23 november 2024 | Auteur: Mathilde Dominikowski
In België heeft Thijs van den Bosch zijn schaapjes op het droge … maar dan anders!
Thijs werd geboren in 1958 als tweede zoon in het gezin van Huub en Jeanne van den Bosch. Na hem kwamen nog een zusje en een broertje in het huis aan de Kerkstraat op Keent. Toen hij naar school moest was dat niet op Keent maar fietste hij naar de Hieronymusschool op de Biest. Daar was zijn vader ‘hoofd der school’: Meister Van den Bosch, de man met de kenmerkende grote borstelwenkbrauwen.
Nu woont deze echte Wieërter jong al bijna 40 jaar in België.
Midden in het bos
Op een mistige dag maken we de trip naar Vorselaar in België, een goed uur rijden van Weert. Vorselaar ligt op een hoogte van 9 tot 16 meter. Ten zuiden ligt de vallei van de Kleine Nete en in het oosten ligt de Bosbeek die uitmondt in de Aa. Het is een bosrijk gebied en na wat typische Belgische bebouwing, komen we letterlijk midden in het bos terecht. Na zo’n drie kilometer rijden door rust en ruimte, geen verkeer, een enkele hondenbaas met zijn viervoeter en een poes die wegschiet, komen we bij het huis van Thijs en Anne-Marie aan.
Zo is het gekomen
Na de Mavo ging Thijs naar de Hotelschool in Heerlen waar hij de opleiding horecamanagement volgde. In de plaatselijke horeca ontmoet hij Anne-Marie die dezelfde opleiding volgt. Anne-Marie: “Na wat babbels, hoorde ik niks meer van hem.” Thijs lacht: “Toen ik haar weer zag, vroeg ze meteen waarom ik haar niet meer gebeld had. Zo is het gekomen. Niet lang daarna zijn we gaan hokken, zoals dat toen heette.”
Als onderdeel van de opleiding gaan ze ook samen naar Zwitserland en wonen ze in Basel en Zürich.
VV De Moêletrekkers
Was hij door de week druk in het zich bekwamen van het horecamanagement, op zon- en feestdagen reisde hij graag af naar Weert. In café ’t Swaentje op de Oelemarkt bracht hij het tappen van biertjes en schenken van andere drankjes in de praktijk. Na gedane arbeid was er genoeg tijd om aan de andere kant van de bar zelf ook wat te nuttigen en vooral het laatste nieuws uit Weert door te nemen met vrienden en familie. In 1978 richt hij samen met zijn neef Ton Thijssen en wat andere vrienden en vriendinnen de legendarische VV De Moêletrekkers op. De brainstorm- en bouwvergaderingen, in café De Sleutel in de Beekstraat, voorafgaand aan de optocht met vastelaovundj waren ‘intensief en vermoeiend’ herinnert Thijs zich met een brede smile op zijn gezicht. Vele jaren maakte de vriendengroep furore in de groeëte Rogstaekersoptocht met hun uitzonderlijke en vaak spraakmakende creaties. Thijs: “Onze motto’s waren vaak vertolkingen van iets met muziek en de vertaling daarvan in carnavaleske acts. Dat idee is later door veel groepen overgenomen om niet te zeggen gekopieerd.” In het jaar 1984 wonnen De Moêletrekkers de Knauwelpriês.
Gezin
In 1980 studeren Thijs en Anne-Marie af. In die tijd was het moeilijk om een job te krijgen. Via Weerter vrienden en hun relaties kan Thijs aan de slag bij AC Brussel en Anne-Marie bij Buffet Primeur. In 1985 gaan ze in Wemmel bij Brussel wonen waar in 1990 dochter Anzji wordt geboren.
Later verhuizen ze naar Herentals. Anzji krijgt in 1993 een broertje Merijn. In 1999 wordt het gezin uitgebreid met pleegdochter Kelly die als baby van 9 maanden in huis komt. Als Kelly 12 jaar is, verhuist ze naar een woongroep voor zwakbegaafde kinderen. Tot op de dag van vandaag is er wekelijks contact met Kelly en komt ze nog regelmatig thuis of maken ze uitstapjes.
Einde en begin
Thijs werkt ondertussen bij VACO als productieleider. Het bedrijf produceert kant-en-klaar bereide maaltijden, soepen, purees en sauzen. Door de digitalisering en een zich in die tijd uitbreidende markt wordt Oost-Europa interessant. Zo vliegt Thijs een jaar lang iedere week naar Tsjechië om daar ook een productielijn op te zetten die ook andere Oost-Europese landen kan bedienen. Thijs: “Toen ik de eerste keer in Tsjechië aankwam, wist ik niet wat ik zag. Grijs, grauw, overal beton. Geen mens die Engels sprak. Het was een hele intensieve periode. Ook voor ons gezin.”
Na 33 jaar, een maand voor zijn zestigste verjaardag, komt er een einde aan zijn contract bij het bedrijf dat inmiddels meerdere keren van buitenlandse eigenaar was gewisseld.
Hij laat zich vervolgens als zelfstandig consultant inhuren bij o.a. Deliva en Umami een productie- en een cateringbedrijf. Tot grote verrassing van Anne-Marie besluit Thijs na een jaar of zes op 66-jarige leeftijd om te stoppen met werken.
Reizen
Anzji, die de verhuizing naar Vorselaar echt niet zag zitten, woont nu tot haar grote genoegen op een steenworp afstand van haar ouders. Ze is psychiatrisch verpleegkundige en werkt als afdelingshoofd in een psychiatrisch centrum voor ouderen. Samen met haar vader heeft ze prachtige reizen gemaakt o.a. naar India en Nepal.
Merijn is doctor in de ruimtelijke ecologie, nadat hij eerst masters behaalde in de filosofie, animal behavior en welfare en marine biologie. Hij woont nu in Fort Collins, Colorado in de USA waar hij onder meer de klimaatverandering en biodiversiteit als gevolg van droogte bestudeerd.
Thijs geniet ervan om samen met zijn zoon te reizen door onherbergzame gebieden. “Niet ongevaarlijk en belangrijk om berenspray binnen handbereik te hebben”, lacht Thijs.
Schapen hoeden
In zijn drukke werkzame leven vindt Thijs ontspanning in het lopen van marathons. Hij liep er zeven. Soms ook samen met Anne-Marie. En daarnaast vond hij ook steeds meer rust en plezier in het werk bij Scheperij Kempenland. Dat vraagt om uitleg. Anne-Marie is al dertien jaar herder van een schaapskudde (gemiddeld 300 schapen). De herder ziet toe dat de schapen niet op akkers en velden komen die niet begraasd mogen worden. De grenzen worden door de herder aan een hond aangegeven. De hond loopt de grenzen heen en weer. Ook begeleidt de herder met de honden de schapen naar grazige oorden soms over een afstand van meer dan 15km. Anne-Marie heeft drie honden: Thor, Maurice en Flip.
Thijs assisteert bij het hoeden maar is vooral bezig met het onderhoud, het maaien van de gebieden.
Scheperij Kempenland voert zelfstandig begrazingsopdrachten uit, hoofdzakelijk in opdracht van KEMP vzw. Dit draagt bij aan biodiversiteit en een mooi landschap.
Compromis
Het contrast met de sereniteit die een schaapskudde uitstraalt en het helemaal losgaan tijdens carnaval of kermis kan niet groter zijn. Thijs verlaat de rust en de stilte voor een paar dagen ‘haole klot’ in Weert. Wat is dat? Thijs: “Het is een goed moment om familiebanden te onderhouden en contact te hebben met vrienden. De knop gaat dan om. Maar ik merk wel met ouder worden dat het vooral om het contact gaat. Het ‘kalle mèt de minse’ wordt steeds minder omdat de muziek vaak alles overstemt, dat vind ik jammer. En dat sociale contact is zo belangrijk. Tijdens de coronapandemie heb ik een Whatsappgroep geïnitieerd met vrienden en familie: ‘Levende Lijven’. Zo blijven we met elkaar in verbinding en bij tijd en wijle organiseren we iets gezelligs.”
Hoewel hij nog steeds een Nederlands paspoort heeft, en dat ook graag zo wil laten, is Thijs toch wel een Belg geworden, een man van het compromis.
Bekijk hier een filmpje van herder Anne-Marie aan het werk