hem in gesprek en twee weken later waren we een
stel. Ik besloot Amsterdam vaarwel te zeggen en
we huurden al vrij snel een appartementje op de
Maaspoort in Weert. ICI Paris Roermond en later
ook café De Tramhalt hier in Weert werden mijn
nieuwe werkgevers. Twee jaar geleden hebben
we dit huis aan de Stellingmolen gekocht en het
bevalt ons hier prima.
Hoe waren de reacties van je werkgevers na
de uitroeping?
Geweldige medewerking. Bij ICI Paris in Roermond
heb ik vrij gekregen voor alle weekenden tot na
carnaval en ook bij De Tramhalt ben ik tot en met
Aswoensdag uit het werkrooster gehaald. Peter
en Marcel hebben het mij de afgelopen tijd wel
moeilijk gemaakt met hun toespelingen op een
mogelijk prinsschap van Phil maar verder zijn
het de beste ‘bazen’ die je kunt hebben in de
Weerter horeca.
Drie jaar geleden is, na negen weken zieken-
huis, je vader Thieu op zevenenvijftig jarige
leeftijd aan een hersenbloeding overleden.
Denk je daar in deze dagen nog eens aan terug?
Natuurlijk, dat is toch iets wat een enorme
leegte achterlaat. Dat was op 9 januari 2015 en
het was precies de negende januari 2018 dat wij
mijn moeder informeerden over het prinsschap
van Phil. In herinnering aan mijn vader hebben
we die dag dan toch iets feestelijks meegegeven.
Ik kende Phil destijds een half jaar dus we hebben
samen die intense periode meegemaakt. Van de
begrafenis wilden wij als familie iets speciaals
maken. Mijn broers zijn timmerlui en die hebben
eigenhandig de kist gemaakt, mijn moeder
heeft een prachtig levensverhaal geschreven en
voorgelezen en ik heb Tears in Heaven van Eric
Clapton gezongen waarbij Phil me begeleidde
op gitaar. Aanvankelijk stond ik er wat huiverig
tegenover maar toen ik eraan herinnerd werd
dat mijn vader zo super trots op mij was geweest
toen ik in 2008 tijdens het muziekgala van de
Philips van Horne school op de bühne van het
Munttheater stond, vond ik het een kans om hem
nog een keer trots te laten zijn.
Verdriet is erg persoonlijk en ik vond het altijd
moeilijk om te gaan met meelijwekkende
verhalen. Emotionele toestanden komen overal
voor, ik merk dat veel mensen blijven hangen in
klein verdriet. Mijn motto ‘ga door met je leven’,
als je echt verdriet hebt meegemaakt ga je klein
verdriet relativeren en kom je er nog sterker
uit. Na het overlijden van mijn vader heb ik een
steviger band met mijn moeder en mijn broers
gekregen. Door een gezamenlijk gemis groei je
meer naar elkaar toe.
Nog andere gebeurtenissen in je leven die
diepe indruk hebben gemaakt?
Het moment dat ik tijdens het muziekgala op
de Philips mocht optreden was toch wel een
keerpunt in mijn leven. Er kwam voor mij een
einde aan een periode van onzekerheid als puber.
Mijn zelfvertrouwen kreeg toen een enorme
boost. De tekst van All you gotta change van
Alain Clark, het lied dat ik toen zong, verwoordt
dat ook: Je bent goed zoals je bent.
Én de geboorte van mijn neefje! De kleine Kian
(3), het zoontje van mijn oudste broer. Ik ben
zijn peettante en daar ben ik zo super trots op!
Daar ga ik graag mee over straat en het liefst zou
ik dan van de daken willen schreeuwen dat dit
mijn kleine lieve neefje is. Kinderen daar ben ik
sowieso dol op en het zal zeker iets heel moois
worden als ik zelf, samen met Phil, kinderen mag
krijgen.
Muziek is een belangrijke factor in zowel
jouw als Phils leven. Waar is dat voor jou
begonnen?
Al tijdens mijn basisschooltijd ging ik in
Nederweert op zangles bij Lieke Smeets. Op
de middelbare school had ik muziek in mijn
eindexamenpakket en trad ik op bij muziekgala’s
en tijdens de diploma-uitreiking. Al heel jong
deed ik auditie voor Idols maar dat was net iets
te hoog gegrepen. De laatste jaren staat het
zingen op een lager pitje maar als Moerepetazie
een nieuw nummer opneemt fungeer ik wel nog
als achtergrondzangeres. Ook in het nieuwe
nummer van Phil -nu vaak te horen op L1 radio-
verzorg ik de tweede stem. Ik beleef er plezier
aan en muziek is een sfeermaker. Zo hadden we
laatst een personeelsfeestje met het personeel
van café De Tram en dan gebeurt het zomaar dat
ik in een overmoedige bui de microfoon pak en er
een Tina Turner-medley uit knal.
Wat heb jij zelf met carnaval? Ben jij ook een
vastelaovendjveerder?
Heel zeker! Bij de Pinmaekers in Nederweert heb
ik in de ‘Raod van Elluf’ gezeten. Ik heb daar ook
enkele jaren meegedaan in de bonte avond met
de groep ‘Kom mer dèh’ van Hans Caris. Geloof
maar dat ik van de komende tijd ga genieten. Ik
verheug me vooral op het ‘Bâl van de Preens’,
daar heb ik al zoveel over gehoord. En natuurlijk
de drie carnavalsdagen met de grote optocht als
hoogtepunt.
We hebben een geweldig leuke groep adjudanten
met hun dames. We gaan knallen dit jaar!
14
mooi
mens
