Molenaar
Rolf Zincken, voormalig Weerter horecaman, komt van
oorsprong uit de bouwwereld. Met enthousiasme en trots
spreekt hij over het mechaniek en de verbouw van de molen.
Het ambacht en het terugbrengen naar de originele staat is wat
hem aantrok bij de restauratie van dit rijksmonument staand
bij een van de belangrijkste toegangswegen van Weert. De
molen is volledig draai- en maalvaardig, hoewel dit te veel stof
zou veroorzaken bij de huidige horeca- en woonbestemming.
Rolf volgt een molenaarsopleiding via het Gilde van Vrijwillige
Molenaars. Binnenkort hoopt hij zijn certificaat te behalen voor
vrijwillig molenaar.
Hoe idyllisch is het om te wonen in een molen. Uitkijkend over de weidse
velden, het knarsen van de raderen en het snorren van de wieken horend
tegen de achtergrond van het suizen van de wind. Dit romantische plaatje zou
werkelijkheid kunnen worden in de Wilhelmus Hubertusmolen in Weert, ware het
niet dat men nu uitkijkt over de entree van Weert, Centrum-Noord, Molenakker,
de stadsbrug en de Martinuskerk. Daarentegen is het nog steeds fantastisch wonen
in de ruimte boven de belt, zonder het risico van voorbij zoevende molenwieken.
Rolf Zincken en Ton Nouwen zijn de trotse eigenaren van de in 2014 volledig
in oude staat gerestaureerde beltmolen. Van origine een zaag- en korenmolen
met een grote romp en dito binnenruimte. Daardoor prima geschikt als bed &
breakfast, maar vooralsnog in de verhuur voor bewoning.
Koning
De koning is de spil van het ingenieuze mechaniek dat de molen staande en
functionerende houdt. Het is een eikenhouten boomstam die via een vernuftig
samenspel van tandraderen de bonkelaar boven in de kop van de molen verbindt
met het wiel dat de steenspillen aandrijft. De techniek van een molen is een
waar kunstwerk, enkel en alleen gemaakt van hout! Dat lijkt logisch, maar het
is prachtig om te beseffen dat in vroeger tijden alles gemaakt werd van slechts
dat wat de natuur te bieden had.
Geen boerendoen
De molen bestaat uit twee gedeelten. In het benedengedeelte is een
restaurant gevestigd met de naam OH 30, ofwel Oude Hushoverweg 30. “Een
architectengrapje”, vertrouwt Rolf de lezer toe. Boven het restaurant is een
woning, volledig gemeubileerd, voorzien van moderne keuken- en sanitaire
voorzieningen en verwarming. De inrichting, hoewel historisch, vormt een
volledige clash met het boerendoen van toen. Geen verwijzingen naar klompen,
meelzakken, molenaarswerktuig en wat al dies meer. De molenwoning is
nagenoeg volledig ingericht met meubilair uit de ouderlijke woning van Rolf,
stijlvol gecombineerd met hedendaagse elementen.
Door Francis Bruekers
Rijksmonumentaal
Wilhelmus
Daar bij die
Investering
Toen de molen te koop kwam, besloten Ton Nouwen en Rolf Zincken het
monument te kopen. Zij verhuurden de molenwoning enige tijd, maar beslisten
uiteindelijk de molen grondig te verbouwen tot woning met horecagelegenheid.
Gedurende meer dan een jaar werd er verbouwd en gerestaureerd. Een project
dat enerzijds enkele tonnen kostte, maar anderzijds deels door de provincie
Limburg werd gesubsidieerd. De werkzaamheden kostten de initiatiefnemers
veel tijd, energie en kapitaal, mede door juridische kwesties waarin zij
verwikkeld raakten met enkelen die zich niet konden vinden in de plannen.
12
een
huis
vertelt
