Zwerfafval in Weert en Nederweert?

Jaarlijks wordt wereldwijd ongeveer 311 miljoen ton plastic gemaakt. Per minuut komt er echter één volle vrachtwagen plastic in onze oceanen. Omdat we elk jaar meer plastic produceren bevatten onze oceanen in 2050 meer plastic dan vis. De grootste veroorzaker van die plastic soep is zwerfafval vanaf land. Alleen al in de Stille Oceaan ligt 80 miljoen kilo plastic. De Nederlander Boyan Slat probeert nu binnen vijf jaar de helft hiervan op te ruimen. Maar dat is allemaal achteraf. We moeten zwerfafval aan de voorkant tegengaan. We kunnen recycling op een hoger plan proberen te tillen of net als in de Chinese hoofdstad Beijing hoge boetes uitdelen voor spugen en rotzooi achterlaten op straat. De Europese Commissie wil een verbod op plastic borden en bestek, wattenstaafjes, rietjes en roer- en ballonstaafjes. Maar wat heeft het voor zin als ik een rietje weiger in een restaurant? Het probleem ligt uiteindelijk bij de grote bedrijven en hun bereidheid om plastic producten en verpakkingen te vervangen door meer duurzame materialen. Toch zouden we zelf, in Weert en Nederweert, initiatieven kunnen ontwikkelen om zwerfafval tegen te gaan. Je ‘plastic footprint’ bewust verminderen. Het goede voorbeeld geven, opruimacties op school of in de eigen buurt starten. Goed voorbeeld doet goed volgen. De oceaan krijgen we vanuit deze regio niet schoon, wel onze eigen wijk of stad. Ideeën? Ja graag!

Wim Kiggen (59) Tungelroy, docent en voorzitter Crescentia:
Zwerfafval is een uitwas en negatief kenmerk van onze huidige comfortmaatschappij dat onverschilligheid en in sommige gevallen hufterigheid weergeeft. De onverschilligheid komt voort uit het feit dat het ons (te) goed gaat. Het wordt toch wel opgeruimd. Hufterigheid zie ik bijvoorbeeld als ik naar mijn werk fiets.

Er ligt elke dag wel ergens een verpakking, verstrekt door de Mac uit de omgeving, op het fietspad. Uit het raam van de auto geslingerd. Het is de anonimiteit die dat mogelijk maakt. Datzelfde ervaar ik op de school waar ik werk. Op het einde van de pauze staan de leerlingen op en laten het afval liggen zoals het er ligt. Hierop hebben we al erg veel actie ondernomen, helaas met enkel frustraties als resultaat. Een project met afvalscheiding is volledig mislukt. Ook hier is anonimiteit en afschuiven, ‘is niet van mij’, de reden. Helaas blijkt dat we dit niet kunnen oplossen door het gedrag te veranderen. Dit ontslaat ons overigens niet van de plicht daar steeds opvoedkundig op te blijven hameren! Ik zie meer in een technische oplossing: Verbied alle kunststofverpakkingen en vervang die door snel natuurlijk afbreekbare verpakkingen. Onze chemiereus in het zuiden heeft daar zeker oplossingen voor. Het is in mijn ogen ook geen goede oplossing maar de minst slechte.

Megan Comyns (17) Weert, scholiere international baccalaureate:
Zwerfafval is een groot probleem in de wereld. Daarom is het belangrijk om ook hier in Weert al te beginnen daar iets aan te doen. Bijna alles wat je in de supermarkt koopt, is in plastic verpakt. National Geographic laat ons weten dat 91% van dat plastic niet wordt gerecycled. Hier moet toch een oplossing voor zijn. In Thailand hebben ze er een gevonden. Daar worden bananenbladen gebruikt in plaats van plastic. Dit idee gaat het plastic verbruikt in Thailand sterk verminderen.

Ook vind ik het idee van boetes heel goed. Als zwerfafval niet serieus wordt genomen dan zal er nooit iets veranderen. Dit besef moet al op jonge leeftijd beginnen. Het is belangrijk dat jongeren begrijpen wat er met de aarde gebeurt, en dat zij snappen dat zij hier ook invloed op kunnen hebben. Je bent nooit te jong om voor verandering te zorgen! Een duidelijk voorbeeld hiervan is Greta Thunberg uit Zweden. Ze is pas 15 jaar en heeft met haar acties heel veel indruk gemaakt op scholieren over de hele wereld. Om ervoor te zorgen dat mensen in Weert, jongeren en ouderen, weten dat het belangrijk is om zwerfafval op te ruimen vind ik het een goed idee om maandelijks een grote groep te vormen en dan samen zwerfafval op te ruime

Jan Vaes (71) Nederweert, fervent wandelaar in natuurgebieden in Midden-Limburg en aangrenzende regio’s:
Op een ANWB-affiche uit 1900 staat: Laat niet, als dank voor ’t aangenaam verpoozen, d’n eigenaar van ’t bosch de schillen en den doozen. Dat was nog in de tijd van de grote 3 R’s: rust, reinheid en regelmaat. Tijdens de vele natuurwandelingen bespeur ik nauwelijks nog zwerfafval. Soms word ik tot mijn grote ergernis verrast door een clandestiene storting van huisvuil of grofvuil. In dit vuilrijtje past ook de term zwerfvuil. Veroorzakers ervan noem ik liever zwerfvervuilers dan zwerfafvallers. Zwerfvervuilers blijken vooral actief te zijn in woongebieden en langs wegen. Namen van zwerfvervuilers ken ik niet. Wie zijn het en waarom?
Kennen ze dan niet de minimale levensduur van al die troep? Weten ze dan niet dat die kan oplopen van minimaal 1 jaar tot oneindig? Nederland Schoon zet zich via plaatselijke acties in om heel Nederland schoon te houden. Eind 2020 wordt er volgens een afspraak tussen de overheid en het bedrijfsleven via recycling gestart met een reductie van 70 tot 90% van de hoeveelheid kleine flesjes in het zwerfvuil. Hiervoor zullen allerlei soortige bedrijven worden ingeschakeld. Dat is een goede zaak. Maar ook als een betrapte zwerfvervuiler een taakstraf krijgt bij een plaatselijke actie van Schoon Nederland