‘Oude en nieuwe details en een tijdloos uitzicht’

Deze langgevelboerderij langs de Tungeler Dorpsstraat stamt uit 1899. Het pand heeft bijna een eeuw dienstgedaan als boerderij met varkens en koeien voordat deze in 1997 te koop kwam te staan. De eigenaresse – weduwe Baetsen- heeft hier tot haar 100e gewoond. Het was toeval dat Antoon Vugts in die periode voorbijkwam toen hij een andere woning in Tungelroy ging bekijken. Antoon en zijn vrouw Miek waren in die tijd namelijk op zoek naar een andere (ruimere) woning. Toen Antoon de leegstaande boerderij had gezien, en zijn oog was gevallen op de grote en sfeervolle overkapping aan de achterzijde, was hij verkocht. Ook Miek viel – ondanks dat de boerderij helemaal verbouwd moest worden – als een ‘baksteen’ voor dit pand, met zijn karakter, het uitzicht en de vele mogelijkheden. Het begin van een jaar lang rigoureus verbouwen en heel veel jaren woonplezier.

De voorzijde van het pand had nauwelijks ramen. In de stal waren alleen enkele grote staldeuren die vervangen zijn door grote ramen die doorlopen tot de grond. Daarnaast zijn er in de hele voorgevel nieuwe horizontale ramen aangebracht, die liggend zijn gemaakt om inkijk vanaf de straat te voorkomen en om zoveel mogelijk noorderlicht binnen te laten. Ook zijn over die ramen stalen beugels aangebracht als vlakverdeling, om te refereren aan de verticale lijnen van de vroegere stalraampjes. Bijzonder zijn ook de effecten (muizentanden) in het metselwerk die zorgen voor tijdloze ‘ornamentjes’.

De boerderij is 500 m2 groot en bevat maar liefst 2000 m3. Het geheel bestond voor een klein gedeelte uit een woonhuis maar vooral uit stallen voor koeien, varkens en landbouwvoertuigen. Bij de overdracht waren de troggen, de gierkelder en veel andere elementen van het boerenbedrijf nog aanwezig. Miek’s vader was de bekende Weerter architect Piet Coenders die eerst wat bezwaren had tegen deze keus: “waat moj-jae toch met zoeë un groeëte koeëj” vroeg hij het stel. Omdat zij overtuigd waren, ging Piet tekenen aan het ontwerp, om hier een grote, sfeervolle en functionele woonboerderij van te maken. Met behoud van de nostalgische sfeer.

In tegenstelling tot de sfeervolle en ‘drukkere’ leefkeuken is de woonkamer rustig, stijlvol en sober. De muren en de gordijnen zijn wit. “Dan komen onze vele kunstobjecten goed uit”, licht Antoon toe. Het wit van de wanden wordt gebroken door de warme en terratinten die zijn gebruikt. Door toepassing van speciale gordijnen en raamdecoratie is ook gewerkt aan de akoestiek van deze ruimte. Bijna centraal in de kamer is een grote cortenstalen open haard zichtbaar. Ook deze is ontworpen door vader Piet Coenders. Met een bijzondere constructie, zodat het lijkt dat de haard en het afzuigkanaal zweven. De plek in de kamer is bewust gekozen omdat er op deze manier rondom heen gezeten kan worden. Midden in de kamer staat de trap naar de bovenverdieping. Deze grote stalen trap is precies in het midden van de keukenmuur geplaatst en zorgt zodoende voor symmetrie. Links en rechts is dezelfde grote doorgang tussen de vertrekken aangebracht.

‘Waar nu de keuken is, was vroeger de koeienstal, met de troggen voor de koeien en het toilet van de bewoners. De keuken is voor Antoon en Miek de ‘familieplek’ van het huis. Gezamenlijk koken, eten, feesten en lange avonden doorbrengen is een ‘way of life’ geworden. “Veel feesten vinden hier in deze geweldige keuken plaats”, vertelt Miek. Het groot kookeiland, het vele hout en de aardekleuren geven de keuken een sfeervolle energie. En dat wordt in deze decembermaand versterkt als het stel aan de slag gaat met de kerstversiering. “Over the top”, zoals ze zelf zeggen, “en dat doen we al jaren. Aan de voorkant is het sober, maar in de keuken gaan we los.”

Bij de restauratie wilden Antoon en Miek de grote aanwezige ruimten behouden en als zodanig als een soort loft in gebruik nemen. Dat resulteerde in een enorme leefkeuken en aangrenzende woonkamer. In beide vertrekken zijn de immense draagbalken van het pand optimaal geïntegreerd. Zware eikenhouten balken, die voorheen in het zand van de stal stonden zijn op betonpoeren gezet. Deze balken zijn de dragers van het pand en het dak. Aan sommige balken/gebinten is door de gaten en uitsparingen zichtbaar dat deze voor 1899 dienst hebben gedaan in een ander gebouw. Aan de buitenzijde van de muren zijn de hoekijzers te zien waarmee de trekbalken in de woning de muren naar binnen trekken en de constructie dragen.

Buiten is de enorme tuin (het perceel is ca. 7000 m2) een extra dimensie aan de woning. Er is bewust gekozen voor openheid en een ruim gazon. Niet al te veel perken en struiken maar de rustige uitstaling van een boomgaard. Monumentale linden- en beukenbomen sieren de tuin, aangevuld met fruitbomen die passen bij de boerderij. Centraal een zwembad met een wijds zicht richting Stramproy. De beukenhaag aan de achterzijde wordt bewust laag gehouden om ver te kunnen blijven kijken. Aan een zijkant van de tuin is met oorspronkelijke (afgebikkelde) stenen uit het pand een muur gemetseld met daarin oorspronkelijke staldeurtjes en raampjes verwerkt. Bewust in de leverkleur om rust te bewaren.

En dan de overkapping waar Antoon en Miek voor zijn gevallen. Deze is origineel en (net als de boerderij) voorzien van oudhollandse pannen. Met een afmeting van 10 x 8 en 10 x 4 meter is dit een ideale plek om in de tuin te vertoeven. Een buiten-openhaard, tuintafel, zithoekjes en authentieke tegels doen de rest. Een plek die alleen al bijna de ziel van de woning is.