4 november 2019 | Auteur: Laura Mennen
‘Werken tijdens de Tour is een jongensdroom die uitkwam.’
Het is hard werken en een foutje maken, kan levensbedreigend zijn. Dirk Janssen (25) uit Weert werkt als mecanicien bij de Nederlandse wielerploeg JumboVisma. Drie jaar reisde hij met de groep de hele wereld rond. “Ik krijg nog steeds kippenvel van het moment toen ik voor mijn neus Primoz Roglic de negentiende etappe van de Tour de France zag winnen.”
Werken tijdens de Tour de France was voor Dirk een jongensdroom die uitkwam. “Er gebeurt veel meer dan bij andere wielerwedstrijden. Er zijn veel toeschouwers en meer camera’s die op de wielrenners gericht zijn. Dat vind ik indrukwekkend. ” De negentiende etappe van de Tour de France in 2018 maakte de 25-jarige van dichtbij mee en bleef hem erg goed bij. “Het was een zware bergetappe. Ik zat in de auto direct achter de kopgroep. Voor mijn neus zag ik Primoz Roglic, de kersverse winnaar van de Vuelta España, als eerste over de finish komen. Wat was dat gaaf. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik eraan terugdenk.”
Met de paplepel
De passie voor wielrennen kreeg Dirk Janssen met de paplepel ingegoten. Zijn vader zit al jaren bij een wielervereniging in Stramproy. Echter, Dirk leerde de eerste kunstjes van de sport op elfjarige leeftijd bij de triathlonvereniging in Weert. Toen hij zestien was, besloot hij zich volledig te focussen op het wielrennen. Wat de sport zo leuk maakt? Dirk: “Op een voetbalterrein blijf je altijd binnen dezelfde lijnen, dat is met wielrennen niet. Tijdens het fietsen zie je zoveel verschillende plekken. Wegen, natuur, verschillende soorten gebouwen. Kortom, van alles. Dat vind ik gaaf. De hoge snelheid die je kunt maken, vind ik ook mooi. In het begin fietste ik op een dag veertig of vijftig kilometer. Op den duur maakte ik ongeveer honderd kilometers.” Prof?
Prof?
Na de middelbare school koos Dirk ervoor de opleiding fietstechnicus aan het Koning Willem I College in Den Bosch te volgen. Tijdens de vier jaar durende studie werkte de 25-jarige vier dagen in de week bij een fietsenzaak, één dag volgde hij lessen op school. In zijn vrije tijd fietste Dirk bij de wielervereniging Midden-Limburg. Dit deed hij tot hij negentien jaar was. “Iedere wielrenner die op zijn zestiende wedstrijden gaat fietsen, wil prof worden. Maar de kans dat het gebeurt is heel klein. Ik had bij mezelf wel door dat ik niet zo goed zou worden als de mannen die op internationaal niveau wielrennen.”
Jumbo-Visma
Door te gaan werken in de wielerwereld maakte Dirk van zijn hobby zijn beroep. Via via kwam hij als mecanicien bij de Nederlandse wielerploeg JumboVisma terecht. “Mijn vader was op een feestje waar de zwager van ploegleider van Jumbo-Visma (toen LottoNL-Jumbo) Frans Maassen was. Ik kwam ter sprake. Vervolgens stuurde de ploegleider mij via Facebook een bericht. Ik mocht een weekje meelopen met een etappekoers in Frankrijk. Dit beviel mij goed.”
Wereldreis
De afgelopen drie jaar reisde Dirk de wereld rond met Jumbo-Visma. Per jaar was hij meer dan 160 dagen van huis. Tijdens wedstrijden zoals de Tour de France en Giro d’Italia werkte hij soms van acht uur ‘s ochtends tot tien uur ‘s avonds. “Ja, dat is hard werken”, geeft Dirk toe. “Maar dat reizen is een geweldige ervaring. Ik bezocht vooral landen in Europa. Maar er waren ook wedstrijden in Californië en Australië.”
Verantwoordelijkheid Met een drietal andere mecaniciens zorgt Dirk ervoor dat de fietsen van de wielrenners op orde zijn voor een wedstrijd. Een van de mecaniciens rijdt tijdens de wedstrijd mee in een auto die direct achter het peloton rijdt. Wanneer iemand valt en de fiets stuk is, maakt hij deze in orde. Dirk: “Het geeft me een goed gevoel als ik de wielrenner kan helpen. Je hebt een grote verantwoordelijkheid. Als een stuur, bijvoorbeeld, niet goed vast zit, kan dat levensbedreigend zijn voor de wielrenner. Gelukkig is dat bij mij nog nooit gebeurd.”
Structuur
Hoewel Dirk het werk tijdens wedstrijden geweldig vindt, gaf hij vorig jaar aan meer op het hoofdkantoor te willen zijn. In Den Bosch doet Dirk nu voorbereidend werk, zorgt hij dat alles op voorraad is om de mecaniciens in het buitenland te ondersteunen. “Het reizen was een fantastisch avontuur, maar ik miste wat structuur. Als ik een maand van huis was, kon ik niet gaan sporten (zwemmen en fietsen).” Ook vertelt Dirk dat hij nu meer tijd kan doorbrengen met vrienden en familie. “Ik was dit jaar na drie jaar weer op de verjaardag van een vriend. Voorheen kon dat niet omdat ik in het buitenland was.” Door de nieuwe functie op het hoofdkantoor kreeg Dirk een nieuwe uitdaging binnen Jumbo-Visma. “Maar dit betekent niet dat ik niet meer mee ga op wedstrijd”, benadrukt hij. “Dit jaar ben ik ongeveer vijftig dagen weg. Het zijn momenten waar ik nu extra naar uitkijk. Doordat ze niet vaak meer plaatsvinden zijn ze extra speciaal.”