Tegenmelodieën

Begonnen op de blokfluit op de basisschool en halverwege groep 8 met twee vriendinnen naar de Stedelijke Harmonie St. Antonius. Zij kozen voor dwarsfluit, ik voor klarinet, want met een dwarsfluit zou ik niks kunnen bij de Hermeni-j Vannix, die mijn ouders en een oom en tante hadden opgericht toen ik 7 was. Maar die klarinet was daar op den duur ook niet meer mijn ding. Te veel gefriemel met noten, dus de overstap gemaakt naar de tenorsaxofoon, met leuke tegenmelodieën en weinig gefriemel.

Dat speel ik daar nog steeds met veel plezier.  Maar bij de Stedelijke liep het anders. Ook daar een hele tijd tenorsaxofoon gespeeld tot de toenmalige baritonsax-speler tegen mij zei: “Jíj wil toch baritonsaxofoon spelen?” “Ja”, zei ik, ”ik wil daar wel eens een keer op spelen. Kijken of ik dat kan.” “Dan kom ‘m maar eens halen”, was het antwoord. Dat heb ik gedaan en ‘m, in goed overleg uiteraard, nooit meer teruggebracht. Dat vette, lage geluid spreekt mij erin aan. Dat ik een ondersteunende rol heb in het orkest past bij mij als persoon. Solo’s zijn aan mij niet besteed. Samen met anderen muziek maken is heerlijk, ontspannend en gezellig!

Carrie van den Broek-van Hoef (45)