Inenten wel of niet?

Door Ton Adriaens

De discussie blijft maar voortslepen: Inenten JA of NEE. Meestal krijgen de tegenstanders de grootste aandacht. Veel informatie is gebaseerd op meningen en overtuigingen en vaak ontbreekt een wetenschappelijke basis. In 1998 presenteerde de Engelse arts Andrew Wakefield een rapport waarin hij een verband tussen de vaccinatie tegen mazelen en autisme wilde aantonen. De studie werd korte tijd later teruggeroepen wegens fraude en de arts werd zijn titel ontnomen. Toch blijft dit verhaal steeds weer opduiken. Zou er dan toch een kern van waarheid inzitten? Hoe nadelig zijn bijwerkingen en hoe groot zijn de risico’s? In Nederland krijgen ouders het advies om hun kind te laten vaccineren volgens het Rijksvaccinatieprogramma. Het gaat hierbij om infectieziekten als bof, mazelen, rodehond, baarmoederhalskanker, hepatitis B, kinkhoest, mazelen en polio. De overheid beschouwt het als een van haar kerntaken om de burgers te beschermen tegen infectieziekten en zet campagnes in om de daling van de vaccinatiegraad tegen te gaan. Er wordt al gesproken over een prikplicht en het weren van niet-gevaccineerde kinderen van kinderdagverblijven. Niemand wil de verkeerde keuze maken en al helemaal niet als het om de gezondheid van je kinderen gaat. Er zijn voors en tegens, en er spelen belangen, emoties, wantrouwen en (geloofs)overtuigingen mee.

Marloes Beuvens (54), huisarts te Nederweert
Aan het begin van mijn loopbaan als arts kwam ik ze tegen. Slachtoffers van de polio-epidemie van 1956. Een mevrouw met een arm als een stokje, een meneer met een been van vel en bot. Ach, ze hadden geluk gehad, vonden ze zelf. Ze hadden het overleefd en hadden leren leven met hun handicap. Na 1957 werd er vaart gemaakt met het inentingsprogramma tegen polio en waren uitbraken verleden tijd. Behalve in de bible-belt. In 1992 werkte ik als arts-assistent in een ziekenhuis in Zeeland toen er een polio-epidemie uitbrak onder niet-gevaccineerden. 71 mensen werden ziek en twee patiënten overleden. Mijn niet-gevaccineerde collega’s lieten zich inenten. Gelukkig.
Vaccinaties hebben wereldwijd een flinke bijdrage geleverd aan het terugdringen van ziekte en sterfte, vooral bij kinderen. Ziektes als tetanus, polio en mazelen worden hiermee effectief voorkomen. Mensen weten daardoor niet meer hoe verwoestend zulke ziektes kunnen zijn en laten minder vaak hun kinderen inenten. Het aantal ingeënte personen loopt steeds verder terug. Als dat niet verandert, zullen er weer uitbraken gaan komen waar vooral heel jonge kinderen slachtoffer van zullen worden.De vraag is dan niet óf, maar wanneer ik weer een poliopatiënt ga zien.

Daniëlle van Bilzen (35) uit Stramproy, moeder van Isa (6) en Eef (4)
Ik ben zeker voorstander van het inenten van kinderen.Bij de geboorte van onze jongste dochter Eef, had onze oudste dochter Isa kinkhoest. Wij wilden geen enkel risico nemen en hebben er dus voor gekozen om Eef vlak na haar geboorte, vervroegd, te laten inenten met het DKTP (Difterie, Kinkhoest, Tetanus & Polio) -vaccin. Waarschijnlijk was de afweer bij Isa, na de inentingen die ze als baby hiervoor had ontvangen, al afgenomen. Daarom is in het Rijksprogramma ook nog een herhaalinenting opgenomen met 4 jaar.Het inenten is in Nederland laagdrempelig ingericht. Het gebeurt tijdens de bezoeken die ouders in de eerste vier jaar van het leven van hun kind(eren) brengen aan het consultatiebureau.  Bovendien is inenten kosteloos. Heel makkelijk dus!Je beschermt, door je kinderen te laten inenten, niet alleen je eigen kinderen maar ook anderen in de samenleving zoals zieke mensen met een zwak immuunsysteem. Door het aantal mensen dat is ingeënt hoog te houden, komen de ziektes minder voor en zorgen we ervoor dat ook de zwakkeren in de samenleving beschermd worden. Een mooi uitgangspunt wat mij betreft!

Kim van Gansewinkel-Smits (41), eigenaresse VIDA-Weert; psycholoog voor lichaam en geest
Een lastig onderwerp waarbij emoties komen kijken en mensen soms feiten uit het oog verliezen.Ik ben vooral vóór het informeren van mensen, zodat ze daarna een bewuste keuze kunnen maken.Niet gebaseerd op angst, of omdat het hoort of vanwege een media-/regeringsoffensief. Het is geen kwestie van het zekere voor het onzekere nemen want aan beide keuzes zitten risico’s. De vaccinatiekeuze gaat over beschermen van je dierbaarste bezit: jouw kind. Iedereen moet zelf bepalen welk risico hij wil dragen. Hierbij is goede en eerlijke informatie noodzakelijk.Zelf heb ik er moeite mee hoe de discussie gevoerd wordt; gemaakte aannames, uit zijn verband gehaalde informatie en verwijten, terwijl er goede wetenschappelijke studies voorhanden zijn. Het dwingende en verketterende karakter moeten we niet willen. Volgens mij gaat men voorbij aan de noodzakelijke opbouw van het immuunsysteem door erg jong en in cocktails te prikken. Uitstellen en niet in cocktails prikken, zijn ook keuzes. Officieel erkende bijwerkingen en lange termijneffecten (vooral van cocktails) worden vaak niet besproken of gebagatelliseerd. De groepsimmuniteit wordt bovendien niet gehaald omdat vaccinaties niet eeuwig werken. De werking van een vaccin is per persoon verschillend.Ik maak me zorgen over een generatie die de natuurlijke immuniteit niet meer doorgeeft, vanwege het niet hebben doorgemaakt van (enkele) kinderziektes.