Niet meer op bezoek bij je dementerende vader of moeder

In alle zorglocaties van Stichting Land van Horne mogen cliënten sinds 18 maart jl. geen bezoek meer ontvangen. De maatregel moet kwetsbare cliënten en medewerkers beschermen tegen verspreiding van het coronavirus. Voor cliënten die terminaal ziek zijn, geldt onder bepaalde voorwaarden, een uitzondering.

Een drastische en ingrijpende maatregel. We spreken erover met Gerrie Bensen, teamleider PG (psycho-geriatrie) van zorgcentrum Mariënburght in Budel en Caroline van der Heyden, geestelijk verzorger bij de zorgcentra Mariënburght en St. Joseph in Nederweert en onderdeel van het zgn. BOT team. Het BOT (Bedrijfs Ondersteunings Team) bestaat uit psychologen, maatschappelijk werkers en geestelijk verzorgers van Land van Horne. Alle professionals zijn gekoppeld aan één locatie of wijkteam en geven ondersteuning aan teams, medewerkers, vrijwilligers, cliënten en mantelzorgers bij het verwerken van ingrijpende gebeurtenissen in de breedste zin van het woord.

Door het raam zwaaien

“Vanwege hun aandoening, veelal dementie, beseft een aantal van onze cliënten de reikwijdte van de maatregel niet. Voor partners en familieleden is het des te moeilijker. Telefoneren kan vaak ook niet, dus dat geeft familie een machteloos gevoel. Het is een heel erg moeilijke situatie. Onze unit ligt gelukkig op de begane grond en daardoor is het soms mogelijk dat familieleden buiten, vanachter het raam, ‘communiceren’ met hun dierbare … niet echt fijn, maar wel beter dan niets”, zegt Gerrie Bensen. Sinds kort beschikt het verzorgingshuis over een aantal smartphones. Zo komt er een beeld bij de stem. Voor sommige cliënten is dat een welkom middel. Voor anderen is dat juist weer te verwarrend.

Ondersteuning van familie

Het verzorgend personeel wordt zwaar op de proef gesteld. Veel cliënten zijn ziek en sommigen zijn ook positief getest. Hoewel het ziekteverloop erg wisselend is, overleven de meesten gelukkig wel. Sommige mensen zijn licht ziek of matig. Maar er zijn ook mensen die echt zwaar ziek zijn. Dat vraagt van de verzorgenden een extra inspanning. Volgens Gerrie Bensen ligt de focus in hun verzorgingshuis op het welzijn van de mensen. Nu gaat het meer om hun fysieke gezondheid. Dat vraagt om een andere benadering. “Onze verzorgenden krijgen meestal ondersteuning en hulp voor de cliënten van familie en andere naasten. Nu er geen bezoek meer mag komen, komt alles op de verzorgenden neer. Ons team doet dat met veel toewijding, iedere dag opnieuw, maar neem maar van mij aan, dat het nu zware tijden zijn.”

Harde realiteit

Natuurlijk hebben medewerkers in de zorg geleerd wat een pandemie is en hoe ze daarmee moeten omgaan. Maar tot nog toe maakte niemand zich daar druk over. En nu is het zo maar ineens harde realiteit geworden. Caroline van der Heyden ziet als geestelijke verzorger nu ook hele andere kwesties op zich afkomen. “De pandemie heeft een enorme impact op het team. Ik zie mensen die bang zijn dat ze hun partner, kinderen of huisgenoten besmetten, nu ze hier te maken hebben met het gevaar daarvan. Tegelijkertijd zien we een grote saamhorigheid onderling. Samen de ernst van de situatie inzien en de klus klaren.”

Door het strikte beleid moet afscheid nemen van een overledene anders vormgegeven worden. Caroline: “Dat geldt in de eerste plaats voor nabestaanden, maar zeker ook voor verzorgenden. ‘Goed’ afscheid nemen is zo belangrijk in het verwerken van een rouwproces. Natuurlijk gebeurt het ook nu waardig en respectvol. Maar het is toch anders dan met veel mensen en een erehaag. Ik hoop dat ik steun kan bieden als mensen het daar moeilijk mee hebben.”

Beide dames zijn het erover eens dat het zware tijden zijn maar dat ze ook enorm veel steun en waardering ervaren. Familieleden laten weten dat ze volledig achter de maatregelen staan. Kaarten en bloemen onderstrepen de waardering en ook de support die de locaties krijgen van Land van Horne zijn hartverwarmend.