L’Opéra Rock brengt jeugd samen

De finale is in zicht. Voor de vijfde en laatste maal presenteert Trix Reintjens in een samenkomst van muziek, zang en dans een productie waarbij lokaal talent op het podium schittert. Na jaren van voorbereiding geniet het Munttheater op 19, 20 en 21 april van het slotstuk van een muzikale serie. Ontdek het verhaal van l’Opéra Rock.

Trix Reintjens

De nieuwste productie van Stichting De Jeugd heeft de Toekomst is l’Opéra Rock, een muzikaal spektakel waarin klassieke muziek overgaat in rockmuziek, met als rode draad het leven van Mozart. Meer dan zeventig muzikanten, zangers en dansers uit Weert en de regio brengen samen het uitdagende spektakelstuk op de planken.

En uitdagend is het zeker. Er werd in de voorbereiding namelijk lang niet altijd de makkelijkste weg gekozen. Zo is de uitvoering gebaseerd op de gelijknamige Franstalige musical en kozen de meer dan 25 deelnemende zangers en zangeressen er unaniem voor om zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven. Resultaat is dat alle zang volledig Franstalig gebracht wordt. De verbindende passages zullen wel in het Nederlands zijn, om het grote publiek evengoed een te volgen vertelling voor te schotelen.

Nog zo’n uitdaging zit in de muziekstijl. ‘Rock meets Mozart’ staat voor het muzikale duel tussen hedendaagse rockmuziek en de klassieke muziek zoals Mozart die schreef. Martijn Mennen, gitarist van het 19 muzikanten tellende orkest, is de spil in het rockgedeelte van het muziekgezelschap. “Normaliter speel ik in een bluesband waar het gitaarspel centraal staat. Nu is het een samenspel waarin de blazers, de accordeons en het combo een geheel moeten vormen. Een totaal andere rol voor mij als gitarist dus.” Dat vraagt regelmatig om muzikale aanpassingen. “De grootste uitdaging is de juiste balans vinden van het gitaarspel. Waar en wanneer speel je wat en hoe ‘rock’ moet het zijn. Ondanks dat veel muziek klassieke stukken zijn, leent de muziek zich perfect om aangedikt te worden met een gitaar. Ik weet zeker als de elektrische gitaar in de 18e eeuw bestond, Mozart hem had gebruikt.” Het orkest bestaat in lijn van voorgaande producties verder uit een accordeonensemble en een combo van blazers, een toetsenist, een bassist en twee percussionisten.

Martijn Mennen

Tijdens de producties van Trix is er steevast een rol weggelegd voor jong talent uit de regio. Dit jaar komt met stip de jongste afvaardiging uit het team van dansers. Fay (12) Maud (13), Ciara, Daphne en Senna (allen 14) zijn daar onderdeel van. “Wij dansen gebruikelijk klassiek ballet op spitzen en modern jazz. In de les beginnen we met een half uur klassiek en daarna oefenen we voor dansvoorstellingen”, vertelt Maud. Fay heeft vier jaar danservaring, anderen zelfs tien jaar, maar dat maakt voor het enthousiasme geen verschil. Daphne: “We kijken er al heel lang naar uit om mee te doen, het voelt als een grote kans.” Senna vult aan: “Voor deze productie zijn we al een half jaar aan het repeteren, vijf dagen per week. Af en toe repeteren we voor andere voorstellingen zoals met carnaval of de eindshow, maar de meeste tijd gaat naar deze voorstelling.” “We dansten wel al eerder op livemuziek”, vertelt Ciara, “maar zo’n grote show is er natuurlijk niet vaak. Bij livemuziek moet je extra goed op het tempo letten en aanpassen aan het orkest.”

Met l’Opéra Rock is toegewerkt naar een grande finale. Het is namelijk de laatste keer dat Trix een dergelijk groot project voorgaat. Een productie van deze omvang vergt namelijk ook veel van de betrokkenen. In totaal gaan bij een voorstelling van dit formaat drie jaar muziek arrangeren, decors en kostuums ontwerpen en repetitie van muziek, zang en dans vooraf. “Ondanks dat de voorbereiding zo lang duurt, is de werkelijke tijd dat het orkest heeft om te repeteren relatief kort. Een flinke prestatie om de maar liefst 40 stukken onder de knie te krijgen”, vertelt Trix. “Toen ik aan het begin van de productie het orkestcombo vroeg om deelname was de reactie volmondig ’ja’, wat maar bewijst met hoeveel enthousiasme iedereen deelneemt.”

Trix kijkt enorm trots terug op de ontwikkelingen die iedereen doormaakte tijdens de vijf verschillende producties. “Bijvoorbeeld het koor is in de jaren enorm in kwaliteit gegroeid. Ze zingen nu met het grootste gemak Franstalig, terwijl de meesten de Franse taal niet meester zijn. In de basis is het een popkoor, maar deze voorstelling vereist absoluut klassieke zang. Moeiteloos zingen ze de klassieke stukken, daar krijg ik echt kippenvel van.” Trix glundert. “Deze laatste productie overtreft alles. De mix van klassiek, rock en opera, inclusief diva, maakt het wel het meest bijzonder en daar ben ik ontzettend trots op.”