Hartelijk Gefeliciteerd, Ton!

Het is met gepaste trots dat wij de loftrompet steken over onze collega Ton Adriaens. Met een unaniem juryrapport dat klinkt als een klok sleepte hij de prestigieuze eerste prijs voor poëzie 2023 in de wacht van de gerenommeerde schrijfwedstrijd ‘Raadselige Roos.’ 
Ton is nog enigszins beduusd als hij zegt: ”De concurrentie uit heel Nederland en België was behoorlijk, dus ja ik ben er wel ‘gruuëts’ op!” 

De vakjury heeft het bij het rechte eind als er wordt gezegd: “Dit verzin je niet.”
Ton was docent in het mbo bij de unit Sociaal Pedagogisch Werk. Bij de opleiding Woonbegeleiding behandelde hij ieder jaar het onderwerp hechting. Daarbij maakte hij gebruik van een documentaire/filmpje over een uit het buitenland geadopteerd kind. 
“Bij het verplichte Raadselige Roos-thema ‘Barricade’ dacht ik meteen terug aan deze docu; het opgesloten zitten van het kind, niet in staat tot een emotionele band omdat er in zijn eerste levensjaren geen hechting had plaatsgevonden en de wanhoop van met name de adoptiemoeder.” licht Ton toe.

Laat me binnen

Donkere oogjes
schieten op en neer
rusteloos zoekend 
eindelijk een thuis
het moederhart ontploft.

Je krabt je graait
je spuugt en je slaat
een eindeloos gevecht
dat ik wil winnen 
laat me binnen.

Niet aflatend
wil ik je geven
onvoorwaardelijk
de liefde jou ontzegd
geboren en onthecht.

Zelden kruisen onze blikken
hoop en wanhoop 
wederzijds
liefde en verdriet
laat me binnen.

Soms roept angst om mededogen
dan weer het niets in lege ogen
je laat me niet binnen.

De wanhoopsstrijd beslecht
jouw hart verminkt
komt nooit echt thuis
het mijne leeggezogen
als gast blijf jij in huis.

Juryrapport

Raadselige Roos, poëzie 2023
Winnaar 1e prijs
Ton Adriaens-Weert
LAAT ME BINNEN

Over de keuze van het gedicht ‘Laat me binnen’ als eerste prijswinnaar waren de vijf leden van de vakjury het van meet af aan eens. Een dergelijk verhaal, gedicht ‘verzin’ je niet. Dat moet je persoonlijk getroffen, van dichtbij meegemaakt hebben, persoonlijk overkomen zijn. In eenvoudige woorden wordt een immens verdriet van een (pleeg)ouder / verzorger, die niet in contact kan komen met het kind verbeeld. Ook andersom, het kind, dat niet emotioneel bij zijn (pleeg)ouder / verzorger wil of kan komen. Dit leidt voor beiden tot een impasse, een status quo, een wederzijds berusten in liefde en verdriet. Een liefdevol verdriet. Het kind kan zich niet ‘thuis’ voelen en voegen als ‘kind’, maar verblijft daarvoor in plaats als ‘gast’ in ‘huis’.  

Vakjury Poëzie Raadselige Roos 2023
Anette Cox, Paul Jansen, Marjan Ligtelijn, Alphons van Nispen tot Pannerden en Margreet Spoelstra

Het Literair Café Venray is in 1993 opgericht en heeft tot doel ‘meer mensen in contact te brengen met schrijvers uit het Nederlandse taalgebied op een toegankelijke manier. 
Vanaf 1995 wordt de schrijfwedstrijd Raadselige Roos georganiseerd. Het is de oudste en meest bekende schrijfwedstrijd in het zuiden van Nederland.