Myra van Tuel: “We zouden allemaal wat liever voor elkaar mogen zijn”

Ze woont al langer in België dan dat ze in Weert woonde. Nog geen 120 kilometer hier vandaan en toch een heel andere wereld; Mortsel is de woonplaats van Myra van Tuel (47). Na achtentwintig jaar klinkt ze echt Belgisch. Maar die veelgemaakte fout wordt door deze vrolijke, van oorsprong Weertse direct gecorrigeerd: “Belgisch bestaat helemaal niet als taal. We spreken hier Vlaams!”

In de schijnwerpers
Als jong meisje deed ze met haar jeugdvriendinnen Chantal en Claudia de meidengroep LUV na. In de garage bij haar ouderlijk huis aan de Voogdenstraat. Want als één ding als een paal boven water stond voor de jonge Myra dan was het wel dat ze beroemd wilde worden. “Ik kon als kind uren verkleed voor de spiegel staan en dan beeldde ik me in dat ik een beroemde zangeres of actrice was”, vertelt ze lachend als ze eraan terugdenkt. Mooie herinneringen aan een zorgeloze jeugd. “Ik was een kind dat best graag in de spotlights stond: ik deed ballet, volgde zangles, zat in een koortje, speelde piano… en ik vond niks leuker dan ‘optreden’; of dat nu om een dansje op een familiefeest ging of meedoen aan de schoolmusical Biezjoes op de Philips van Horne, ik deed dat super graag! En dus wou ik lange tijd naar de Kleinkunst Academie of dergelijke. Ook had ik graag na mijn middelbare school een jaar naar Amerika willen gaan.” Maar zoals zo vaak loopt alles anders door gebeurtenissen waar we geen invloed op hebben. Als Myra net zestien jaar is, overlijdt haar moeder. Myra: “Dat was natuurlijk een heel verdrietige en moeilijke periode. Naar Amerika gaan, zag ik niet meer goed zitten. Veel van mijn jeugdige ‘ambities’ (zoals ook het beroemd worden) zijn toen een beetje ondergesneeuwd geraakt. Ik kan dat niet goed uitleggen maar alles veranderde toen wel.”

Antwerpen aan de Schelde
Het werd dan wel geen Amerika, toch vertrok Myra op negentienjarige leeftijd naar het buitenland. Naar Antwerpen om precies te zijn. Samen met haar klasgenootje en vriendinnetje Stella had ze hier de opendeurdag van de opleiding Vertaler-Tolk bezocht. Ze voelde zich daar direct thuis en dus was de keuze snel gemaakt. “En België is toch ook een beetje buitenland”, glimlacht Myra. “Ik herinner me dat ik in het begin een boekje bijhield waar ik woordjes in noteerde die ik niet kende: ambras, goesting, nen bic, sjakosj…” Na twintig jaar Antwerpen woont ze inmiddels alweer acht jaar in Mortsel; een stadje zes kilometer onder Antwerpen met zo’n 25.000 inwoners. Hier woont ze samen met haar partner Seppe en (om de week) met zijn dochter Trix van dertien. Myra: “Ik kom nog altijd heel graag in Antwerpen, de ‘koekestad’ zoals ze hier zeggen. We gaan dan meestal met de tram, met de auto blijf je daar beter weg. Ik blijf Antwerpen een geweldige stad vinden, niet te groot niet te klein, mooie historische gebouwen, gezellige terrassen, heerlijk eten, geweldig shoppen…  Het enige jammere vind ik dat Antwerpen zo laat in actie is geschoten om meer te doen met zijn rivier De Schelde. Steden aan een rivier hebben iets, vind ik. Momenteel zijn ze volop bezig aan het heraanleggen en opwaarderen van de Scheldekaaien. De voorbije decennia deden die enkel dienst als lelijke parking en dat is doodzonde. Als hier over een paar jaar pleintjes zijn, meer groen, wandelpaden, cafeetjes en terrasjes; dan zal Antwerpen nog mooier worden!”

• 

• 

• 

Place to be in Mortsel
Professioneel is Myra als zelfstandig HR-consultant actief. En de afgelopen zes jaar combineerde ze dit van april tot en met september met het runnen van een zomerbar in Mortsel; BAR4. Deze was gevestigd in het Fort 4 van Mortsel; één van de zeven overgebleven Brialmontforten die in de jaren 1860-1864 rondom Antwerpen zijn gebouwd ter verdediging van de stad. Myra: “BAR4 groeide in korte tijd uit tot dé plek in Mortsel en omstreken; op mooie dagen zat er wel duizend man! We organiseerden er ook tal van leuke events: kidsdagen met mega springkastelen, optredens, vuurspuwers of wat te denken van het EK en WK voetbal, vooral dat laatste was vorig jaar natuurlijk één groot feest!

• 

• 

• 

Het was heel hard werken want je bent ruim vijf maanden zeven dagen per week bezig. Maar het was ook ontzettend leuk om te doen, om zo veel mensen een beetje vakantiegevoel in eigen stad te geven.” Als Myra praat over die tijd, dan merk je dat daar haar hart ligt. Ze vertelt enthousiast verder: “Het mooie aan de horeca/hospitality-sector is eigenlijk iets heel simpels; mensen gewoon een leuke tijd bezorgen. Het direct contact met je klanten, het organiseren van allerlei activiteiten en events, het samenwerken met een heel team van jonge mensen: die zaken geven mij instant voldoening.” De keerzijde van de medaille was dat het soms fysiek best zwaar was. Myra: “Zeker vorige zomer toen we een heel WK-dorp hadden georganiseerd en de Belgen maar bleven winnen! Twee keer in de week bijna drieduizend man in je zaak (naast je gewone openingsdagen met niet te vergeten schitterend weer vorige zomer!): dat was toch best heavy. Maar hard werken geeft me ook energie. Positieve, inspirerende mensen ook. En broeden op nieuwe plannetjes en die vorm zien te geven.”

#DOESLIEF
Al lang voordat SIRE met de campagne #DOESLIEF kwam had Myra al bedacht dat ze iets terug wilde doen voor de maatschappij en dan met name voor de mensen die het minder goed hebben. Myra hecht daar veel waarde aan: “Eens iets doen voor een ander zonder dat je daar iets voor terug verwacht. We zouden allemaal wat liever voor elkaar mogen zijn, vind ik. Een glimlach of een vriendelijk woord kost niks.” En dus organiseerde ze samen met vrijwilligers een aantal keren een Kerstfeest voor kansarme gezinnen. Myra: “Er zijn zo veel mensen die het vandaag de dag moeilijk hebben. Vluchtelingen of alleenstaande ouders met kinderen die het zich niet kunnen veroorloven om bijvoorbeeld eens een dagje naar de Efteling te gaan, of naar een binnenspeeltuin.

• 

• 

Zelfs gewoon eens iets gaan drinken of een hapje gaan eten, is voor sommige mensen niet haalbaar. Wij vonden dat BAR4 een plek moest zijn voor iedereen. We hadden de locatie, de ruimte om iets dergelijks te organiseren dus ik vond gewoon dat we zoiets moesten doen. De kindjes konden zich uitleven op de schaatspiste of op het springkasteel, we hadden gratis soep en pannenkoeken, volksspelletjes, de Kerstman die langskwam met lekkers etc. Het was superleuk om te doen, en ik hoop dit initiatief in de toekomst nog eens te kunnen herhalen op een andere locatie.”

Op zoek naar…
Afgelopen september stopte het BAR4-avontuur voor Myra en Seppe. Het fortgebied behoort toe aan de stad Mortsel en voor de uitbating van de zomerbar was de benodigde concessieovereenkomst afgelopen. Op dit moment werkt Myra bij het communicatiebureau van Seppe maar is ze ook alweer druk bezig met nieuwe plannen. Myra: “Ik ben op zoek naar een geschikte locatie voor weer een nieuw horeca & event-project. Want dat is toch waar mijn hartje sneller van gaat kloppen.”

Zussenband
Een paar keer per jaar komt Myra nog terug naar Weert. Myra: “Echt in de stad kom ik nog zelden. Er is best veel veranderd natuurlijk. Als ik er dan nog eens door rijd of wandel, dan herken ik het soms niet meer. Ik kom met name naar Weert om bij mijn familie op bezoek te gaan. Ik heb twee fantastische zussen, Mariëlle en Ilse, met elk een prachtig gezin en die band koester ik echt! Sinds een paar jaar komen we ook elk jaar ‘reüniegewijs’ met de vriendenclub van de middelbare school samen. Dat is altijd supergezellig. Maar Weert is voor mij sowieso te klein geworden in vergelijking met Antwerpen. Ik denk niet dat ik ooit nog terug zou kunnen”, sluit Myra ons gesprek af.