Daan de Bie, publiekslieveling van realityprogramma Bureau Maastricht

Vanaf maart 2024 werden politieagent Daan de Bie (26) en zijn collega’s door Ewout Genemans een half jaar lang gevolgd bij de uitoefening van hun beroep. Het succesvolle tv-programma Bureau Maastricht werd vanaf oktober in negen afleveringen uitgezonden en gaf een realistisch beeld van het dagelijkse politiewerk in Maastricht. Veel jongedames maakten met filmpjes op sociale media hun interesse in Daan kenbaar. Ze wilden graag door hem ‘in de boeien worden geslagen’.
Daan woont in Weert en praat openhartig over zijn leven, zijn werk en de impact van het programma Bureau Maastricht.

Ik ben geboren en getogen in de Weerter wijk Molenakker. Na de basisschool ging ik naar het Citaverde in Nederweert. Tijdens mijn oriëntatie op vervolgmogelijkheden heb ik deelgenomen aan een meeloopdag op het politiebureau in Weert. Mijn keuze voor politie stond toen al vrij snel vast. Omdat ik nog te jong was voor de politieacademie heb ik eerst de opleiding Handhaver Toezicht en Veiligheid gevolgd aan het Arcuscollege in Heerlen. Daarna kon ik instromen in het tweede jaar van de politieacademie in Eindhoven.

De Bie is niet bepaald een veel voorkomende naam hier in het zuiden van het land. Hoe zijn de De Bie’s in Weert terechtgekomen?

Mijn vader komt uit Alblasserdam, Zuid-Holland. Hij had als kind enorm veel last van astma. Zijn oma woonde in Molenbeersel en als hij daar was had hij totaal geen last van zijn luchtwegen. Blijkbaar was de luchtkwaliteit in dit gebied veel beter. Omdat het met de gezondheid van mijn vader steeds verder achteruitging besloten mijn grootouders naar Weert te verhuizen. Hier bloeide mijn vader qua gezondheid helemaal op. Hij heeft zelfs jarenlang in de hoofdmacht van FC. Oda gespeeld. Toen ik later voor voetbal koos werd het natuurlijk ook FC. Oda en ook ik speel nu in het eerste team.
Mijn moeder komt uit Stramproy en is een echt ‘Limburgs maegdje’. Zij ontmoette mijn vader in het uitgaansleven op de Oelemarkt in Weert en ze zijn intussen 31 jaar getrouwd.

Van 22 oktober tot en met 17 december 2024 was jij elke dinsdag te zien in het RTL realityprogramma Bureau Maastricht. Al meteen na de start ‘explodeerden’ TikTok, Facebook en Instagram. Kun je een beeld geven van die mediagekte?

De eerste aflevering bekeek ik samen met mijn hele familie; ouders, zussen Noor en Suze met aanhang, opa en oma. Tijdens de uitzending stroomden al berichtjes op mijn telefoon binnen. Na een post van mij op Instagram liep mijn telefoon enkele malen vast door de vele reacties. Ik heb inmiddels 73.000 volgers op Instagram. Er verschenen oude privé-video’s van mij op TikTok die vervolgens miljoenen keren werden bekeken.

Ik ben een doodnormale jongen uit Weert maar werd door landelijke media als een BN’er beschouwd. De afdeling communicatie van de politie Limburg leidde alle interviewaanvragen in goede banen. Nog voor de eerste aflevering online ging zat ik bij Humberto Tan aan tafel. Dat was een bijzondere ervaring voor mij. Tv-programma’s als Boulevard en Shownieuws volgden al snel alles wat van mij op de socials verscheen. Op L1 kreeg ik een award voor de meest virale video. Ook bij radioprogramma’s als SLAM! Radio schoof ik live aan. Als ik op straat kom word ik nu nog voortdurend aangesproken of nageschreeuwd.

Je was dé publiekslieveling van Bureau Maastricht. Het waren vooral jongedames die met filmpjes op sociale media hun interesse in jou kenbaar maakten. Ze wilden graag door jou ‘in de boeien worden geslagen’. Wat vond je van al die aandacht en ging dat niet af en toe te ver?

Het is natuurlijk een ego-boost en ik vond de TikTok-filmpjes waarin iemand ‘Arrest me!’ roept of ‘Daan ik vind je een enorme mafklapper’, op zich wel leuk. Aan de andere kant was het jammer dat ik alleen beoordeeld werd op mijn uiterlijk en niet op hoe ik mijn werk deed. Soms kreeg ik ook negatieve reacties, meestal van mannen die afgunstig waren.

En ging het soms te ver?

Toen iemand mij in mijn privétijd begon te filmen, daarbij voortdurend ‘mafklapper’ riep en het filmpje op internet zette vond ik dat op zijn minst niet netjes. Ook kreeg ik de raarste DM’s op mijn Instagram. Dat varieerde van de vraag naar foto’s van mijn voeten tot de meest bizarre seksuele verzoeken. Maar ook tijdens mijn werk wordt het nog steeds irritant als het aantal vragen om selfies uit de hand loopt. Dan vormt zich soms een rij mensen die allemaal met mij op te foto willen. Dan moet ik echt mijn grenzen aangeven.

Zoals het woord ‘pannenkoek’ aan Marco van Basten kleeft zo is ‘mafklapper’ nu met jou verbonden. Hoe is dat ontstaan?

Tijdens de opnamen was er een keer een incident waarbij ik iemand vermanend moest toespreken. Bij het weglopen noemde de betreffende persoon mij ‘mafklapper’.  Dat is een belediging van een ambtenaar in functie. Er stond wat publiek omheen dus ik maakte duidelijk dat als hij dat nog een keer zou herhalen hij ‘vanavond bij ons zou slapen’, doelend op een nachtje politiebureau. Dit werd door veel vrouwelijke kijkers ludiek opgepakt en gezien als een mogelijkheid om een keer met mij de nacht door te brengen.

Hoe werden jullie voorbereid op deelname aan Bureau Maastricht?

De collega’s uit Rotterdam die in het vorige programma zaten zijn een dag naar Maastricht gekomen om ons te informeren over alles wat op ons af kon komen.
Door alle aandacht sprong ik er wel een beetje uit maar het ging uiteindelijk om het beeld van het politiewerk op straat in Maastricht. We deden dit met z’n allen. Niet alleen de agenten die voorkwamen in de uitzendingen, ook alle anderen die soms diensten of extra papierwerk van ons moesten overnemen omdat wij met Ewout Genemans verder moesten. Het is een superleuk programma geworden wat ook zijn positieve invloed heeft op de werving van nieuwe agenten.

Sport en gezondheid is het leidende thema in deze editie van Weert Magazine. Jij voetbalt in het eerste team van FC Oda wat ook de nodige trainingsarbeid vraagt. Daarnaast breng je vele uren per week door in de sportschool. In september 2020 was je ’Sporter van de maand’ bij Il Fiore in Weert.
Niet alleen vrouwen zijn in je geïnteresseerd vanwege je ‘goddelijke’ lichaam, veel jongens willen er net zo uit zien als jij. Welke tips heb je om op een verantwoorde manier zo’n gespierd lichaam te krijgen?

Het komt je sowieso niet aanwaaien. Zonder doorzettingsvermogen, geduld en discipline wordt het niks. Er zijn tijden geweest dat ik zes of zeven keer per week naar de sportschool ging. Je moet het leuk vinden om tot het gaatje te willen gaan. Balans is daarbij erg belangrijk. Het gaat dan om gebalanceerde voeding, de juiste oefeningenkeuze, weten hoe je moet trainen en een uitgekiend trainingsschema. De juiste voedingssupplementen kunnen daarbij een rol spelen. Creatine bijvoorbeeld is een veilig en veel gebruikt supplement tijdens kortdurende explosieve inspanningen. Je moet je wel echt verdiepen in die wereld zodat je weet waar je aan begint en ver weg blijft van anabolen.

Waar komt dat fanatisme vandaan om op deze manier aan je lichaam te werken?

Op de basisschool was ik zo ongeveer het smalste, magerste en kleinste jongetje van de klas. Niet dat ik daarmee gepest werd of zo. Met een grote mond en de nodige humor wist ik me prima staande te houden. Aan zelfvertrouwen heeft het mij nooit ontbroken. Maar ik ben een perfectionist en zo rond mijn zestiende wilde ik er beter uitzien en kracht opbouwen. Ik begon voor mezelf in het Calisthenicspark in Molenakker en stapte van daaruit over naar de sportschool.

Hoe reageerden je ouders en je jongere zussen Noor en Suze op jouw plotselinge beroemdheid?

Mijn zusjes werden aanvankelijk ook overdonderd door alle aandacht. Noor werkt als lerares op de Philips van Horne en werd er door leerlingen in de klas op aangesproken. Intussen zijn ze er wel aan gewend geraakt. Mijn ouders zijn wat minder thuis in de social media maar vinden het hartstikke leuk en zijn supertrots op mij.

In december bezochten we met de familie een feest in de Ziggo Dome in Amsterdam. Het verbaasde mijn moeder dat ik ook daar voortdurend met wildvreemden op de foto moest. Als je aan zo’n populair programma deelneemt moet je de consequenties aanvaarden. Daarin zoek ik de juiste balans en geef ik wel mijn grenzen aan.

Tijdens de uitzendperiode van Bureau Maastricht was voortdurend de grote vraag: ‘Is Daan nog single?’ Vandaar mijn vraag: Liggen er nog kansen voor lezeressen van Weert Magazine?

Helaas pindakaas. Daar kan ik nu helder over zijn. Ik ben serieus aan het daten, woon ook niet meer bij mijn ouders en heb een eigen appartement gekocht hier in Weert.

In de serie vormde je een koppel met agent Tyrone. Jullie humor was heel populair bij de kijkers. Zo lieten jullie een keer een dronken man een rechte lijn lopen waarop Tyrone reageerde met: “Als je een waterpas was, was je defect”. Zijn er nog meer hilarische voorvallen te melden?

Eigenlijk gaat dat de hele dag zo door. Ty is behalve mijn collega ook een super goede vriend van mij. We hebben dezelfde humor en interesses, zoeken elkaar ook privé vaak op. We bezoeken festivals en zijn samen op vakantie geweest naar Bali. Terwijl we natuurlijk liever boeven vangen hebben we ook een keer geitenbokjes moeten vangen. Die uitzending was hilarisch en geeft weer hoe Tyrone en ik met elkaar omgaan.

Wat is de heftigste ervaring die je als agent hebt meegemaakt?

Politiewerk is niet altijd leuk. Je maakt behoorlijk heftige dingen mee. Je wordt geconfronteerd met zelfdodingen en ernstige ongevallen waarbij mensen komen te overlijden. Die beelden vergeet je niet zo snel. Maar het heftigste vind ik om dan het slechte nieuws aan de familie te moeten gaan vertellen. Daar komt zoveel emotie bij kijken, dat gaat je echt niet in de koude kleren zitten.
In zo’n geval krijg je te maken met de mensen van het team Collegiale Ondersteuning die je helpen bij de verwerking en eventueel maatregelen nemen. Soms leidt dit bij collega’s zelfs tot PTSS en afkeuring voor de dienst.

Wat is er voor jou veranderd door de deelname aan het tv-programma?

Dat is dan toch het voortdurend herkend worden. Van onbekende Daan naar BN’er. Dat heeft zowel voor- als nadelen. Nu word ik overal herkend als mens en als politieagent en niet iedereen is even blij met politie. In mijn werk kan het ook een voordeel zijn omdat ik sneller contact krijg. Ik ben ook supportersbegeleider bij MVV. Dat is leuk werk, je zit gewoon tussen het publiek in het stadion.

Politieagent is een zwaar beroep. De maatschappij verhardt en het respect voor het werk van de politie is soms ver te zoeken. Wat zijn de voors en tegens van het werk als politieagent en wat zijn jouw ambities?

Het vele typewerk is een nadeel al doe ik dat graag als ik er een boef mee achter de tralies krijg. Een nadeel daarbij is de afhankelijkheid van het OM. Als jij veel werk in een zaak hebt gestoken en het Openbaar Ministerie seponeert om een of andere reden of er rolt een minimale straf uit dan frustreert dat wel eens. Ook komt het voor dat je iemand opbrengt die enkele uren later weer op straat loopt. Maar daar heb je geen invloed op dus dat leg ik snel naast mij neer.

Een echt groot probleem is de grote hoeveelheid verwarde mensen waarmee wij te maken krijgen. Dat kost ons veel tijd terwijl het eigenlijk ons werk niet is. Het zijn zieke mensen die geholpen moeten worden. Wij zijn er alleen voor de veiligheid.

Ik heb voor dit beroep gekozen vanwege de gevarieerdheid van het werken op straat. Hulpvaardigheid en iets betekenen voor de maatschappij maar ook ‘boeven vangen’, dat trok mij aan. Bovendien kun je op veel manieren zowel horizontaal als verticaal groeien in dit vak. Zo heb ik de interne cursus LVH (levensverlengend handelen) en de opleiding Biker gevolgd. Bij de opleiding Spotter leerde ik afwijkend gedrag van mensen herkennen. Ik ben horeca-coördinator wat betekent dat ik mijn leidinggevende kwaliteiten kan ontwikkelen.
Ik heb de ambitie om over tien jaar een leidinggevende functie te vervullen. Op mijn 36e ben ik denk ik toe aan ‘huisje-boompje-beestje’. Dan wil ik een gezin gesticht hebben en er zijn voor mijn vrouw en mijn kinderen.