De Mouttoren, een modern stukje historie, behouden voor Weert

Het pand voor de Wertha-brouwerij werd in het jaar 1909 gebouwd langs de Zuid-Willemsvaart. Toen jaren later geïnvesteerd moest worden in modernisering van de brouwerij werden in 1934 aandelen verkocht aan de Oranjeboom-brouwerij. In 1941 (tijdens de oorlog) werd de mouttoren gerealiseerd die diende als opslag van het mout dat met schepen via het kanaal werd aangevoerd. In de toren kwamen vier silo’s van elf meter hoog. De Wertha-brouwerij was in die tijd de grootste van de Weerter brouwerijen. In 1962 werd Wertha helemaal overgenomen door Oranjeboom, totdat Oranjeboom in ’69 besloot om deze vestiging te sluiten. De elf medewerkers raakten hun baan kwijt. De voormalige brouwerij werd afgebroken waarbij alleen de toren gehandhaafd bleef. Deze werd in 1974 geïntegreerd in de tennishal die op deze plek gebouwd werd. Na sluiting van de tennishal in 2010 heeft het gebouw van de voormalige Wertha-brouwerij tot 2020 leeggelegen. Lokale ondernemer Ruud Koppens kocht de vervallen toren van Bouwbedrijf Jongen om met een grote renovatie dit stukje Weerter historie in stand te houden. Eind 2023 was de ingrijpende verbouwing klaar en gingen het proeflokaal op de begane grond, het Wertha-museum op de eerste verdieping en het Bed & Breakfast-appartement op een hoogte van 21 meter open.

Op de begane grond is een proeflokaal gerealiseerd. Rob Driessens is de uitbater. Zoon van Karel Driessens met wie hij jarenlang de exploitatie van café Dennenoord voerde. Het café in de Mouttoren ligt op de plek waar jarenlang de kleedkamers en douches van de tennisbaan lagen. Het café is volledig ingericht met meubilair en toebehoren uit Weerter cafés. Zo komt de toog van Dennenoord, de kast achter de bar uit het vroegere café van Sjang van Tuel op de Boshoverweg en zijn de krukken van Toosje Verstraeten aan de Maaspoort. Het proeflokaal verkoopt uiteraard ook Wertha-bier, dat tegenwoordig (wel volgens een nieuw recept) gebrouwen wordt in de Brouwschuur in Weert. Ook is er nu eigen Mouttorenbier. Daarnaast zijn er zes soorten bier op de tap en bijna honderd verschillende bieren op de fles (velen afkomstig uit Limburg en de regio, maar ook bieren van over de hele wereld).

In de toren zijn de vier silo’s in stand gehouden. Via luiken is er zicht in deze silo’s die het gebouw heeft. Deze zijn maar liefst 11 meter hoog Toegang tot de siloschachten was vroeger noodzakelijk om monsters te kunnen nemen van het mout, ter controle van de kwaliteit. De trap langs deze silo’s voert naar het dakterras dat een prachtig uitzicht biedt over de Zuid-Willemsvaart en over onze stad. Dit terras kan gebruikt worden door de huurders van het B&B appartement.

De ruimte waar vroeger de mout via pijpleidingen vanuit de silo’s naar het naastgelegen brouwhuis werd getransporteerd, is tegenwoordig als museum ingericht. Hier is heel veel over de historie van de Wertha-brouwerij te zien. De geschiedenis, oude foto’s, reclameborden, maar uiteraard ook veel glazen, flessen en viltjes uit die tijd. Hier is ook de documentaire te zien over de ‘Wertha-jaren’.

De toren is geheel opgetrokken uit beton waar een stenen muur omheen is gemetseld. Een ontwerp van de Weerter architect Pierre Weegels. Kenners geven aan dat de rondingen boven de ramen een kenmerk van Weegels is. Helemaal bovenaan de 25-meter hoge toren is de hijsbalk te zien die de zakken met mout vroeger vanuit de schepen naar de silo’s takelde. Net als de balkonnetjes, die bestemd waren voor de medewerkers van de brouwerij om de zakken naar boven te begeleiden, is deze lier gehandhaafd tijdens de verbouwing. Het pand is nu particulier eigendom, overgenomen voor een symbolisch bedrag en in eigen regie opgeknapt om het voor Weert te behouden.

Bij de restauratie van de toren is ook gekozen voor de bouw van een luxe B&B, in het hogere segment voor de particuliere verhuur. In deze ruimte op een bijzondere hoogte zijn verbindingen met het verleden behouden, zoals de stijl van de ramen, de oude trap, de siloluiken, de katrol van de vroegere takel en een oud stortluik. Via een glasplaat is er een blik te werpen in één van de vier silo’s.

Door inspanning van lokale ondernemers is dit stuk Weerter industriële historie behouden voor de toekomst. Met het museum en het bruine café is het een waardevolle aanvulling en mooi ingepast tussen modern woningbouw in dit gebied. Hiermee zijn de bouwwerkzaamheden aan de Werthaboulevard afgerond en is dit deel langs het kanaal een aanwinst voor de stad.