten brengen ze inmiddels zelfs hun eigen nummers uit. Ook organiseerden ze al drie keer een concert waarvan de opbrengst geheel aan een goed doel werd geschonken. 

“Ooit gaan we een groot concert geven in het Munttheater! Mama moet nog aan dat idee wennen,” lacht Petra. Mieke: “Laten we dan vooral blijven wie we zijn. Groots in eenvoud, puur, toegankelijk en te allen tijde van muzikale waarde voor de mensen om ons heen.”

Tips voor deze rubriek? Mail de redacteur, Maartje Derckx maartjederckx@hotmail.com.