15
Op de hoek van de Langstraat en de Van Berlostraat in Weert ligt het monumentale pand waarin voorheen Grand-Café De Poorter en later restaurant Prego
waren gevestigd. In november 2015 gingen, van de ene op de andere dag, de deuren dicht van het laatste restaurantconcept Het Klooster. Achter de
vervuilde ruit van een raam aan de voorzijde staan een achtergebleven fles ketchup en mosterd troosteloos te wachten op betere tijden.
Het pand dateert uit het begin van de negentiende eeuw. In 1876 kochten de Zusters Ursulinen dit huis ‘Tielens’ met bijgebouwen voor 11.000 gulden van
ene Th. Coenegracht, rentenier te Meerssen. De onderwijscongregatie Zusters Ursulinen vestigde er een meisjesinternaat en een huishoudschool en na
uitbreidingen aan de Van Berlostraat en Wilhelminasingel een u.l.o., een Mater-Amabilis-school, een lagere school en een kleuterschool.
Aan de zijde Rafaëlpad ligt een prachtig binnenterras met uitzicht op de Mariakapel in de voormalige kloostertuin, nu eigendom van de gemeente.
Waarom het niet lukt om voor deze centrale locatie een herbestemming te vinden is waarschijnlijk iets voor financiers en boekhouders. Interessant is de
vraag welke mogelijkheden dit kloostergebouw biedt als je ‘out of the box’ mag denken zonder je meteen door financiële aspecten te laten beperken.
Mogelijk wordt een investeerder op een idee gebracht!
wat
zou
jij
doen
met
Mooie plek, prachtig gebouw, kortom een kans
voor niet weer veel van hetzelfde: Ik zou zeggen
een ‘Urban Hotel’. Een nieuw concept, functi-
oneel en plezierig voor de gast maar vooral met
een ‘hippe’ uitstraling en laagdrempelig voor jong
en oud. “Waarvoor ga je eigenlijk naar een hotel
?” een belangrijke vraag voor de ontwerpers.
Voor de exploitatie denk ik aan nieuwe samen-
werkingsvormen: de hotelschool, designacade-
mie maar ook de ‘nieuwe ambachtsschool’. Zelfs
plaatselijke horeca en instellingen zouden hierin
kunnen gaan participeren. Belangrijk is dat het
een authentieke nieuwe formule wordt die je als
gast wilt meemaken, wilt beleven.
De begane grond, waar voorheen Grand-Café De
Poorter gevestigd was, zou mijn inziens opgedeeld
moeten worden in een ‘tuinhoreca’ en een ‘dag-
horeca’- lokaal.
‘Tuinhoreca’ als ontbijtlokaal (ook voor niet gas-
ten) gecombineerd met een goed restaurant in de
avond. Het betreft hier de achterzijde met uit-
zicht op de kloostertuin. Termen als duurzaam en
biologisch mogen hier natuurlijk niet ontbreken.
De ‘daghoreca’ zou bijvoorbeeld een streekpro-
ductenlokaal kunnen worden. Naast de kaart met
streekproducten een biertje van De Brouwschuur,
in Weert gebrande koffie, eigen gebak etc. Al-
lemaal dingen die al verkrijgbaar zijn in Weert
maar nu gebundeld zodat de gast in één oogopslag
Weert proeft!
Een belangrijke factor bij de herbestemming van
een pand is niet alleen de emotionele waarde
maar met name ook de financiële waarde. Van
emoties kan een mens nu eenmaal (helaas) niet
leven. Op dit moment wordt er, mede gezien de
te behalen rendementen bij de banken, gekeken
naar belangrijke alternatieve bronnen.
De financiële waarde van een object wordt
bepaald op basis van de te verwachten
toekomstige rendementen, berekend naar de
waarde van vandaag. In het pand “De Poorter”
zijn de rendementen de huuropbrengsten van de
huurders van het pand. Deze waarde wordt mede
bepaald door de zekerheid van deze opbrengsten.
Over het algemeen eisen investeerders een hoger
rendement naarmate de onderneming en/of
huurder kleiner is. Dit heeft te maken met het
risicoprofiel dat samenhangt met een kleinere
onderneming. Dit heeft daardoor direct een relatie
met de berekening van de financiële waarde van
het object. Nu begrijp ik dat inmiddels een keuze
is gemaakt om boven in het pand op de eerste
verdieping appartementen te verwezenlijken. Ik
ben er voorstander van om dit concept ook naar
de begane grond toe door te trekken. Hierdoor is
er sprake van een risicospreiding, aangezien er
meerdere huurders zijn, daarnaast sluit dit aan bij
de ontwikkeling op de huizenmarkt.
Een waardig alternatief voor zo een parel in het
midden van onze mooie stad.
Zelf heb ik al een aantal keren naar binnen staan
kijken en mezelf afgevraagd: Waarom staat het nog
leeg? Natuurlijk moet het horeca blijven!
Helaas kan ik niet al te openhartig zijn over mijn
ideeën omdat er op de achtergrond nog dingen spe-
len en wij nog niet klaar zijn met ondernemen in
Weert.
Het allerbelangrijkste is dat een dergelijk pand
weer wordt teruggegeven aan het Weerter publiek.
Natuurlijk is het een statig pand maar het moet een
laagdrempelige ontmoetingsplaats worden voor
Weert. Gastvrijheid en openheid zijn dan de sleu-
telwoorden. Het is een locatie die uniek genoemd
mag worden en die voor horeca uitermate geschikt
is zowel voor dag- als avondhoreca.
Maar uiteraard wel met een gedachte, een formule.
Uit ervaring weet ik dat er nog mogelijkheden lig-
gen in Weert. Dit pand met zijn historie en uitstra-
ling biedt alle mogelijkheden. Zie jezelf al zitten op
het prachtige terras voor een perfect geserveerde
lunch, high tea of mooi getapt biertje met heerlijke
streekproducten.
Het prachtige binnenterras biedt heel veel moge-
lijkheden, van privé -lunch tot bedrijfspresentaties.
En zeg nou zelf? Welk aanstormend talent wil geen
optreden geven op zo’n locatie?
John Jacobs (53), initiatiefnemer van
Cwartier en theater De Huiskamer
Ingeborg Blom-Lamerikx (47),
registeraccountant
René Jeurgens (45), ondernemer en horeca
& gastvrijheidsprofessional, eigenaar van
ondermeer Denver, Barco en Fiesta
voormalig Grand-Café De Poorter?
wat
zou
jij
doen
met
Door Ton Adriaens
