Raymond Vlecken: ‘Wat is er mis met Limburgs chauvinisme?’

Raymond Vlecken (54), nu nog burgemeester van Landgraaf wordt, als alle seinen op het procedurele pad op groen springen, de nieuwe burgemeester van Weert. Zijn benoeming via Koninklijk Besluit zal dan binnen enkele weken plaatsvinden. Natuurlijk zijn wij benieuwd naar zijn loopbaan, zijn visie, zijn verwachtingen en ambities. Waarom past hij in het profiel dat de gemeenteraad opstelde? Wat zijn voor hem de grootste uitdagingen? Maar we zijn natuurlijk ook benieuwd naar de mens achter de burgemeester. Op 16 maart ontvangt hij ons allerhartelijks in zijn werkkamer in het Burgerhoes van Landgraaf voor een openhartig gesprek.

Raymond Vlecken
Geboren: 29 augustus 1966 te Heerlen
Rooms-katholiek
Lid CDA
Sinds 8 juni 1991 getrouwd met Wilma Kisters (53)
Twee kinderen: dochter Judith (24) en zoon Stijn (19)

Opleiding:
• Atheneum-A, Bernardinuscollege in Heerlen
• Nederlands recht aan de Universiteit Maastricht
• Universiteit Trier (Institut für Umwelt- und Technikrecht)
• beroepsopleiding advocatuur privaat- en strafrecht
• opleiding tot huurrechtadvocaat
• opleiding tot jeugdrechtadvocaat

Loopbaan:
• advocaat-stagiair bij advocatenkantoor Vondenhoff Advocaten in Heerlen
• advocaat bij het advocatenkantoor Feijen in Echt-Susteren
• partner in het advocatenkantoor Hundscheid, Vlecken & Sterk Advocaten in Heerlen
• burgemeester van Landgraaf (sinds 1 oktober 2010)
• Gecertificeerd Commissaris / Toezichthouder CBM

Een grote lijst van beklede nevenfuncties waarin opvallen:
• President-Voorzitter Samewirkende Limburgse Vasteloavensvereniginge (SLV)
• Vice-President NEG (Närrische Europäische Gemeinschaft te Köln)
• Voorzitter Tuchtcommissie Zuid- Nederland bij de KNVB

Wat doet Raymond Vlecken het liefste als hij niet in functie is?
‘Ik ben graag onder de mensen maar deze coronatijd leidt natuurlijk tot allerlei beperkingen. Normaal gesproken ben ik naast mijn burgemeesterschap actief in allerlei verenigingen. Het Europese carnavalsverhaal is iets waar ik toch ook nu nog twee avonden per week mee bezig ben. Dat is dan via Teams en vanachter mijn laptop. 

Ik mag gerust een workaholic genoemd worden en in het ambt van burgemeester heb je ook in de weekenden verplichtingen. Maar ik heb wel altijd geprobeerd de voetbalwedstrijden van mijn zoon Stijn te bezoeken. Hij voetbalt in het eerste team van tweedeklasser Bekkerveld in Heerlen en ik ben een trouwe supporter. In september 2019 leidde een krantenkop nog tot de nodige hilariteit: ‘Vlecken dompelt Landgraaf in rouw’. Het is algemeen bekend dat de fusieperikelen Heerlen – Landgraaf de gemoederen soms hoog deden oplaaien. Maar wat was hier het geval: Bekkerveld versloeg Schaesberg, één van de drie kernen in Landgraaf. Mijn zoon maakte de winnende treffer terwijl ik in de rust nog tegen hem grapte dat als hij de winnende treffer zou maken, hij niet thuis zou mogen slapen.

Verder kan ik in mijn spaarzame vrije tijd genieten van Netflix-series, gewoon het verstand op nul en het hoofd leegmaken. Bovendien ben ik onder begeleiding van een personal coach aan het sporten geslagen. Thuis heb ik daarvoor een krachthonk ingericht. Ook een goed glas bier en een bourgondische maaltijd met vrienden staan hoog op mijn verlanglijstje voor na de coronatijd.’

Tijdens een wandeling door Weert raakt Raymond Vlecken in gesprek met ondernemer Pascal Grosfeld.

Als burgemeester wordt van u verwacht dat u bij ingrijpende gebeurtenissen en in crisissituaties rustig en effectief blijft handelen. Omgaan met stress en spanning is voor u als burgemeester geen probleem. Maar hoe zit dat met de familieman Raymond Vlecken? 
‘Ik heb het geluk dat alle zaken die in familiaire omgeving tot stress of spanning zouden kunnen leiden, en dan denk ik vooral aan de opvoedingstaak, door mijn vrouw werden overgenomen. Zij zorgt voor rust en regelmaat in het gezin, plant onze afspraken en neemt mij ook alle administratieve privétaken uit handen. Zij is voor mij een onmisbare ruggensteun. Een ‘onhebbelijkheid’ van haar is wel dat ze altijd gelijk heeft. Vooral wat mensenkennis betreft. Het is frappant hoe goed zij de juiste inschatting kan maken. Voor mij is dat vaak heel waardevol.’

Wat kan u diep ontroeren of intens blij maken? 
‘Als ik anderen zie genieten en ik heb daar een bijdrage aan kunnen leveren, kan mijn hart wel een sprongetje maken. Ook mijn kinderen 

Judith en Stijn vervullen mij vaak met trots al ben ik op dat gebied niet zo uitbundig. Ik ben dan meer een stille genieter. Nadat mijn voordracht als burgemeester van Weert bekend was, postte mijn dochter daarover een berichtje op facebook ‘Zo trots op jou!’ met een hartje erbij. Dan moet ik toch echt even slikken.

Het verdriet rondom het Pinkpopdrama in 2018 waar na afloop enkele festivalgangers werden aangereden, één persoon om het leven kwam en er drie zwaargewond raakten, heeft mij diep geraakt. Als burgervader heb ik direct met de familie van onder andere het te betreuren dodelijke slachtoffer contact gezocht en tijdens de uitvaart een toespraak gehouden. Je probeert die mensen dan te steunen in hun verdriet en dat gaat gepaard met echte persoonlijke emotie.’

Van sommige personen of zaken zult u afscheid moeten nemen, moeten achterlaten in Zuid- Limburg. Wat of wie gaat u het meeste missen?
‘Het eerste wat mij nu te binnen schiet is dan ‘niet meer even bij mijn ouders en schoonouders in Heerlen binnenwippen’.  Niet dat de afstand Weert – Heerlen nou zo gigantisch is maar het wordt toch anders. Ook de spontane bezoekjes aan vrienden en bekenden zullen minder worden. Daar staat tegenover dat we ernaar uitkijken ook in Weert een vriendenkring op te bouwen.

Maar ook het afscheid van alle medewerkers hier op het raadhuis gaat mij aan het hart. De reacties die ik hier mocht ontvangen waren echt hartverwarmend: ze gunnen mij deze volgende stap van harte maar zijn verdrietig over het komende afscheid.’

Hetzelfde geldt voor uw vrouw. Wat laat zij achter aan werk, aan huis en buurt, aan sociale contacten?
‘Mijn vrouw werkt drie dagen per week in Maastricht voor een aan het Ministerie van Justitie gelieerde stichting. Dat werk blijft ze uiteraard gewoon doen maar zij laat waarschijnlijk meer achter dan ik. Zij heeft een veel uitgebreider netwerk van vriendinnen en bekenden, veel sociale contacten waarbij zij niet ‘de vrouw van’ is en dat bevalt haar prima. We zijn van plan zo snel mogelijk in Weert te gaan wonen. We hebben ons op dat gebied al georiënteerd maar in deze overspannen woningmarkt wordt het niet gemakkelijk.’

Het gezin Vlecken, Wilma, Stijn, Judith en Raymond.

In Landgraaf was u jarenlang betrokken bij Pinkpop. Hier in Weert hebben we Bospop. Welke topattractie zou u het liefst op het Bospoppodium zien staan?
‘Coldplay! Dat is voor mij de ultieme muzikale top. In hun muziek verenigen zij genres die zowel jong als oud aanspreken. Zowel als liefhebber als in functie ging ik graag naar Pinkpop.

Op het moment dat er iets misgaat, moest ik daarbij wel altijd de alertheid en de fitheid bewaken om te kunnen switchen van liefhebber naar burgemeester. Tijdens het noodweer in 2014 was ik vanuit mijn verantwoordelijkheid voor de veiligheid genoodzaakt de leiding van Jan Smeets over te nemen. Daar was hij niet echt blij mee maar hij had er wel begrip voor. De situatie vroeg erom. 

Een opmerkelijke Pinkpop-anekdote gaat over die keer dat ik met iemand van de organisatie over het terrein liep en bij een grote tent uitkwam op het door de Rolling Stones met eigen security beveiligde deel. Die tent was helemaal leeg! Niets dan een kale grasvlakte. Ik vroeg wat daar de bedoeling van was. Bleek Mick Jagger voor zijn optreden te willen joggen maar hij wilde daarbij niet het risico lopen in een regenbui terecht te komen.’

Ziet u mogelijkheden om Bospop een helpende hand toe te steken in de huidige bestuurscrisis?
‘Ik heb via de krant een en ander gelezen over de gerezen problemen. Ik leid daaruit af dat mensen diep gekrenkt en emotioneel geraakt zijn. Dat is niet goed voor Bospop, niet goed voor Weert.  Maar ik ken verder geen achtergronden en ga op dit moment hierin zeker geen rol spelen. Als zoiets zich in de toekomst zou voordoen en ik de mensen en de achtergronden zou kennen en een band had opgebouwd, zou ik wel ingaan op een mogelijk verzoek om achter de schermen als mediator op te treden. Maar zelfs nu hou ik alle mogelijkheden open.’

‘Vastelaovundj’ is met veel tradities verankerd in de Weerter cultuur. U bezocht vanuit uw functie bij de SLV  jarenlang de bonte avond van de Rogstaekers. De wijze waarop wij carnaval vieren voelde voor u als ‘thuiskomen in een warm bad’.  Een doorslaggevend argument om in Weert aan de slag te willen, noemde u het zelfs. Is dat niet wat al te veel Limburgs chauvinisme?
Vlecken gaat rechtop in zijn stoel zitten en verheft zijn stem enigszins: ‘Wat is er mis met Limburgs chauvinisme? Het Limburgs cultuurgoed moeten we bewaken! Er voor vechten dat het niet verloren gaat. We moeten uit blijven dragen dat het ons verbindt, dat het in onze genen zit. We moeten een bepaalde trots uitstralen! ‘Vastelaovundj’ verbindt en ik heb gemerkt dat die gedachte ook in Weert sterk leeft en van generatie op generatie wordt overgedragen. Dat doet mij goed.’

Al enkele dagen nadat bekend werd dat Jos Heijmans niet zou terugkeren als burgemeester van Weert bezocht u Weert samen met uw vrouw. ‘Het voelde goed, bij haar en bij mij’ vermeldde de Limburger op 11 maart jl. Liep u al langer met plannen om een volgende carrièrestap te maken?
‘Dat klopt. Maar het moest wel de juiste plek zijn. Een plek die niet alleen bij mij paste maar ook bij mijn echtgenote. Vandaar dat we hier een kijkje kwamen nemen. Toen daarna de profielschets verscheen, was het voor mij duidelijk. Die was mij op het lijf geschreven.’

Wat was voor u het meest aansprekende uit de profielschets waarvan u dacht dat het precies bij u paste? 
‘Dat was met name het aspect van dienend leiderschap. Een sterk punt van mij is wethouders en raadsleden in hun kracht zetten. Ik voer graag vanuit de coulissen de regie. Mijn filosofie daarbij is dat als de bevolking een positief beeld heeft van raad en college dat automatisch op mij afstraalt. Natuurlijk zijn er ook momenten dat je net wél de positie van boegbeeld moet innemen.  Dat hangt af van het moment en de situatie. Als die vereist dat ik er sta en een beslissing neem dan ben ik er en neem ik die beslissing.’

Uit de profielschets:
• ‘U bewaakt niet alleen het proces, u stuurt ook op de uitkomst.’
• ‘Met een sterk ontwikkeld moreel kompas handelt u integer en transparant. Mensen kunnen u makkelijk benaderen. U stelt zich coachend op naar anderen.’
• ‘Onze nieuwe burgemeester is een verbinder, die tegenstellingen overbrugt en partijen tot elkaar brengt.‘
• ‘Bij u is er ruimte voor nieuwe initiatieven, maar u verliest ook Weerter tradities niet uit het oog.’

Door de bestuurscrisis van het vorig jaar is het vertrouwen in het bestuur en in de gemeentepolitiek tot een dieptepunt gedaald. Hoe denk u dat vertrouwen te herstellen?
‘Dat kunnen we alleen samen doen. Daarom heb ik in mijn eerste kennismaking met de raad ook bewust mijn handen uitgestrekt. Ik wil eerst de mensen leren kennen, voelen wat er leeft en dan het voortouw nemen om samen tot het gewenste herstel van vertrouwen te komen. Dat heeft voor mij absolute topprioriteit. We moeten dit ‘leed’ zo snel mogelijk achter ons laten en een gezonde bestuurscultuur ontwikkelen.’

De vorige burgemeester zette zich met hart en ziel in voor asielzoekers en statushouders. Het leverde hem veel goodwill onder de bevolking op. Daarbij nam hij het niet zo nauw met de regeltjes en de financiële verantwoording. Waar ziet u kansen om de harten van de Weerter burgers te veroveren?
‘Door gewoon mezelf te zijn. Weert krijgt een normaal mens als burgemeester die tussen de burgers staat en integriteit hoog in het vaandel heeft. Ik ben een verbinder die in een open communicatie wil staan met iedere inwoner van Weert. Ook voor nieuwkomers en nieuwe Nederlanders, medelanders voor mij, staat mijn deur open. Ik verheug me op de ontmoeting met de inwoners van Weert. Maar één ding doet Vlecken niet: beloftes uitspreken die hij niet kan waarmaken of nakomen!’

DE VISIE 2030

Waar willen we met Weert naar toe? 
Het kerktorendenken binnen het Samenwerkingsverband Midden-Limburg heeft geleid tot een praatclub zonder daadkracht. Ook het SML- ‘koersdocument’ voor de komende jaren getuigt niet bepaald van nieuw elan. Hoe kijkt u daar tegenaan?
‘Geef mij eerst de tijd kennis te nemen van de betreffende stukken en te overleggen binnen het college. Wat leeft er in Weert? Wat zijn de pro’s en contra’s in deze zaak? Een ding kan ik u wel verzekeren: Ik ga niet in praatclubjes zitten die tot niets leiden.’

Weert wil een sociale, levendige, maar vooral groene stad worden, waar het prettig wonen is, ook voor nieuwe inwoners die de overspannen woningmarkt in Eindhoven willen ontvluchten. Het Weerterland is bovendien als werkstad met zijn make-tech industrie interessant voor Brainport Eindhoven. Moeten we de blik meer naar het noorden richten?
‘Met de visie 2030 is een puik stukje werk geleverd. Hij is opgebouwd uit diverse visies vanuit verschillende portefeuilles. Voor jouw vraag geldt weer dat ik me eerst zal moeten inlezen in de betreffende dossiers. Belangrijk daarbij is te onderzoeken of de kansen die men meent te zien überhaupt aanwezig zijn. Bovendien is het erg belangrijk hoe je de burgers aangesloten houdt bij dat verhaal. Er moet ook onder de burgers draagvlak voor ideeën zijn.’

In welke valkuil wilt u zeker niet trappen?
‘Voor de troepen uit lopen en vergeten achterom te kijken of de troepen nog wel volgen.’

Een laatste persoonlijk woordje rechtstreeks aan de inwoners van Weert?
‘Blijf vooral gezond allemaal. Ik verheug mij echt op de komst naar Weert en het contact met de Weertenaren in de stad maar ook in de overige kernen van deze schitterende gemeente. Spreek mij vooral aan als u mij ontmoet. Ben niet bang om die stap te zetten, zeker niet met een voor u belangrijke vraag maar ook gewoon voor een gezellig praatje.’