WMjong

Jongeren geven lezers van Weert Magazine een inkijkje in hun wereld. Wie zijn ze, waar zijn ze mee bezig, wat is hun droom? 
Leerlingen van Het College in Weert geven vorm aan hun slogan: Ken je Kracht!

In mijn kracht met paarden

Hallo, ik ben Marie Schalken, 13 jaar oud, ik woon in Kessenich (België) en zit in het eerste leerjaar van het atheneum. Ik ben speciaal naar Het College in Weert gegaan, zodat ik topsport met topschool kan combineren. Want mijn allergrootste hobby is paardrijden en dan het onderdeel springen.

Hoe oud was je toen je voor het eerst ging paardrijden?

Ik was vier jaar toen ik voor het eerst op een paard zat. Mijn zus zat op paardrijden en ik ging als klein meisje altijd mee. Toen haar juffrouw vroeg of ik ook eens wilde proberen, was ik meteen verkocht. Ik ben vanaf dat moment niet meer weggeweest bij de paarden.

Hoe vaak per week rijd je nu paard en hoe combineer je dat met school?

Ik rijd elke dag behalve op zondag. Of ik moet op zondag een wedstrijd hebben. Na school gaan mijn zus en ik meteen door naar de stal. Dan rijden we alle twee onze paarden. Twee keer per week krijgen we springles en de andere dagen trainen we ze gewoon. Daarnaast gaan we op concours. Zonder de hulp van school was dit niet mogelijk. Ik heb een Topsport Talentcoach en samen met hem bekijken we naar welke trainingen ik kan gaan als die onder schooltijd zijn. Soms moet ik wat lessen missen en kan ik toetsen later inhalen. Zonder de hulp en het meedenken van school was dit niet te combineren.

Hoe vond je vader (Sjeng Schalken) het dat je niet voor tennis hebt gekozen als sport?

Mijn vader vond dat totaal niet erg. Hij heeft altijd gezegd dat we mogen doen wat we zelf willen. Hij zegt wel vaak dat het makkelijker was geweest, omdat hij daar meer verstand van heeft dan van paarden. Hij is zelfs bang voor paarden.

Wat zijn je toekomstdromen met de paarden?

Ik zou later dolgraag samen met mijn zus een eigen stal willen hebben. Dat we paarden opleiden om zo hoog mogelijk te springen. Dan ben ik de hele dag bezig met wat ik het liefste doe, paarden.

In mijn kracht met tattoos

Hallo, ik ben Tjallie van Roest, 14 jaar oud en zit in het tweede jaar gymnasium. Al sinds ik klein was, is het mijn grootste droom tattoo-artiest worden. Ik tekende altijd met pen op mijn huid en vond tattoos in het algemeen ook altijd heel cool.

Tegenwoordig ben ik nog steeds heel obsessed met tattoos. Ik heb een eigen tattoo-gun en teken/ontwerp ook vaak (digitaal) tattoo-designs, zoals hier te zien. Met mijn tattoo-gun heb ik al een keer een tattoo gezet op een nephuid. Toen merkte ik pas echt hoe graag ik tatoeëerder wil worden! Ik ben van plan om later mijn eigen tattooshop te openen, zodat ik zelf veel kan gaan tatoeëren.

In mijn kracht met debatteren

Hallo, ik ben Anthe van de Poll, 16 jaar en zit in het vijfde jaar van het gymnasium. Ik wil het graag hebben over debatteren, discussiëren en dineren … oftewel over de debatclub van onze school waar ik deel van uitmaak.

Het College Weert is een middelbare school voor vwo-leerlingen; atheneum en gymnasium, Grieks en Latijn, kunst en cultuur, kortom; de meest nerderigste kinderen uit het land in één gebouw. Toegegeven, een hoog IQ maakt iemand nog geen nerd; het maakt ook niet per se iemand slim en al helemaal niet noodzakelijk verstandig. Wat wel vaak het geval is op deze school, is dat mensen behoefte hebben aan wat extra, buitenschoolse uitdagingen. Zo is er sinds kort een Dungeons and Dragons-club op school, waar gecompliceerde bordspellen gespeeld kunnen worden. Ook hebben we al een tijdje een yoga-club, waar de stress van de dag eventjes losgelaten kan worden. En natuurlijk hebben we de immer-beruchte debatclub, waar er lustig op los gedebatteerd wordt. Over deze laatste groep wil ik het even hebben, voornamelijk omdat ik daar deel van uitmaak. Maar ook omdat ik deze verreweg het nuttigste, interessantste en belangrijkste vind. 

De debatclub komt elke week een extra uur na school bij elkaar. Op dit moment doen hier zo’n 15 leerlingen aan mee. Toegegeven, deze groep bestaat voornamelijk uit een al-bestaande vriendengroep en wat aanhangsel. Maar dat neemt niks weg van de uitzonderlijke lessen die we daar leren. Elke week worden er twee serieuze stellingen en een flop-stelling (bijvoorbeeld: buschauffeurs moeten altijd beschikken over waterpistooltjes) uitgekozen. Na wat voorbereiding wordt de groep in tweeën gedeeld om vervolgens het debat te beginnen. 

We leren zo hoe we comfortabel voor een groep mensen staan, duidelijk en gestructureerd onze mening kunnen overbrengen en, misschien wel het allerbelangrijkste, een stukje inhoudingsvermogen. Hiermee bedoel ik dat we leren een ander te laten uitpraten, niet te ruziën en te schreeuwen, maar te debatteren en te praten. We leren hoe we mini-politici kunnen zijn zonder elkaar de nek om te draaien.

Dit zijn allemaal hele handige skills voor vervolgopleidingen waar presenteren en argumenteren belangrijk is (wat tegenwoordig bijna alle studies omschrijft). Deze hobby/extra les levert dus ontzettend veel op voor de leerlingen. Bovendien is er om de zoveel tijd natuurlijk ruimte voor een lesje koken of bakken (of gewoon een zakje chips en wat pakjes koekjes open trekken), want debatteren gaat bij ons nog vooral om de gezelligheid!

Anthe