Het kloppend hart van het dorp

Daar zaten we, op de bankjes die omgekeerd gisteren nog dienstdeden als evenwichtsbalk in de gymles. Vol bewondering keken we naar het echtpaar dat zwierig een ingewikkelde dans voordeed. Daarna waren wij aan de beurt. Jongens en meiden van de zesde klas die op deze zaterdagmiddag een eerste dansles kregen. “Vast” dansen welteverstaan. Om allerlei redenen heel spannend. De dans, de les, het vast dansen met een mannelijke dorpsgenoot. Het dorpshuis in mijn geboortedorp stond letterlijk en figuurlijk in het hart van het dorp. Jeugdwerk, kienen, vastelaovendj, afscheidsdiensten, peutergym, creatieve cursussen, toneel, concerten, alles en iedereen kwam samen in het dorpshuis. Via mijn huidige vrijwilligerswerk bij de Vereniging Kleine Kernen Limburg (VKKL) zie ik hoe in de hele provincie dorpshuizen, buurthuizen, gemeenschapshuizen in de huidige tijd die belangrijke sociale positie hooghouden. Op een nieuwe manier en met heel veel kracht vanuit de gemeenschap.

Waar vroeger kerk, café en dorpshuis een krachtige en vanzelfsprekende driehoek vormden, is het dorpshuis/gemeenschapshuis de plek waar een diversiteit aan functies voor en door inwoners, de mensen verbindt en zich daarmee nu onderscheidt van de eerste twee, waar we inmiddels toch vaker als gelegenheidsbezoeker of als consument gebruik van maken. De kerk, het kerkgebouw met zijn kwaliteit als cultureel en architectonisch erfgoed, heeft zeker in kleinere gemeenschappen, de kracht van het dorp nodig om van waarde te blijven in het dorp. Het dorpscafé heeft in deze tijd ook de meeste kans van slagen als het een ontmoetingsplek is voor de dorpsbewoners en als een tweede huiskamer ervaren wordt.

Ook in de dorpen van Nederweert en onze regio, zijn gemeenschapshuizen het middel voor inwoners om samen activiteiten te ontplooien, elkaar te ontmoeten, creativiteit te ontplooien en elkaar te hulp te zijn. De kracht van de gemeenschap maakt het gemeenschapshuis tot het kloppend hart van het dorp. En dat kan er dus in elk dorp anders uitzien. Van de florerende ruilbieb in de Pestoeërskoel in Leveroy, tot het line-dansen in de Kerkvoorziening in Budschop, Bonte Vastelaovendj-avonden in de Reigershorst in Nederweert-Eind, vrijwilligers die heerlijke maaltijden serveren in eetpunten in bijna alle dorpen en dus ook bij Gasthuys de Peel in Ospeldijk en de Haazehoof in Ospel, nabijheid van cursussen in kunst en cultuur zodat iedereen van jong tot oud daar eenvoudig toegang toe heeft.

Van ouderen in onze dorpen hoor ik hoe waardevol de ontmoeting in het gemeenschapshuis is in hun dagelijks leven in het dorp. Belangrijk voor kwaliteit van leven. Eigenheid, eigenaarschap, het besef dat de gemeenschap het gemeenschapshuis mag, nee, moet maken! De overheid kan het mee mogelijk maken, maar alleen ter ondersteuning van de eigen kracht van gemeenschappen. De Pinnenhof in Nederweert staat voor de volgende stap, het oude huis was op en het dorp is opgestaan om een passend onderkomen voor de volgende tientallen jaren voor te bereiden. Gebruikers hebben zich massaal gemeld, een nieuw vrijwillig bestuur is gevormd, de ver/nieuwbouw wordt voorbereid, de overheid financiert mee en een hele mooie gift van scheidend directeur Ruud Koppens van lokaal gevestigd bedrijf ETF onderstreept het belang dat we mogen hechten aan deze huizen van de gemeenschap. Dat was al zo in de jaren zeventig van de vorige eeuw en zal mijns inziens tot in lengte van jaren kunnen en moeten blijven, op een eigen manier en altijd vanuit de kracht van de gemeenschap.

Birgit Op de Laak
burgemeester Nederweert

Elke maand in Weert Magazine afwisselend de column van de burgemeesters van
Weert en Nederweert.