Door Mathilde Dominikowski
Stiftung Sofia Swiss
De dag na ons gesprek vertrekt hij naar Zug in
Zwitserland, de plaats waar de Stiftung Sofia Swiss
is gevestigd. Deze organisatie werd in 2012 door
de Salvatorianen opgezet en ondersteunt projec-
ten voor gezondheidszorg, opleiding, ontwikke-
ling en pastoraal werk. De Salvatorianen zijn in
40 landen actief en werken met en voor kinde-
ren, vrouwen en mannen in de armste regio’s ter
wereld. Pater Piet is voor de stichting fundraiser.
Met andere woorden: hij vergaart sponsorgelden
en boort fondsen aan. Dat doet hij met passie en
vol overtuiging want hij weet waar hij over praat.
Hij reisde en werkte over de hele wereld. Sofia
heeft vijf kernwaarden: respect, naastenliefde,
concrete doelen, kwaliteit en moed. De belang-
rijkste landen waar Sofia hulp biedt en waar Salva-
torianen werken zijn: Congo, Tanzania, Kameroen,
Kenia, India, Filipijnen en Venezuela.
Eeuwige gelofte
Maar eerst nog even naar Hamont. Piet komt uit
een gezin met zes kinderen, drie jongens en drie
meisjes. “Ik was een goede leerling maar je kunt
je voorstellen dat er niet zo veel van leren terecht
Noem het toeval of een speling van het lot dat we hem ontmoeten op de plek waar de Salvatoriaanse
vlam werd aangewakkerd zo’n kleine veertig jaar geleden. Plaats van handeling: het Salvatorklooster in
Hamont-Achel (buurtschap ’t Lo). Daar waar het ooit begon, is de uit Ospel afkomstige heer nu provinciaal
overste: Pater Piet Cuijpers SDS. De toevoeging SDS betekent Societas Divini Salvatoris (Sociëteit van de
goddelijke Heiland). In Hamont -of all places- noem je dat ‘Weg Van Hier?’
weg
van
hier
kwam in ons gezellige gezin. Daarom besloten
mijn ouders om mij op mijn elfde naar het inter-
naat te sturen. Dat was helemaal niet zo vreemd
want er waren in die tijd heel wat jongens uit
Ospel hier in het internaat. Verschillende zijn la-
ter ook ingetreden als Salvatoriaan.”
Was het van meet af aan de bedoeling dat hij pa-
ter/priester zou worden? Pater Piet: “Nee, maar
het was natuurlijk wel een klein seminarie met
een gymnasiale studie. Het onderwijs werd gege-
ven door Salvatorianen. Hun manier van les geven
en opvoeden sprak mij heel erg aan. Er was uitein-
delijk een pater die mij op het spoor zette, maar
het was tenslotte mijn eigen overtuigde keuze.”
De jonge Piet Cuijpers vertrekt voor zijn noviciaat
(proeftijd voor intrede in een klooster) een jaar
naar het Duitse Passau. Hij studeert onder meer
filosofie en theologie. Op 28-jarige leeftijd legt hij
zijn eeuwige gelofte af.
‘Meestal won de Paus’
Twaalf jaar is hij als leraar verbonden aan wat toen
nog het Salvator College heette en waar hij zelf in
de schoolbanken zat. In 1999 volgt een geweldige
promotie. Hij wordt gekozen tot Vicaris-Generaal
van zijn Orde. Hij verkast hiervoor naar Rome naar
de Via della Conciliazione, op zichtwijdte van het
verblijf van de Paus. Pater Piet lacht: “Ik maakte
er altijd een soort wedstrijdje van bij wie het lang-
ste het licht aan bleef … meestal won de Paus.”
Toch is hij niet vaak in Rome te vinden. Hij reist
de hele wereld over, met het accent op Afrika en
Azië. Pater Piet praat met veel liefde over zijn rei-
zen naar de missiegebieden. In tegenstelling tot
de leegloop van de kloosters en kerken in het Wes-
ten, groeien en bloeien de congregaties en kerken
elders op de wereld. De laatste jaren zijn er maar
liefst in twintig landen nieuwe missies ontstaan.
Daar zijn dus heel wat zieltjes te winnen?
Pater Piet glimlacht: “Dat is wel mooi gezegd,
maar je kunt geen ziel winnen zonder de hele
mens te betrekken. In Afrika bijvoorbeeld wor-
den vooral vrouwen en kinderen benadeeld door
de slechte toegang tot de gezondheidszorg. Daar
bouwen Salvatorianen, met hulp van de plaatse-
lijke bevolking, gezondheidscentra zodat vrouwen
tijdens hun zwangerschap worden ondersteund en
de kinderen worden ingeënt en begeleid tot hun
Op zichtwijdte
van de Paus
Pater Piet Cuijpers(56),
wereldreiziger uit Ospel
Pater Piet ontmoet de katholieke vrouwenbond in Hina, Noord-Kameroen
21
