Team Weert Magazine voor en over het voetlicht

We zijn trots! Trots omdat Weert Magazine 10 jaar bestaat.
Iedere maand beleven we veel plezier en voldoening aan de totstandkoming ervan. We zijn een enthousiast team ieder met zijn/haar vakkennis: redacteur, fotograaf, vormgever, media-adviseur, uitgever. Samen máken wij Weert Magazine.

Meestal zijn we op de achtergrond, het gaat niet om ons maar om de mensen die we portretteren, die hun verhaal vertellen. Voor een keer treden we nu voor het voetlicht. En niet zomaar! Exclusief voor onze lezers geven we onze ‘guilty pleasures’ prijs.

Eigenlijk vormen de woorden guilty pleasure een tegenstelling die lekker klinkt (in het Engels). Schuldig (guilty) staat in schril contrast met genieten (pleasure). Eigenlijk betekent het dat je ergens van geniet en je tegelijkertijd schuldig voelt dat je ervan geniet. Maar ook weer niet zo schuldig want je deelt je bekentenis.

Lees en huiver!

Ton Adriaens (66 maar hij ziet er echt stukken jonger uit, net als Mathilde Dominikowski die je ook niet zou geven wat ze zegt dat ze is!), redacteur en columnist

Geldt stiekem genieten van ergernissen ook?
Huichelende politici, omhooggevallen presentatoren, zichzelf verrijkende topbestuurders, abominabel slechte grappenmakers, zelfbenoemde BN-ers, blaaskaken, ijdeltuiten en windbuilen; ik wind me er enorm over op!
Maar omdat ik er dan in vileine overdrijving gehakt van kan maken geniet ik er ook van. Ik ben verslaafd aan ergernis. De ontlading maakt me rustig.
Ik voel er weer een aankomen, een ergernis: heerlijk!

Monique van den Brandt (52), redacteur

Ik word blij van Duitse schlagers omdat die me herinneren aan mijn jeugd toen is als kind mee keek met mijn ouders naar de grote Duitse muziekshows. En dan bedoel ik Rex Gildo, Costa Cordalis en Conny Froboess.
Als niemand kijkt, schep ik met een theelepeltje door de pot Nutella om dat vervolgens in mijn mond te laten smelten terwijl ik op TLC kijk naar “My 600 pound life”; een programma over Amerikanen die meer dan 300 kilo wegen en zich, liggend op bed, bijtend aan een stuk pizza afvragen hoe het zover heeft kunnen komen. Nou vooruit dan, nog één lepeltje Nutella.

Francis Bruekers (48), redacteur

ALLE ZES LEKKER!
Guilty pleasures zijn er om juist niet te delen, om voor jezelf te houden, om stiekem te doen. 
Omdat het lekker is en leuk en stout en dikmakend. Mijn guilty pleasure is overigens niet zo stiekem. Ik kom er openlijk voor uit. Komt ie…ik kijk naar ‘Say Yess To The Dress’ op TLC. Jawel! Bij voorkeur met een sixpack roze koeken! 
Op zo’n dag dat het niet gaat zoals je zou willen, dat alles tegenzit, dat niemand je leuk vindt (of lijkt dat maar zo), dat je haar niet wil en dat het weer ook al niet meezit. 
Op zo’n dag is TLC met een pak roze koeken een redding! Alle zes in een keer op, hè. Dat begrijp je. 

Maartje Derckx (36), redacteur

Puisten uitknijpen. Enthousiast claxonneren naar volstrekt vreemden. Bubbeltjesplastic uitwringen. ‘Why, tell me why’ van Anita Meijer. “Rot op, klootzak!”, tegen de stofzuiger zeggen als ie om de hoek blijft steken. Ivo Niehe. Ruiken aan de teentjes van mijn tweejarige zoon. De auto starten en vanuit mijn luie autostoel de bevroren ruiten zien opklaren. Mensen ongenadig hard laten schrikken. The Kelly Family. Stokbroodje (on)gezond van Korsten. Me op het vliegveld insmeren met de duurste goedjes om vervolgens glimmend van de ‘La Prairie’ het vliegtuig in te stappen. Paragnosten. Mijn moeder al acht jaar lang, elke 1 april opbellen en liegen dat ik op de spoedeisende hulp lig.

Mathilde Dominikowski (66, dat is eigenlijk ook al een guilty pleasure!), hoofredacteur

Even getwijfeld. Poolse kerstliedjes of Deutsche Schlager. De kerstliedjes zijn voor even, die Schlager für immer! Ik ken ze allemaal. Bij de intro maakt mijn hart een sprongetje. En ik zing mee. Ik weet precies de passage waar de stem van de zanger van vermeende emotie overslaat. Aanzwellende violen of schetterend koper, altijd goed voor koude rillingen. De buitenlandse artiesten die sommige woorden zo’n fout accent geven: wunderbar! En als ik alleen in de auto zit gaat het volume van de cd-speler vol open. Voor het stoplicht kan ik mijn zangkunsten ondersteunen met gebaren. De man in de auto naast me kijkt meewarig: Straße der Sehnsucht … lekker!     

Desiré Kappert (58), uitgever-directeur

Ik ben zelf erg sportief. Hardlopen, wielrennen en lange afstand wandelen. Daarvoor moet/mag ik veel trainen, waar ik veel plezier aan beleef en voldoening uithaal. En omdat ik ook nog redelijk fanatiek ben, let ik (soms) ook op mijn eetpatroon. Maar… en nu komt het, ik ben verslaafd aan…vlaai. Körse-, riêste of kruuëmelevlaai. Het maakt niet uit, het gaat er allemaal in. Het liefst met slagroom. Elke dag kun je me blij maken met een stökske Wieërter vlaai. En het ergste is ik heb er nooit spijt van. Laat mij maar in de wijsheid dat het goede brandstof is na het verbranden van veel calorieën.

Herman Litjens (65), art director

Enigszins uitgeput zit (of lig) ik wat te zappen. Ah … daar is mijn favoriete TV-station! Twee mensen runnen de regionale zender. Soms is de cameraman ook regisseur of nieuwslezer of is de interviewer tegelijkertijd de roadie.  Het nieuws, de talkshow, het straatinterview, het kookprogramma, noem het en het komt voor het voetlicht. En dat alles in het decor van de feestzaal annex kantine. Is het het amateurisme wat me fascineert of de gedrevenheid van de twee tv-makers? Het geheel heeft in ieder geval een hoge amusementswaarde. En ik geniet. En ja, ik voel me schuldig omdat ik dit verkies boven ‘Wie is de mol?’

Kristiaan Litjens (33), vormgever

Het is zo ‘lekker’ om naar ‘dr pimple popper’ te kijken op you tube. Vies? Welnee, weet zeker dat er meer mensen zijn die dit helemaal top vinden.
Maar het allerlekkerste, maar dan ook echt lekker, vind ik yogi-drink, danoontjes en samen met Sanne en Jesse (6) een hele doos Dora-koekjes opeten. Zou ik als kleuter iets gemist hebben?

Joke van der Mast (52), media-adviseur

Ik ga hier maar niet en-publique álle guilty pleasures opbiechten want ik heb er best wel wat. Nummer een: ik zoek graag ‘grenzen’ op. Ik houd er niet van als mensen zeggen ‘dat kan (jij) niet.’ Juist dan wil ik bewijzen dat (ik) het wél kan!
Een tweede ‘pleasure’ is mijn antieke poederdozenverzameling: de stoppen slaan soms wel eens door als ik een (te dure) doos vind.
Mijn derde pleasure: in de zomer maak ik graag een omweg voor een royale ijscoupe terwijl ik mezelf daarna weer ‘afstraf’ in de sportschool. Ik heb overigens een broertje-dood aan de sportschool. Zo dat heb ik dan ook meteen opgebiecht! 

Laura Mennen (22), redacteur

Mijn guilty pleasure is ‘Goede Tijden Slechte Tijden’ kijken. Deze Nederlandse soapserie volg ik inmiddels al tien jaar elke werkdag. Zelfs toen ik vorig jaar in Zuid-Oost Azië, Nieuw-Zeeland en Australië zat, keek ik. Wachten op het vliegveld, in de bus zitten en even relaxen in de slaapzaal waren de perfecte momenten voor mij om een aflevering van GTST te kijken. Dit deed ik dan op mijn telefoon. Kijken naar deze soapserie is voor mij de ultieme ontspanning. Een half uur lang kijken naar de problemen van anderen om vervolgens tot de conclusie te komen dat je het zelf zo slecht nog niet hebt. Heerlijk! Als deze jubileumeditie verschijnt, zit ik nog in Sri Lanka. Reken maar dat ik, als ik terugkom, precies op de hoogte ben van de gebeurtenissen in Meerdijk!

Leuke reistips en -ervaringen lees je op mijn blog: www.thelittleexplorertravelblog.wordpress.com

Ruud de Vreeze (58), fotograaf Niet zo moeilijk mijn guilty pleasure!
Vlak na het diner met mijn voeten op de bank naar muziek luisteren en een hele familiezak paprikachips opeten!