Hoe in een hedendaagse medische keten aderlatingen en een kuisheidsgordel toch een rol kunnen spelen

Bij het uitruimen van een kast kwam ik bijgaand martelwerktuig tegen (zie foto). Het is een liesbreukband, een tuigwerk dat moet voorkomen dat je liesbreuk tot helse pijn gaat leiden. Een jaar lang heb ik er de nachten mee doorgebracht maar ook dat was een helse ervaring. Werden tijdens Operatie Market Garden in WO II aan een dergelijk tuigwerk niet de parachutes van landingstroepen bevestigd?

Voor een juist beeld van het waarom en wanneer maak ik u deelgenoot van enkele feiten uit mijn medisch dossier.
In 2000 bezocht ik mijn huisarts vanwege ernstige vermoeidheidsklachten. Bloedonderzoek wees op een verhoogde leverfunctie waarop mijn huisarts voorzichtig informeerde naar mijn alcoholinname. ‘Ich tuf d’r neet in’ zeggen wij in Weert maar om mij dan richting alcoholistenstatus te manoeuvreren krenkte mij diep. Na doorverwijzing naar een internist werd bij mij hemochromatose ontdekt, een ijzerstapelingsziekte die met aderlatingen bestreden ging worden. Mijn ferritinegehalte moest met deze middeleeuwse techniek van 1800 microgram per liter teruggebracht worden tot 50. Aanvankelijk om de week werd in het SJG bij mij een halve liter bloed afgetapt. Geleidelijk werd de frequentie minder tot de huidige ‘onderhoudsdosering’. Ik voelde me net een melkkoe en sympathiseer sindsdien met de actiegroep Wakker Dier die protesteert tegen te hoge melkproductie van koeien: “Koeien moeten daarvoor heel hard werken. Hun leven is slopend.” En dan te weten dat die melk nog wat oplevert terwijl mijn ijzerrijke bloed niet gebruikt mag worden voor transfusie ‘omdat het niet onbaatzuchtig is afgegeven.’  

Een vervelend gevolg van hemochromatose is artrose: een onomkeerbaar proces van verlies van kraakbeen. Bij mij heeft dit geleid tot een heup-, een knie- en een enkelprothese én een prothese in een vingergewricht. Dat laatste bezorgde mij in 2013 veel stress. Tijdens een eerste operatie in het Maastricht UMC+ werd een serieuze fout gemaakt. Ook een hersteloperatie leidde niet tot verbetering. Een derde operatie in 2014 in de Expert Clinic in Eindhoven en maandenlange fysiotherapie volgden. Ik was toen nog als docent werkzaam en de elkaar opvolgende operaties maakten van mij een draaideurdocent; funest voor de continuïteit van het leerproces van mijn leerlingen maar ook voor mijn gemoedsrust.
11 mei 2014 werd ik met 180 km per uur naar het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven gebracht voor een spoedoperatie. De stress was mijn hart te veel geworden.
Er stond toen al een bezoek aan het SJG gepland vanwege een liesbreuk. Terug in het Weerter ziekenhuis werd ik daarop alsnog onderzocht en bleek ik een dubbele te hebben. Vanwege mijn hartinfarct moest een operatie echter een jaar uitgesteld worden. Om te voorkomen dat ik in die periode ’s nachts een verkeerde beweging zou maken en mijn darm naar buiten zou floepen, kreeg ik een liesbreukband. 
Ik kan u verzekeren dat het dragen hiervan een desastreus effect heeft op slaapbeleving en slaapkamererotica. Hoe het voor vrouwen in vroeger tijden moet zijn geweest om een kuisheidsgordel te dragen, heb ik aan den lijve mogen ervaren.

Reacties?
Mail de redacteur, Ton Adriaens, mensendingenweert@gmail.com