Ester Lamerikx in Zürich: ‘Duits bier wordt hier niet op prijs gesteld!’

Er zijn heuvels en geen fietspaden. Iedereen gaat met het openbaar vervoer naar het werk en automobilisten zijn niet gewend rekening te houden met fietsers. Toch zie je elke doordeweekse ochtend in Zürich een Wieërter maegdje op haar fietske een heuvel bedwingen om bij haar kantoor te komen. Ester Lamerikx (40) vertrok in januari van dit jaar naar de grootste stad van Zwitserland om daar aan de slag te aan als actuaris. Als wat? Ja als actuaris… Wat dat is leest u hieronder.

Lelijkste gebouw
Dat ze in Zwitserland ook verkoudheidsvirussen hebben, heeft Ester deze week letterlijk en figuurlijk aan den lijve ondervonden. Snotverkouden en met een zwaar hoofd maar met groot enthousiasme vertelt ze over haar avontuur in Zwitserland. Ester: “Na mijn studie in Maastricht woonde ik in Utrecht. Ik kreeg de kans van mijn werkgever PricewaterhouseCoopers om de overstap te maken naar Zürich. Die heb ik met beide handen aangegrepen. Nu woon ik in een appartement midden in Zürich, met uitzicht over de rivier de Limmat (waar je in kunt zwemmen in de zomer) en over het lelijkste gebouw van Zürich, het Kornhaus (graanschuur). Ik werk vijf dagen per week en s ’avonds ga ik sporten, uit eten of lekker de kroeg in.”

Te gekke studententijd
Ester groeide op in Altweerterheide waar ze samen met haar ouders, zus en oma op een boerderij woonde. Ester: “Mijn jeugd bestond vooral uit veel buiten zijn. Op de boerderij was altijd van alles te beleven. Daarnaast heb ik ook veel aan sport gedaan. Eerst handbal in Altweerterheide en daarna in Stramproy toen op de Hei niet meer genoeg leden waren om een team te vullen. Ik heb ook nog getennist maar daar was ik niet zo goed in, dus daar ging de lol snel vanaf. Ik herinner me met veel plezier mijn tijd bij de Kindervakantieweken van KiVaKeMo die ik mede organiseerde.” Als kind wilde Ester eigenlijk F16-piloot worden. Maar uiteindelijk nam haar carrière een andere vlucht. Na haar VWO aan het Bisschoppelijk College koos ze voor de studie Econometrie aan de Universiteit in Maastricht.

Econometrie is een combinatie van economie en wiskunde. Waar economie stopt, gaat econometrie verder. Econometrie pakt de economische theorie op en probeert door middel van wiskundige en statistische technieken verbanden in de economie te ontdekken en voorspellingen van de economie voor de toekomst te maken of bedrijfsprocessen te optimaliseren.

“Ik heb leren altijd heel leuk gevonden, dus ik kijk met plezier terug op mijn schooltijd. Omdat het leren me gemakkelijk afging was er nog genoeg tijd over om af en toe wat kattenkwaad uit te halen”, knipoogt Ester. “Mijn tijd in Maastricht was te gek”, vertelt ze verder, “ik heb er veel nieuwe vrienden gemaakt (die nu nog steeds goede vrienden zijn). Hier heb ik veel plezier gehad met stappen en met het op kamers wonen. Ik heb genoten van de vrijheid die je dan opeens hebt.”

Enig idee hoe groot de kans is dat je huis afbrandt? Of hoe lang je van je pensioen kunt genieten? Niemand kan de toekomst lezen en antwoord geven op deze vragen. Hoewel… Als actuaris probeer je te voorspellen hoe groot de kans is dat bepaalde risico’s zich voordoen en wat de financiële gevolgen hiervan zijn. Je houdt hierbij rekening met de rentestand, inflatie, stijgende kosten en met demografische, juridische en fiscale ontwikkelingen. Een actuaris is een risicomanager die met behulp van statistiek en modellen kansberekeningen maakt en aan de hand hiervan bijvoorbeeld de premies van verzekeringen voor auto- en brandschade berekent. Ook vraagstukken op het gebied van pensioenen, beleggingen en sociale voorzieningen behoren tot zijn of haar werkgebied.

Hoe word je actuaris?
In Zürich werkt Ester voor het internationaal accountants- en belastingadviseur bedrijf PricewaterhouseCoopers (afgekort PwC). Ze is actuaris en werkt als consultant bij fusies en overnames op pensioen en HR-gebied. Ester: “Ik werk vooral aan projecten waarbij een bedrijf een ander bedrijf wil kopen en waarbij de prijs van dat bedrijf bepaald moet worden. Ik breng de risico’s in kaart en ik adviseer hoe hierbij rekening moet worden gehouden met de vaststelling van de koopprijs.” Actuaris is niet een alledaags beroep. Hoe kom je erbij om dat te worden? Ester legt het uit: “Ik heb niet heel bewust gekozen om actuaris te worden. Het advieswerk heb ik wel altijd leuk gevonden. Dus toen ik voor econometrie een bedrijf moest vinden om mijn scriptie te schrijven ben ik wel op zoek gegaan naar een adviesbureau. Dit is toen een ‘actuarieel’adviesbureau geworden. Bij dit bureau heb ik, na mijn afstudeerstage, mijn studie tot actuaris afgerond en heb ik nog een jaar of tien gewerkt. Later ben ik bij PwC terecht gekomen heb ik het actuariële werk iets meer losgelaten en ben ik ook meer HR-werk gaan doen. Dat richt zich meer op personeelsmanagement. Ik heb leuke collega’s met een fijne mentaliteit; hard werken maar ook tijd voor plezier en grappen. De keerzijde is dat de dynamiek bij fusies en overnames zeer groot is. Dat geeft veel energie, maar soms betekent dat ook dat je moet werken op een moment dat je het niet gepland had.”

Hoe sterk is de eenzame fietser
Zürich heeft 385.000 inwoners en ligt zo’n 675 kilometer hier vandaan; met een uurtje of zeven ben je er. Esters partner heeft een eigen bedrijf in Nederland en dat geeft hem voldoende ruimte
om vaak naar Zwitserland te komen. Samen ontdekken ze het Zwitserse leven. Ester: “De cultuur in Zwitserland is niet heel veel anders dan in Nederland. Dus het leven ziet er aan de ene kant niet heel anders uit. Aan de andere kant; mensen zijn hier wel punctueler en je moet er rekening mee houden dat alle winkels, behalve de bakker, op zondag dicht zijn. Een groot verschil zijn de heuvels. Ik ga op de fiets naar mijn werk en dat is hier heel ongebruikelijk. Iedereen gaat met het openbaar vervoer naar het werk. Ik moet iedere ochtend een heuvel over; dat is best vervelend als je net wakker bent”, lacht Ester. “En als je verder de natuur in gaat dan kom je meest prachtige heuvels, bergen en uitzichten tegen. Dat is overweldigend mooi.”

Koop elders niet…
Is er verder nog iets dat we moeten weten van de Zwitsers? Ester hoeft niet lang na te denken over dit antwoord. In de korte tijd dat ze er woont heeft ze al heel snel iets ontdekt. Ester: “Ze vinden het heel belangrijk dat alles Zwitsers is. Hoe lokaler het is, hoe beter. Bij mijn housewarming laatst had ik Duits bier ingeslagen. De Zwitsers stellen dan toch echt de vraag waarom je geen Zwitsers bier in huis hebt…”, lacht Ester. “En mijn huisbaas vertelde bij de rondleiding in huis ook vol trots dat de wasmachine van Zwitserse makelij is. Oh ja, een eigen wasmachine hebben is hier een enorme luxe. De meeste appartementen, in ieder geval die in de stad, hebben een gedeelde wasmachine in de kelder staan, waar je met het gehele complex gebruik van maakt. Ik was dus erg blij dat ik geen wasmachine mee verhuisd heb vanuit Nederland.”

Zwitsers genieten
In februari was Ester nog even thuis in op de Hei. Want toen werd haar neefje jeugdvorst (Jeroen Broens) van CV de Heiknuiters. Ester: “Daar ben ik graag even voor op en neer naar Nederland gekomen. En ook om de rest van de familie te zien natuurlijk. We zien elkaar wel minder dan toen ik in Utrecht woonde maar met face-timen kom je een heel eind. En zo ver is Zwitserland nu ook weer niet. Mijn ouders zijn laatst nog een weekje hier geweest.” Ester denkt in de toekomst toch wel weer een keer in Nederland te wonen. En dan het liefst weer op een boerderijtje met wat beestjes en een groentetuin. Maar zover is het voorlopig nog niet. Ester: “We willen nog heel veel mooie plekken in Zwitserland opzoeken. Ik wil graag leren langlaufen en graag nog meer sneeuwwandeltochten, met van die tennisrackets onder je schoenen, doen. Kortom: Het Zwitserse leven nog verder meemaken en beleven!”