Ze is net als andere kinderen

Floor Küster heeft diabetes type 1 en tennist toch op hoog niveau.
Ze stond met drie jaar al met een racket op de tennisbaan toen bleek dat ze bijzonder getalenteerd was. Net voor haar vierde verjaardag kreeg ze haar eerste tennislessen. Lessen van 30 minuten, een zomer lang. Omdat ze erg enthousiast en leergierig was, werden de lessen in de winter zelfs 45 minuten. Een mooie tennistoekomst lag in het verschiet tot ze op vijfjarige leeftijd ziek werd. Uit onderzoeken bleek dat ze diabetes type 1 had. Een enorme tegenslag voor Floor, maar ook voor haar ouders en zus.

Inmiddels zijn we zeven jaar verder en Floor tennist nog steeds. Nu ze 12 is, traint ze vijf keer per week. Hoe gaat het nu met haar? Floor, thuis in Leveroy aan de keukentafel: “Wisselend. Soms voel ik me goed, maar soms ook niet. Als mijn waardes (bloedsuikerwaarde red.) hoog zijn ben ik erg moe. Als ze te laag zijn, word ik duizelig. Maar ik heb al een hele tijd een ‘pompje’ waardoor ik geen insuline meer hoef bij te spuiten. Dat is wel gemakkelijker.” Haar ouders, Jolande en Will, vullen aan: “Het pompje is verbonden met een sensor die onderhuids is ingebracht. Deze meet het suikergehalte in haar bloed en geeft een alarm af als dit te hoog of te laag is. Dan kunnen we, als het nodig is, met het pompje insuline toedienen via een naald die ook ingebracht is. Door de sensor kun je sneller reageren op de schommelingen van het lichaam en hoeft Floor ook niet meer zelf bij te spuiten. Maar dat neemt niet weg dat haar lichaam de laatste tijd veel schommelingen geeft.”

Suiker en tennis

Suiker en tennis Jolande: “Het was erg schrikken toen we deze diagnose kregen. Toen Floor vijf was, moest ze ineens heel vaak plassen en was ze erg moe. In het ziekenhuis werd snel duidelijk dat dit werd veroorzaakt door diabetes. En omdat het type 1 is (de ernstigste vorm), heb je dit voor het leven. Dat betekende een grote impact in haar en ons leven. Binnen een week leer je hoe je moet prikken om te meten, hoe je moet spuiten in buik of bovenbeen en hoe je koolhydraten telt. Wij leerden dat en later ook Floor”. Met een stellige stem voegt Floor toe: “In het begin vond ik het stom om het aan anderen te vertellen. Maar nu, ik zit op de brugklas in Heythuysen, weet iedereen in mijn klas het. Dat moet ook omdat mijn pompje gaat piepen als er alarm is en iedereen hoort dat.Ik schaam me er niet voor.” Hoe combineer je het tennissen met je ziekte? “Soms is het lastig, vooral als mijn waardes niet goed zijn. Als ik koolhydraten eet (brood, aardappels, vlaai, pasta, friet en zo) moeten we dat afwegen en ingeven op het pompje. Dit rekent dan uit hoeveel insuline er in mijn lichaam gespoten moet worden. Maar mijn lichaam reageert niet altijd gelijk. Als ik moet gaan trainen of een wedstrijd heb, kan ik soms niet meteen beginnen en moet ik even gaan zitten tot mijn waardes goed zijn. Is het te hoog dan spuit ik bij, is het te laag dan pak ik Dextro (druivensuiker). Omdat ik tennissen zo leuk vind heb ik het vele trainen er graag voor over. Ik zou graag nog meer trainen maar dat is op dit moment even niet mogelijk.

Impact

Het tennisniveau van Floor maakt dat ze in de Belgische en Nederlandse selectie heeft gespeeld. Ze traint vijf keer per week, waarvan twee keer in Veldhoven. Naast haar diabetes hebben de trainingen ook grote invloed op het gezin. Will: “We hebben een bakkerij, we zijn dus vroeg op. Ik breng Floor naar de carpoolplaats aan de A2 waar haar trainster van Tennisschool Regio Zuid haar meeneemt naar Veldhoven. Na de training komt ze hier weer terug waarna ik haar naar school breng. Ze heeft de status van LOOT-leerling waardoor ze deze uren op school mag verzuimen.” Jolande vult aan: “Maar het is voor ons nog steeds lastig om Floor met anderen mee te laten gaan. Zeker naar wedstrijden. Vanwege haar ziekte moeten we voortdurend alert zijn. Door haar niveau speelt ze door het hele land en we laten haar dan liever niet alleen gaan. Want een té lage bloedsuikerspiegel kan leiden tot uitval. Als ouder houdt die zorg je voortdurend bezig. Ik denk wel eens, ‘had ik het maar…

Toekomst

Het is duidelijk dat Floor niet geneest van haar ziekte. Maar met haar doorzettingsvermogen en ondersteuning van haar ouders en haar zus Imke (14) is ze in staat om op hoog niveau te tennissen. Floor: “Maar het is wel erg duur en op onze leeftijd kun je er niks mee verdienen. Daarom heb ik de ‘Club van 30’ opgericht. Mensen die mij willen steunen kunnen dan € 30,- bijdragen waarmee wij een deel van de hoge kosten betalen. Want ondanks mijn ziekte wil ik een toptennisser worden.”

Voor meer info: facebook: floorkuster-tennis