26 januari 2024 | Auteur: Ton Adriaens
Het ‘gezicht’ achter Cwartier: Chantal Ambaum
CWARTIER SPECIAL
Ook in deze Cwartier Special, onder redactie van Weert Magazine, een uitgebreid achtergrondverhaal. In dit geval over de centrale spil van Cwartier. De keuze voor de persoon die dit zou gaan worden was een eenvoudige. Een greep uit de eigenschappen die haar door anderen werden toegedicht: inventief, doortastend, creatief, ‘into nature’, bescheiden, verbinder, aanpakker, sociaal, oog voor energiebesparing, organisator, manusje van alles.
We hebben het hier over Chantal Ambaum (49). Formeel is zij fulltime in dienst van Metanoia Projectmanagement, het bedrijf van Brian Voesten, een van de initiatiefnemers van Cwartier. Van daaruit werkt zij 20 uur per week als beheerder in Cwartier en 16 uur als ondersteuning van Brian bij zijn taak als regisseur openbare ruimte voor de gemeente Deurne. En of dat allemaal niet genoeg is werkt ze ook nog enkele uren per week bij Theater de Huiskamer.
Toen ik haar voorlegde hoe anderen binnen Cwartier haar hadden omschreven reageerde ze met: ‘Ik vind deze aandacht wel wat overdreven want dit is gewoon mijn werk’.
Zij vertelt o.a. over de veelzijdigheid van haar baan, het Cwartierbiertje dat toch wat meer alcohol bleek te bevatten dan gedacht, de Benidorm Bastards die met hun scootmobielen de schuifdeuren uit de sponningen rijden en over haar gerichtheid op duurzaamheid en energiebesparing.
Wat wordt er van jou verwacht? Wat heb je te bieden?
Ik ben verantwoordelijk voor het beheer van het gehele pand en daarmee ook vraagbaak en contactpersoon voor iedereen hier in het gebouw. Alle vragen, meldingen en klachten over het gebouw of de voorzieningen komen bij mij binnen. Je kunt dan denken aan ‘Bij mij doet de verlichting het niet meer’; ‘Ik ben mijn sleutel kwijt’; ‘ Het is een rotzooitje in de keuken’; ‘De verwarming is uitgevallen’. Wat dat betreft is het hier net een studentenhuis. Dit werk doe ik al vijf jaar, ik ken iedere huurder en iedere uithoek van het gebouw.
Ook het aansturen van alle onderaannemers is een van mijn taken. De beveiliging, het liftonderhoud, de luchtbehandeling, koffieautomaten, vuilcontainers noem maar op. Verder ben ik ook verantwoordelijk voor de verhuur van ruimten. Er zijn 106 bedrijven gevestigd en er werken hier gemiddeld zo’n 230 mensen. Daar bovenop komen nog de dagelijkse klanten van bedrijven, bezoekers van de yoga, Fit20, Punt Welzijn, de Huiskamer of voor taallessen.
Volgens Brian ga ik soms wat ver in mijn hospitality maar dat is omdat ik me vooral gastvrouw voel. Dat is een rol die het beste bij mij past. Daar valt voor mij ook het organiseren van evenementen voor de huurders onder zoals de open dagen, een kerstborrel of een barbecue op het dakterras. Onlangs hebben we voor huurders nog een pubquiz georganiseerd bij Tostibar Dikke Mik. De vragen gingen dan vooral over Cwartier: Wat weet jij van je medehuurders, het gebouw of over de totstandkoming van dit bedrijfsverzamelgebouw. Daarvoor de vragen verzinnen vind ik gewoon leuk.
Maar ook als een van de huurders hier een eigen feestje wil organiseren vind ik het leuk om mee te denken over de plaats en de voorzieningen, terwijl dat niet bij mijn taak hoort.
De leukste ervaring die je als beheerder van Cwartier hebt meegemaakt?
Daar zou ik een boek over kunnen schrijven want er gebeurt hier nogal eens wat. We hebben hier regelmatig borrels en feestjes. Cwartierpop is een jaarlijks terugkerend evenement. We huren dan enkele bandjes in zoals Good Souls of Tommy Gazer en maken we er op het dakterras een gezellige happening van. Daarop serveren wij ons eigen Wieërts Cwartiertje, een biertje met en door huurders gemaakt en gebrouwen bij Stadsbrouwerij De Brouwschuur. Volgens het etiket zou dit bier 6,2 % alcohol bevatten. Dat komt dan uit onze eigen tap maar als je dat drinkt in dezelfde hoeveelheid en hetzelfde tempo als een pilsje kan dat verrassende gevolgen hebben. We hebben hier wel eens iemand ’s ochtends slapend in de gang voor de deur van zijn kantoor gevonden omdat hij zijn sleutels was kwijtgeraakt en daardoor thuis niet meer binnen kon maar ook niet in zijn eigen kantoor! Ook heeft de beveiliger eens een vrouw slapend aangetroffen in een stoel in een halletje. Zij was de weg kwijtgeraakt en even gaan zitten. Vaak wordt de schuld gelegd bij ‘het veel hogere percentage alcohol dan verwacht’.
Jouw dagelijkse taken verpakt in een beeld van ‘Een dag met Chantal in Cwartier’.
Als ik om half negen achter mijn laptop ga zitten begin ik met mailtjes verwerken en het doorsturen van facturen naar het administratiesysteem. Verder bepalen de vragen die er elke dag op mij afkomen grotendeels mijn werk. Dat kan iedere dag anders zijn. Er kan plotseling ergens een lekkage optreden, de receptie heeft een overboeking, er meldt zich een potentiële huurder aan voor een rondleiding of de schuifdeuren werken niet meer omdat iemand met een scootmobiel er tegenaan is gereden. Dat laatste gebeurde zo vaak dat we grote plantenbakken in de hal hebben geplaatst om de snelheid er bij deze Benidorm Basterds, zoals wij ze inmiddels gingen noemen, uit te halen.
Dagelijks ga ik even langs bij de receptie en loop door alle afdelingen voor een praatje en een korte check van keukentjes, koffiemachines en sanitaire voorzieningen. Ik ben alert op signalen van huurders en bezoekers.
Met Perron C, een collectief van ondernemers uit allerlei creatieve beroepen en kunstdisciplines, ooit begonnen aan de Parallelweg maar nu ook hier in Cwartier gevestigd, heb ik veel contact. Zij onderhouden al onze social media, ontwerpen logo’s, deurstickers en posters en denken altijd met mij mee.
Dit voormalige stadhuis aan de Beekstraat, is nu een broedplaats van kleine en middelgrote ondernemingen en enkele grotere organisaties met een maatschappelijke functie zoals Punt Welzijn, Vincent van Gogh, Veilig Verkeer Nederland en PSW.
Kun je een beeld geven van de diversiteit van bedrijfjes in Cwartier?
Het gaat hier van wimpers en nagels tot financieel advies. We hebben hier veel duurzame ‘groene’ mensen maar ook adviesbureaus, softwareontwikkelaars en makelaars. Er is hier in dit relatief ‘slordige’ pand zelfs een advocatenkantoor gevestigd. In plaats van de gebruikelijke uitstraling van een advocatenkantoor kiezen zij bewust voor een ander image: sociaal en tussen de mensen.
Het gemeenschappelijke is dat ze hier allemaal geld willen verdienen. Ook zijn er startende ondernemers die ergens anders nog een deeltijdbaan hebben en hier proberen een eigen bedrijf van de grond te krijgen. Wat dat betreft hebben we een opstapfunctie. Hier zijn veel kleine ruimtes van twaalf tot vierentwintig vierkante meter.
Een voorwaarde die de gemeente als eigenaar heeft gesteld is dat wij niet verhuren aan iemand die nu al in een pand in de binnenstad zit. Daarmee zouden we namelijk panden in de binnenstad leegtrekken en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Hoe onderhoud je de contacten met alle mensen in dit gebouw, zorg je voor verbinding en een goede sfeer?
Ik probeer een goede gastvrouw te zijn, ben makkelijk benaderbaar, en mensen weten mij te vinden.
Iedere maand hebben wij ‘Dag van …’ Dat kan ‘Dag van de koffie’ zijn, ‘Dag van de liefde’ of ‘Wafeldag’. Samen met Perron C maken we daar iets leuks van. Met Sinterklaas kreeg iedere huurder twee Cwartierbiertjes mee en Bas Poell maakte er een passend gedicht bij. Dat soort activiteiten zorgt voor verbinding.
Welke wensen heb jij als je kijkt naar functionaliteit en inrichting van dit bedrijfsverzamelgebouw?
Het is natuurlijk een vrij gesloten gebouw met al die voormalige ambtenarenkamers. Het heeft een oppervlakte van 10.000m2 maar je ervaart bij binnenkomst geen ruimtelijkheid. Zonder bouwtechnische aanpassingen kun je op dit gebied natuurlijk niks maar als ik een grote pot geld zou hebben zou ik zowel de binnen- als de buitenkant wat mooier maken.
We zijn vorig jaar begonnen met het vergroenen van het dakterras en kweken daar nu allerlei groenten. Tuinieren is ook een persoonlijke hobby van mij. Deze zomer hadden we heel veel aardbeien waarmee we als ‘urban farmers’ aan huurders een gratis fruithapje konden aanbieden.
Je bent ‘into nature’ en gericht op duurzaamheid en vergroening?
In dit gebouw is veel hergebruikt. Zo worden de tafels en stoelen van de ambtenaren, uit de tijd dat dit het gemeentehuis was, nu gebruikt door onze huurders. De vloerbedekking is van gerecycled garen, we hanteren een systeem van afvalscheiding, de koffie en thee zijn duurzaam en we zijn zoveel mogelijk overgestapt op LED-verlichting; om maar een paar zaken te noemen.
Het gebouw is vanwege de hoge gasrekening natuurlijk allesbehalve duurzaam. Voor warmtepompen of zonnepanelen waren de investeringen voor de gemeente als eigenaar waarschijnlijk te hoog. Voor de omwonenden hier is het vanwege de onzekerheid over de toekomst ook niet interessant om duurzame investeringen te doen. Als je hier naar buiten kijkt zie je veel te veel steen. Wat er straks ook met dit gebouw gaat gebeuren, ik hoop dat de nieuwe bebouwing gevels krijgt met veel hout en groen. Ook optoppingen in houtskelet bieden heel veel mogelijkheden tot vergroening.
Voor het onderhoud van de moestuin zijn er mensen die bij Cwartier een vrijwilligersovereenkomst hebben. Daarnaast maken we gebruik van de diensten van Loket3, een re-integratie en arbeidsparticipatiebedrijf dat jongvolwassenen helpt bij hulpvragen over dagactiviteiten, scholing en arbeid. Zij houden nu veel van hun begeleidingsgesprekken tijdens het werken in onze moestuinbakken.
Ook thuis ben ik voortdurend bezig met vragen als: Hoe kan ik duurzamer en groener worden? Waar komen mijn meubels en mijn voedsel vandaan?
We hebben aan de voorkant een mooie geveltuin en achter ons huis een grote siertuin. Mijn man en ik slapen al enkele jaren in ons houten tuinhuis. We hebben het geïsoleerd, zonnepanelen op het dak gelegd en voorzien van een airco om te kunnen koelen en te verwarmen. We horen geen treinen meer, geen thuiskomende kinderen op een krakende trap en het is gewoonweg heerlijk om daar ’s morgens wakker te worden, de tuin in te lopen, te genieten van vogeltjes en bloemen, frisse lucht in te ademen en onder de buitendouche te stappen.
Mijn droom is kleiner te gaan wonen in een community in duurzame tiny houses met groentetuin en een gezamenlijke ruimte. Op termijn zou je dan ook samen zorg kunnen inkopen.
Er zijn vier scenario’s voor het Beekstraatkwartier (zie deze pagina).
Welke optie heeft jouw voorkeur?
Mijn voorkeur gaat uit naar optie vier: Het bestaande gebouw transformeren, optoppen met woonfuncties, vergroenen van het parkeerdek, enkele woningen slopen en de Rabobank, die toch al voor het grootste deel leeg staat, vervangen door een woontoren.
Het huurderscollectief van Cwartier wil wel dat er aan de scenario’s een passage wordt toegevoegd waarin concreter wordt aangegeven wat en in welke verhoudingen er na de transformatie terugkomt in dit gebouw.