Ikke, ikke en de rest kan….

Zondag 25 augustus jl. namen vier parochies afscheid van Pastoor Harry Notermans in Stramproy. Pastoor Notermans heeft daar bijna 25 jaar gewerkt. Als er een pastoor is die bruggen bouwde i.p.v. muren optrok, waar ieder schaap even welkom was, die respect had voor andere meningen, kleuren, geloof en levensopvatting, was het Harry Notermans wel. Het afscheid was hartverwarmend en de parochieherder werd benoemd tot ereburger van de gemeente Weert!
Hoe komt het toch dat er zo weinig van die voorbeelden zijn? En als ze er zijn, loopt iedereen ermee weg! Het is een vreemde, bijna dramatische paradox! Die aan de ene kant laat zien dat we veel waardering en bewondering hebben voor mensen die niet alleen voor zichzelf leven en aan de andere kant is het dagelijkse leven vol van egoïstisch en egocentrisch gedrag. En dat terwijl we in een land van melk en honing leven. In bijna alle lijstjes over welvaart en welzijn, van gelukkigste jeugd, beste pensioenstelsel, beste gezondheidszorg, rijkste bevolking, hoogste inkomen … en ga zo maar door, staat Nederland in de top vijf van de hele wereld. Als iemand in het buitenland is en ziek wordt of een ander ongemak krijgt, is de eerste gedachte: zo snel mogelijk terug naar Nederland! En toch zijn we niet tevreden en klagen we steen en been (mooie uitdrukking trouwens!) Bij verkiezingen blijven we massaal thuis of krijgen nieuwe partijen die inspelen op die ontevredenheid veel stemmen. ‘Ogenschijnlijk’ zijn we ontevreden en willen we uit Europa en het liefst een muur om Nederland bouwen omdat we bang zijn voor andere mensen waarmee we misschien moeten gaan delen.

Ik zeg ‘ogenschijnlijk’ want als je goed kijkt en luistert dan zie je ook dat we best blij zijn met Nederland en hetgeen we samen bereiken. Dan zie je ook duizenden vrijwilligers die zich onbaatzuchtig inspannen voor buren, vrienden of familie. Mensen die andere mensen afkomstig uit andere landen helpen een nieuwe toekomst op te bouwen in Nederland. Of mensen die zich dagelijks inspannen voor mensen die niet meer zo goed kunnen en een steuntje in de rug nodig hebben. We moeten ons niet gek laten maken door schreeuwers dat het allemaal erg slecht en onder de maat is in Nederland! Die inspelen op onderbuikgevoelens en zelf hard aan de kant staan te roepen wat er allemaal fout is. Nederland is een mooi en rijk land en we mogen ons zeer gelukkig prijzen dat we hier geboren zijn.
Af en toe komt er een pareltje voorbij zoals pastoor Notermans. Hij laat zien op welke manier je in welvaart kunt leven en beleven! Een fantastisch voorbeeld voor al die mopperaars!

Jos Heijmans, burgemeester Weert