“Ik leef iedere dag alsof ik niet meer terugkom, anders kan ik nooit écht hier zijn.”

Het buitenland lonkte altijd al maar het was de liefde die Roger Brouns (39) uiteindelijk deed besluiten om zijn koffers te pakken en te verhuizen naar de hoofdstad van Hongarije, Boedapest. Hier woont hij samen met zijn Hongaarse vriendin Mariann en hond Müzli en werkt hij als fulltime management trainer & coach. Dat Hongaars een van de moeilijkste talen ter wereld blijkt te zijn hadden ze hem van tevoren niet verteld. Dus volgt hij nu drie avonden per week Hongaarse les. Roger: “Ik vind het lastig als ik me niet altijd verstaanbaar kan maken. Taal verbindt, dus dat moet ik zo snel mogelijk onder de knie krijgen.”

Roger en zijn vriendin Mariann tijdens de kerst in Miskolc, Hongarije

Terug in de tijd

Wat bij Roger ook nog niet bekend was, is dat Boedapest eigenlijk een samenvoeging is van drie steden; Buda, Pest en Óbuda. Roger: “Wij wonen in Buda, het heuvelachtige deel van de stad. Pest daarentegen is volledig vlak. Nog iets wat ik niet wist. We wonen in een appartement aan de rand van het centrum. Hier is gelukkig wat meer groen, waardoor het aangenamer is om met de hond te wandelen. Van hieruit fiets ik naar een nabijgelegen metrostation en dan sta ik met tien tot vijftien minuten in het centrum van Boedapest. Ik kan nog steeds uren door de stad dolen, er is zo veel te ontdekken”, vertelt Roger enthousiast. “Het grote verschil tussen leven hier en leven in Nederland zit vooral in cultuur en werk, denk ik. Op sommige gebieden ga je toch nog een beetje terug in de tijd hier, vooral qua opvattingen en levensstandaard. Hongarije blijft een lagelonenland in Europa, ook al hoort het bij Centraal-Europa. Gelukkig is Boedapest zich sterk aan het ontwikkelen, ook toeristisch en zie je hier veel ruimere denkbeelden en een smeltkroes van nationaliteiten. Verder lijkt het leven iets minder gehaast en dat kan ik wel waarderen”, legt Roger uit.

Aankomst op Budapest Airport in de vroege ochtend, met hond Müzli.

Gouden tijden

Roger groeide op ‘achter de tunnels’, op een steenworp afstand van het oude Bisschoppelijk College (‘En nog te laat komen voor de les’, bekent Roger) en de IJzeren Man. Roger: “Vaak was ik buiten te vinden met de buurtkinderen. Later kwam mijn (nog steeds) beste vriend Maarten van Laer (bekend van Dwars Makelaardij) in de straat wonen en konden we uren, al auto’s tekenend, samen aan een bureau zitten of samen skate-bikend (soort éénwieler met extra skateboard wieltjes) door de buurt racen.” Na de Havo volgde Roger de opleiding Informatiedienstverlening en -management aan de Hogeschool Zuyd in Maastricht. Roger vertelt daarover: “Die studie was een keuze met het hoofd, aangezien ik eigenlijk een grote interesse had voor de gedragsleer van dieren. Maar een toekomst daarin leek wat ongewis. Dus dat laatste heb ik als hobby gehouden en ik ben dan ook een paar keer vrijwilligerswerk gaan doen in natuurreservaten in Thailand en vooral in ZuidAfrika.

Op kamers in Maastricht was fantastisch, een tijd van eigen vrijheid ontdekken en naast studeren gezellig stappen met studiegenoten of gewoon met de huisgenoten met een biertje op de bank. Ieder weekend kwam ik wel naar huis, niet alleen voor de was, maar ook voor mijn geliefde bijbaantje in de horeca. Jaren heb ik met veel plezier achter de tap gestaan van Café De Apollo, Happerij/Tapperij De Apostel en later bij Café De Gruyter. Een gouden tijd, vooral met evenementen als de Wieërter Vastelaovundj, de Kermis en Weert Swingt.”

Het roer om

Na diverse banen bij energie- en softwarebedrijven in Nederland en Engeland kwam Roger erachter dat hij veel liever bezig was met de ontwikkeling van de mensen in zijn team, dan met de inhoud van de energiewereld. Roger: “Tijd voor een stap en ik besloot mijn carrière radicaal te veranderen. Ik werd talentmanager voor ongeveer zeventig trainees die in het begin van hun loopbaan waren. Ik reisde het hele land door om hen te bezoeken op hun werkplekken. In Boedapest kon ik uiteindelijk de stap maken waar ik stiekem naar verlangde; ik werd fulltime management trainer & coach.”

Sinds februari heeft Roger samen met een Hongaarse partner een eigen managementtrainingsbureau, genaamd Keys4Corporate (K4C) en een eigen coachingpraktijk (RogerBrouns.com). Roger: “We geven energieke trainingen aan management van multinationals op het gebied van leiderschap, communicatie en presentatie. Daarnaast support ik in mijn coachingpraktijk mensen met persoonlijke vraagstukken, momenteel vooral op het gebied van loopbaanontwikkeling. Beide bedrijven vanuit dezelfde missie: het ondersteunen van mensen bij het vinden en ontwikkelen van hun natuurlijke potentieel. De mooiste uitdaging aan mijn werk is dat ik iedere dag mag proberen een stukje bij te dragen aan het succes en plezier van mensen en organisaties. Omdat ieder mens en iedere organisatie uniek is, blijft dit een grote uitdaging.”

Kind van de Bospop-familie

Naast de Wieërter Vastelaovundj, de Kermis en Weert Swingt is er nog een ander evenement waar Rogers hartje sneller van gaat kloppen; Bospop. Als kind groeide hij op in de bossen van de IJzeren Man dus het is niet gek dat hij al op jonge leeftijd in aanraking kwam met het muziekfestival dat toen nog in openluchttheater de Lichtenberg plaatsvond. Roger vertelt hoe dat ging: “Met mijn tennistas op mijn rug kwam ik niet veel verder dan de backstage-ingang om daar vol bewondering te kijken naar alles wat gaande was. Veel tennisbaan zag ik tijdens een Bospop-weekend dan ook niet. Eind jaren negentig ben ik begonnen als vrijwilliger. Van plaskaartenknipper (als dat een term is)”, vertelt Roger met een knipoog, “tot Bospop-fotograaf en van het regelen van pr-deals tot woordvoerder. Bospop zit net als de Weerter carnaval in mijn bloed. Zelfs hier vanuit Boedapest kan ik het niet laten en op dit moment regel ik nog het programmaboekje en het vrijwilligersboekje. De week voor Bospop vlieg ik als de wiedeweerga naar huis om nog een stukje van de opbouw mee te krijgen en de laatste zaken met ons prteam te regelen. Van optredens krijg ik nooit veel mee, het is voor mij veel leuker om samen met de Bospop-familie te zorgen dat het festival draait. Dat het dit jaar niet door kon gaan was een dubbele tegenvaller, daar was ik wel even ziek van. Allereerst keken we allemaal uit naar de veertigste editie en tegelijkertijd heb ik de Bospopsfeer echt gemist deze zomer.”

Positief gestemd

Voor Hongarije geldt op dit moment code oranje en dat betekent dat alleen noodzakelijke reizen zijn toegestaan. Roger: “De coronapandemie is ook voor ons een uitdaging momenteel. Het heeft veel bedrijven helaas doen besluiten om de ontwikkeling van hun mensen door middel van trainingen even te pauzeren. Gelukkig biedt online trainen en coachen een uitkomst en we hebben ons razendsnel hierop aangepast. Een voordeel is dat we daardoor niet locatie gebonden zijn en ik bijvoorbeeld ook mensen in Nederland kan coachen. Persoonlijk ben ik blij dat iedereen om ons heen gezond is, uiteindelijk is dat wat telt. Zelf heb ik, in de nasleep van het zelf hebben van corona, nog last van gedeeltelijk geur -en smaakverlies, maar dat staat in schril contrast met het leed van veel anderen. Het lastigste vind ik dat ik mijn familie en vrienden al een hele tijd niet meer heb kunnen zien, die begin ik toch wel te missen. Wat de toekomst betreft; persoonlijk waardeer ik de dingen die ik als normaal beschouwde veel meer en ook voor ons bedrijf zie ik een positief perspectief om andere organisaties te ondersteunen in de nasleep. We zijn flexibel als mensen en samen slaan we ons hier ook wel weer doorheen.”

In Boedapest, met op de achtergrond het Hongaarse parlementsgebouw aan de oever van de Donau

Samen genieten belangrijker

Roger heeft het goed naar zijn zin in Boedapest. Zelf zegt hij daarover: “Het is me heel veel meegevallen hoe snel ik kon aarden op een nieuwe plek, zo ver van huis. Ik wist door mijn reizen dat het buitenland me altijd aantrok, maar dat ik er ook zo relatief eenvoudig zou kunnen wonen, dat wist ik niet. Ik leef altijd iedere dag alsof ik niet meer terugkom naar Nederland, anders kan ik nooit echt hier zijn en wennen, als ik steeds maar van iets tijdelijks uit ga. De mensen zijn hier erg familiair en sociaal ingesteld. Het lijkt of werken ondergeschikt is aan genieten samen en vaak wordt er dan ook met vrienden buiten de deur gegeten en gedronken. Verder zijn ze wel wat minder assertief en uitgesproken dan Nederlanders, maar die bescheidenheid heeft me ook wel weer veel geleerd.”

Hongaarse Kerst

De Kerstdagen gaat Roger doorbrengen bij zijn schoonfamilie aan het Balatonmeer. Roger: “Hier gaan we samen koken en lekkere Hongaarse wijn drinken. Maar ik kijk vooral uit naar de lange winterwandelingen aan het meer. Tussendoor ga ik natuurlijk videobellen met het thuisfront in Nederland nu we niet zo makkelijk op bezoek kunnen komen. Naast familie en vrienden mis ik vooral de taal, gewoon even een bakje koffie doen en even lekker kletsen over alles en niets. Ik mis Weert meer dan voorheen toen ik in Eindhoven woonde.”

Kerstmarkt 2019 bij de Szent Istvan basiliek

Bericht voor de lezer

Tot slot heeft Roger nog een laatste boodschap voor de lezers van het Weert Magazine: “Kom zodra de omstandigheden het toelaten eens voor een stedentripje naar Boedapest. Het is hier verbazingwekkend mooi, met oude statige gebouwen en de Donau die de stad opdeelt. Het zijn Bourgondiërs hier, dus aan lekker eten en drinken geen gebrek. En ik geef je graag een rondleiding door de stad! Voor nu, hele fijne feestdagen… ook al ziet het er dit jaar allemaal even anders uit, vieren kunnen we altijd. Vae zeen os, heej of in Wieërt!”