Alles op alles voor het acteren

Veel mensen fantaseren er weleens over: acteur worden. Om hier volledig voor te willen gaan, is behoorlijk wat lef nodig. De 18-jarige Chris Gubbels is echter vastberaden om van zijn wens de realiteit te maken.

Een geslaagde kennismaking

Chris werd geboren in Eindhoven, maar groeide op in Weert, waar hij met zijn ouders en jongere zusje woont. Chris begint ons gesprek openhartig: “Ik voel me hier prima op mijn gemak, maar spreek (nog) geen dialect. Mijn taalvaardigheid was wat minder goed en ik heb ook altijd wel wat moeite gehad op sociaal gebied. Daarom ben ik naar de Widdonckschool gegaan. Daar zijn de klassen minder groot en kreeg ik extra begeleiding. Buiten schooltijd haalde ik veel plezier uit het maken van grappige YouTube-filmpjes.” Dit vloeide voort uit het feit dat hij altijd een groot liefhebber van films is geweest. Toen Chris op zijn veertiende zag dat er een toneelcursus bij het RICK gegeven werd, besloot hij de sprong te wagen. “En daar heb ik tot op de dag van vandaag plezier van. Het wakkerde een passie in me aan, waarvan ik tot dan toe niet wist dat die zo sterk aanwezig was. Dankzij die cursus wist ik het zeker: ik wil van acteren mijn beroep maken”, vertelt hij met een brede glimlach.

Doelgerichte keuze

Al tijdens zijn periode op de middelbare school besloot Chris daarom een vooropleiding “Camera Acteren” te volgen. Tien weken lang leerde hij elke zaterdag in Amsterdam de basisbeginselen van het acteren. “Eenmaal klaar met de middelbare school heb ik vervolgens auditie gedaan voor twee opleidingen. Ik werd bij het Vista College in Heerlen aangenomen, waar ik sinds vorig jaar de MBO-opleiding tot acteur volg. Het was spannend om de overstap vanuit het speciaal onderwijs te maken, maar het bevalt me ontzettend goed. We hebben fijne docenten, die je helpen en motiveren.” Ook de verscheidenheid in de vakken ziet Chris als een mooie uitdaging. Hij somt op: “We leren onze speltechniek te verbeteren, krijgen zang- en danslessen en hebben bewegingsles (waarbij we zelfs naar de dierentuin gaan om inspiratie op te doen). Daarnaast zijn er de wat meer theoretische vakken, waarin we de leer van het theaterspel bestuderen en over de geschiedenis van het acteren leren. We hebben een gezellige klas van tien leerlingen en vormen een hechte groep. Iedereen helpt elkaar groeien in zijn of haar spel.”

Rol van betekenis

Chris zou graag schitteren op het witte doek, net als zijn grote voorbeeld Willem Dafoe. “Die kans is natuurlijk gering”, vertelt hij nuchter. “Maar ik wil na deze opleiding wel proberen om een HBO-studie voor acteren te gaan volgen, want daarmee word je serieuzer genomen in de ‘business’. Het nadeel is dat er voor die opleiding zo’n 2000 aanmeldingen per jaar zijn en er slechts een tiental mensen aangenomen worden.”
Mocht dit niet lukken, dan gaat Chris niet bij de pakken neerzetten. “Ik zou dan bijvoorbeeld auditie willen doen voor de Efteling, om daar als acteur aan de slag te gaan. Dat lijkt me een fantastische werkgever!”
Chris is niet alleen op school bezig met acteren. Hij heeft meegedaan met de Kunstbende, een wedstrijd waarbij makers uit heel Nederland tegen elkaar strijden. Ook heeft hij deze zomer stagegelopen bij het animatieteam van Center Parcs en bij een professionele toneelvereniging in Eindhoven. Veel vrije tijd had hij daardoor niet. “Dat is natuurlijk jammer, maar ik weet waar ik het voor doe”, zegt hij stellig. “Acteren is nu eenmaal mijn passie en ik wil zoveel mogelijk ervaring opdoen. Zo heb ik bijvoorbeeld ook meegewerkt aan het project “Nieuwe Helden” in Weert. Daar hielp ik mee aan de ontwikkeling van het talent en zelfvertrouwen van jongeren, door middel van het samen maken van een toneelvoorstelling.” Gezien zijn eigen verleden, lag dit project hem na aan het hart. Het acteren heeft Chris namelijk geholpen zijn taalgevoel te verbeteren en sociale barrières te slechten. “Daarnaast heb ik het geluk (of het talent? red.) dat ik al eens in een grotere productie heb mogen spelen. In de voorstelling “Toen het donker was”, een stuk over de Tweede Wereldoorlog in Budel, speelde ik een van de hoofdrollen. We hebben het stuk zeven keer mogen spelen, telkens voor bijna 500 toeschouwers. Dat gaf me een geweldig gevoel, dat absoluut naar meer smaakt.”

Dankbaarheid

“Het is voor veel mensen geen voor de hand liggende keuze om voor een carrière als acteur te willen gaan. Het gaat gepaard met afwijzingen en vergt veel van je; je toekomst is qua inkomen nooit helemaal zeker. Ik ben mijn ouders dan ook enorm dankbaar dat ze me zo steunen om dit doel te bereiken. Ze helpen me met mails en vervoer, geven feedback en komen bovendien kijken als ik speel. Het applaus van anderen is fijn, maar ik haal er de meeste voldoening uit om mijn ouders trots te maken!”

Meer weten over Chris Gubbels en zijn acteerwerk? Neem dan eens een kijkje op zijn Instagram: @chr1s_gubbels