Een huis vol liefde.

Een grondige verbouwing van het pand, inclusief moderne aanbouw bracht het Franciscus Hospice in Weert met één sprong in de 21e eeuw. Door de verbouwing heeft de locatie veel aan sfeer en mogelijkheden gewonnen, zonder verlies van het historische karakter. Het pand werd in 1926 gebouwd als woning en had sindsdien diverse eigenaren. De laatste bewoner was aalmoezenier Thei Op ’t Veld. Na verloop van tijd ging het eigendom over op de Stichting Eerbied voor het Leven, die er een hospice realiseerde.
Na de verbouwing bleef het aantal kamers gelijk. De zes kamers werden echter ruimer en luxer. Dit veraangenaamt het verblijf en vergroot de verzorgingsmogelijkheden. Vrijwilligers en verpleegkundigen zetten hun beste beentje voor om de laatste levensfase van bewoners zo aangenaam mogelijk te laten verlopen. Een van de bewoonsters omschreef het Franciscus Hospice als ‘het beste hotel waar ze ooit geweest was.’

Rianne Goldenbeld is coördinator van de ruim 65 vrijwilligers. “Dat is een behoorlijk aantal, maar we kunnen altijd meer vrijwilligers gebruiken.” Zij is ook aanspreekpunt voor de dagdagelijkse dingen. Bovendien ontfermt zij zich over de wachtlijst en de intake. Haar kantoor bevindt zich op de eerste verdieping. Een ruime kamer met uitzicht over de prachtige tuin met fijne wandelpaden. Een inspirerende omgeving in ‘een huis vol liefde’, zoals Rianne het omschrijft. “Er gebeuren hier zulke mooie dingen. Hier wordt afstand van het leven genomen, maar ook wordt het leven liefdevol gevierd.”

De bewonerskamers zijn – na de verbouwing – voorzien van een eigen badkamer en toilet. De inrichting kan worden aangepast naar gelang de (zorg)behoefte van de bewoner. Het staat iedereen vrij om zijn of haar kamer een persoonlijk tintje te geven. Elke bewonerskamer is voorzien van een tuindeur met terras. Door de situering van de ruimtes kan voldoende privacy geboden worden voor de bewoner en de familie. Veel bewoners waarderen het enorm dat zij, zelfs liggend in bed, naar buiten kunnen kijken en de wereld om hen heen kunnen waarnemen.

De tuinkamer is licht en ruim en staat in directe verbinding met buiten. Bewoners zitten hier gezellig samen te genieten van de rust en het mooie uitzicht. Naast de tuinkamer ligt de knus ingerichte woonkamer. Rianne: “Mensen vinden de ruimte heel fijn. Soms kiezen bewoners ervoor om er gezamenlijk te eten of een praatje te maken. Ik heb hier de meest diepgaande gesprekken gehoord over het leven en de naderende dood. Ook wordt er heel praktisch met elkaar gesproken over het wanneer en het hoe van het overlijden.

Een relaxbadkamer biedt bewoners de mogelijkheid om tot rust te komen. Met gebruikmaking van sfeerkleuren, etherische geuroliën of muziek kan een weldadige en rustgevende omgeving gecreëerd worden. De relaxbadkamer valt onder de complementaire ofwel aanvullende zorg. Gebruikmaking ervan draagt bij aan een gevoel van welbevinden. In de ruimte staat een eenvoudig te gebruiken instapbad met eenvoudig hanteerbaar waterdichte deur. Het plafond is voorzien van spotjes en speakers voor de licht- en muziektherapie. Geurende oliën staan klaar voor gebruik voor het totale wellnessgevoel.

De keuken is de ontmoetingsplek in het huis. De tuinmannen, de boodschappendienst, de vrijwilligers, het verplegend personeel, de medewerkers, de bewoners en hun familie; altijd loopt er wel iemand binnen voor een babbeltje. Voor iedereen staat er verse soep of een lekkere kop koffie klaar. De dienstdoende kok bereidt de maaltijden met dagverse groenten, altijd maximaal rekening houdend met de wensen van de bewoners. Van oudsher maakt de kelder een belangrijk deel uit van het aanbod in de keuken. Hier is de kelder echter een ruimte voor de was, de opslag en de techniek. Bovendien is het ’t honk van de tuinmannen.

In aanbouw is de stilteruimte. Hier kunnen bewoners en/of hun dierbaren zich terugtrekken. De stilteruimte is opgetrokken uit hout, is hoog en licht en biedt een prachtig zicht op de vijver en de tuin. Hier een uurtje zitten, voelt als een dag retraite. Door het materiaalgebruik ontsiert het gebouw geenszins de prachtige parkachtige tuin, aangelegd met vaste planten en bloemen, kruiden, heesters én een bijzondere boom. Leerlingen van Basisschool Aan de Bron plantten hier in 2015 een nazaat van de Anne Frank boom, een machtige kastanjeboom in wording.