31 mei 2022 | Auteur: Désiré Kappert
Een dag met: Ad en Roel Raaijmakers
Stukje eigen natuur
Hij was jarenlang onderwijzer in het Brabantse Bakel en directeur op de basisscholen van Tungelroy en Swartbroek. Fervent genieter van flora en fauna en een verdienstelijk houtbewerker. Zijn zoon deelt als milieutechnisch projectleider diezelfde liefde voor de natuur en bovenal het milieu. Als ze een prachtig stukje land van 1,7 hectare aan de Peelheideweg in Tungelroy bemachtigen, ontstaan er geweldige plannen en lijken de mogelijkheden eindeloos.
Ad (72) en Roel (45) kochten in 2019 het stuk land, een zogeheten bronsgroen natuurgebied, dat grotendeels uit bos en deels uit weide bestaat. In eerste instantie ziet Ad er een mooi natuurlijk speelterrein voor zijn kleinkinderen in. Ad en zijn vrouw Nelly verbouwen al jaren hun eigen groenten in de achtertuin. Roel ziet daarvoor ook mogelijkheden op grotere schaal, op hun eigen stuk land. Het idee voor een voedselbos wordt geboren. Ad en Roel volgen een cursus bij Robert Knops, expert op het gebied van permacultuur, een methode die zich toespitst op het ontwerpen van de menselijke leefomgeving op een manier die ecologisch duurzaam en economisch stabiel is. Ze zien met eigen ogen hoe de man voor maar liefst 95% zelfvoorzienend is en dát inspireert hen.
Zo vader, zo zoon?
Ad: “Duurzaam leven kan op veel verschillende manieren, we nemen daar graag onze verantwoordelijkheid in. Met respect omgaan met natuur en dier, eigen groenten verbouwen en spullen recyclen is ons eigen. De kinderen gingen al jong bij de scouting, waar ontwikkelingsgerichte, educatieve activiteiten doen in de natuur en op een gezonde manier gebruik maken van de natuur essentiële onderdelen zijn.”
Ondanks hun gedeelde liefde voor de natuur zijn vader en zoon het niet altijd met elkaar eens en dat hoeft ook niet, vertelt Roel: “Waar Pap het land graag wat geordend houdt, ben ik meer geneigd de natuur zijn gang te laten gaan. Waar ik langer de tijd neem om over dingen na te denken, doet mijn vader het gewoon. Een prima samenwerking dus!”
Ad zaagt hier en daar de boel een beetje bij, neemt het overige hout mee naar huis, om er, net als Roel, iets van te maken.
Roel onderzoekt hoe de bodem, die vrij nat is door de nabijgelegen beek, optimaal gebruikt kan worden in het kader van het voedselbos.
Multifunctioneel
Ad liet er eerst een tijdje schapen grazen. Daarna plantten ze er tal van fruitbomen zoals onder andere kweepeer, -pawpaw-, kersen- en appelbomen. Ook groeien er diverse bessensoorten en frambozen. Het stuk land is eveneens een veilig en voedselrijk thuis voor bijzondere (roof)vogels, hazen, reeën, kikkers en sprinkhanen.
De kleinkinderen van Ad en Nelly zijn er graag te vinden. Een kleindochter hield er een spreekbeurt over voor de hele klas. Roel vertelt hoe ook zijn eigen kinderen er dankbaar gebruik van maken: “Mijn zoon heeft er wel eens onder mijn begeleiding gekampeerd met zijn schoolvrienden. Zo creëerden ze hun eigen slaapplek. Een van hen maakte zelfs van mos en gras zijn eigen natuurmatras. Ze maakten brandnetelthee, marshmallows en bakten potjes met klei uit het bos. In de avond een klein kampvuurtje om te koken maakte het kamperen af.
Mijn dochter vierde er haar verjaardag door er met een grote kliek vriendinnen Expeditie Robinson te spelen. Inclusief vlaggen en zelfgemaakte houten munten.”
Vertrouwen in het proces
De mannen geven in gezamenlijkheid en op een ontspannen, organische manier steeds verder vorm aan het voedselbos. In een van de vele boeken die ze er gretig op naslaan zien ze dat er bijvoorbeeld in Engeland veel inspirerende projecten zijn op dat gebied. Nog veel te leren en ontdekken dus!