senioren
weetjes
Volgens mijn dochters was het een ‘poepgoed’
idee om nu toch eindelijk eens voor een camping
te kiezen. Maar ook voor hen was de lol er al snel
af. Er zaten muggen, ongedierte, en de kinderdisco
van camping Joyeuse in de Ardèche had een te hoog
‘Bassie en Adriaan’-gehalte. Mijn vrouw was de
tweede dag al kokend van woede teruggekeerd van
het winkeltje. Ze had de dag ervoor vijf croissants
besteld en dat is inderdaad ‘cinq’ en niet ‘quinze’
maar een mens kan zich toch eens vergissen? Maar
nee: ”Commandez est commandez madame!”
Na drie dagen ging ik voor de eerste keer
naar het toilet. Met een platgeslagen rolletje
toiletpapier onder mijn trainingsjack geklemd
wandelde ik richting latrines. Poepen buiten de
eigen deur gaat mij heel moeilijk af maar zo’n
rij WC-deurtjes die van boven en van onderen
open zijn zodat je voeten en broeken kunt zien,
ritselend papier, gekreun, gezucht, geblubber
en gekletter kunt horen, dat is echt teveel voor
mij. Ik deed het ‘bonjour’ voorkomen of ik een
ochtendwandelingetje ging maken. Allemaal bezet!
Campinggasten wachtend op hun beurt. Nou over
mijn lijk dat ik een toilet binnen ga waar net
iemand uit komt. En dan zeker op die warme bril
… euuuuh, nee hoor! Laat mij mijn behoefte doen
in de natuur, met brandnetels aan mijn gat en
een oude krant als toiletpapier, soit, maar niet
synchroonpoepen op een schijtbatterij!
Dan nog maar een extra rondje over de camping
gelopen: ‘Bonjour!’ Toen ik terugkwam zag ik dat
er drie WC’s naast elkaar vrij waren. Ik versnelde
mijn pas en kon nog net voor een dik vrouwmens
het middelste toilet nemen. Nors nam zij de deur
links van mij en ik realiseerde me dat ik er nu ook
nog een gezicht bij had, bij dat geritsel en gekerm.
Bah!
En dan sta je daar in een vies hokje met een
kletsnatte vloer en er is helemaal niks, geen
haakje, geen plankje niks! Waar blijf je dan met
je rol? Geluidloos bekleedde ik de rand van de
pot met een laag papier, deed met één hand mijn
trainingsbroek en onderbroek omlaag en schoof
de WC-rol voorzichtig over de klink van de deur.
Met mijn onderbenen zover mogelijk uit elkaar
probeerde ik te voorkomen dat mijn broeken de
grond raakten. Toch moest er nog een extra handje
bij om alles droog te houden. In deze houding sloot
ik mij af van alles om mij heen. Ik wilde niets
horen van wat er naast mij gebeurde en ik wilde
zelf zeker geen geluiden aan mijn lichaam laten
ontsnappen.
In opperste concentratie bemerkte ik te laat dat
er van links iemand ‘kling-kling’ alle deurklinken
uitprobeerde om te kijken of iets vrij was. Op het
moment dat ik mij realiseerde wat er zou gebeuren
als hij bij mijn WC aankwam, was ik te laat. Ik zag
de klink omlaaggaan, de rol schoot eraf, ik kon ze
met één hand niet pakken, ze rolde onder de deur
door … weg! De ‘rammelaar’ ging rechts naast mij
zitten en spoot zijn darmen leeg.
Paniek sloeg al snel om in berusting. Ik zat
helemaal kapot, aanvaarde mijn lot. ‘Hier blijf
ik zitten tot de wereld vergaat’ was mijn enige
gedachte. Seconden leken minuten maar dat
maakte mij niet meer uit. Ik gaf mij over aan de
situatie. In die tijdloze tellen wierp iemand mijn
rol terug over de deur. Via mijn rug viel ze achter
mij op de kletsnatte vloer.
Toen ik weer bij onze tent terugkwam zag mijn
vrouw dat er iets goed mis was.
‘Wat is er?’
‘We gaan naar huis!’ antwoordde ik.
‘Poepgoed!’ riepen mijn kinderen.
POEPGOED
m sen
ding n
Ton Adriaens
Als jouw baby steeds met zijn hoofdje naar dezelfde kant
gericht ligt, heeft hij een voorkeurshouding. Het is niet
gevaarlijk maar ook niet wenselijk. Het kan namelijk leiden
tot afplatting van de schedel.
Ongeveer acht op de tien kinderen ontwikkelen een
voorkeurshouding: een houding waarin een baby meer dan
75% van de tijd zijn hoofdje dezelfde kant op houdt. Omdat
de schedel nog week is, kan hierdoor een scheef of afgeplat
hoofdje ontstaan.
Het kan ook zijn dat de zuigeling zijn hoofdje simpelweg
niet goed de andere kant op kan draaien omdat er ergens
een blokkade is.
Soms is het zelfs zo erg dat de baby zich overstrekt en de
scheefheid zich voortzet vanuit de nek tot in het lijfje en
het heupgewricht.
Er kunnen verschillende oorzaken aan ten grondslag
liggen. Bijvoorbeeld door vroegtijdige indaling van het
hoofdje tijdens de zwangerschap, door een stuitbevalling
of door hulp bij de uitdrijvingsfase via een vacuüm- of
tangverlossing. Ook de duur van de persweeën is van
invloed op de druk op het hoofdje.
Door met zachte handgrepen de beweeglijkheid van de
verschillende schedelbotten, de rug, het bekken en de heup
te herstellen, zorgen wij ervoor dat je baby weer beter in
zijn velletje zit. Een kindje dat tevreden en ontspannen
is, zonder lichamelijke mankementen, kan zich optimaal
ontwikkelen.
Een vroegtijdige osteopathische behandeling kan daarom
van groot belang zijn.
Onze osteopaten hebben de tweejarige opleiding
‘Osteopathie bij kinderen’ afgerond.
Voorkeursligging
en vervorming van
de schedel
Osteopathie en Kinderosteopathie
van Eldijk
Weert-Nederweert-Heythuysen
Neem ook eens een kijkje op onze website of Facebookpagina
met filmpjes.
