vijfde levensjaar. We zijn in Congo actief met
groene energie in gebieden waar nu nog geen
elektriciteit is. In landen die geteisterd worden
door een hoge criminaliteit, worden kinderen
vaak aan hun lot overgelaten en worden zo een
gemakkelijke prooi voor bendes. Hier wordt door
ons scholing en opleiding geboden zodat jongeren
een kans op een betere toekomst wordt geboden.
En natuurlijk doen we ook pastoraal en apostolisch
werk en hechten wij eraan christelijke waarden
over te brengen. Aangezien het juist die hele mens
betreft, is gezondheidszorg en scholing eigenlijk
toch ook pastoraal. Zo luidt het bij Jezus: ik was
ziek en je hebt me bezocht, naakt en je hebt me
gekleed. Zogenaamde sociale projecten zijn voor
ons ook pastoraal!” In 2006 wordt Pater Piet door
het Algemene Kapittel van de Salvatorianen her-
kozen tot vicaris-generaal voor nog een periode.
Avanti!
Die periode van twaalf jaar reizen, confrontaties
met erbarmelijke omstandigheden, de blootstel-
ling aan gevaar door geweld maar ook door de na-
tuur en het begeleiden en ondersteunen van de
paters ter plekke gaan ook de sterkste Salvatori-
aan niet in de koude kleren zitten. “De hectiek,
andere klimaten, andere talen, andere tijdzones,
ander eten, andere cultuur, andere dynamiek …
het trekt een behoorlijke wissel op je. Fysiek en
geestelijk. Heel vaak moeten er knopen doorge-
hakt worden om dingen te bereiken terwijl je niet
weet of dat ook zonder risico’s is. Maar dan han-
teer ik mijn lijfspreuk:
Avanti! Vooruit met de geit!
En dan gaat het maar zoals het gaat”, zegt Pater
Piet resoluut. Is er een plek op aarde die hij het
mooiste vindt? Hij moet even nadenken maar dan
zegt hij beslist: “Venezuela. Er zijn daar serieuze
veiligheidsrisico’s. Ruim dertig procent van de be-
volking leeft onder de nationale armoedegrens.
Daar hebben we in de loop van de jaren heel veel
zinvol werk kunnen doen er is ook zo veel moois
bereikt.” Toen zijn ambtstermijn in 2012 erop zat,
vroeg pater Piet om een sabbatical year. “Ik zat
heel dicht tegen een burn out aan. Ik ben toen
eerst drie maanden in Engeland geweest bij de
Redemptoristen om tot rust te komen.”
Trouw
We zijn benieuwd naar de malaise in de kerk. Pater
Piet kijkt zorgelijk. “Er wordt altijd wel gespro-
ken over een roepingencrisis hier in het westen.
Je ziet nog weinig jonge mensen die zich willen
binden, trouw willen zijn aan hun overtuiging. Dat
heeft natuurlijk te maken met het tijdsgewricht
waarin we ons bevinden. Er is veel vluchtigheid.
Persoonlijk denk ik dat er geen roepingencrisis is
maar veel meer een engagementscrisis. Die zoge-
naamde roepingencrisis is maar een deel van een
veel grotere dynamiek in onze samenleving. Toch
put ik ook hoop uit de toewijding en trouw die jon-
ge priesters elders op de wereld aan de dag leg-
gen. Het tij kan ook keren. Avanti, zou ik zeggen.”
Ospelse jong
Is een parochie in de omgeving van Weert/Neder-
weert zijn volgende missie? Pater Piet schudt zijn
hoofd. “Ik ben nu provinciaal Overste in België,
dat combineer ik met mijn werk voor de Stiftung
Sofia Swiss. Zogezegd ben ik dus nu een Europe-
se pendelaar. Mijn Romeinse ervaring steunt mij
enorm bij het werk dat ik nu doe en ook mijn ta-
lenkennis komt mij uitstekend van pas. Het geeft
enorm veel voldoening en er is nog heel veel te
doen. Ook het begeleiden van jonge priesters uit
bijvoorbeeld India en Suriname die hier aan het
werk willen, vraagt om inzet. Nee, laat mij maar
doen waar ik goed in ben. Ik kom uiteraard nog
regelmatig in Ospel om mijn ouders en familie te
bezoeken. Ich blief toch unne Ospelse jong.”
Tot slot lopen we nog even door het mooie
kloostercomplex, omringd door een prachtige
parkachtige tuin. Pater Piet geeft jaartallen en
feitelijkheden ten beste. “Geschiedenis is een
beetje een uit de hand gelopen hobby”, lacht
hij. Er wonen nog 22 paters, de meesten terug
van jarenlange missies, die hier een rustige oude
dag beleven. In de kapel knielt Pater Piet even
neer. De soberheid en sereniteit overvallen me.
Het voelt als weg van hier.
weg
van
hier
Op bezoek in Batavia-Suriname bij het graf van
Peerke Donders in de voormalige melaatsenkolonie.
Varzea Paulista, 2015.
Priesterkandidaten in Brazilië.
22
