De radio was het middelpunt in de huiskamer

Het begon met een Saba radiomeubel met draaitafel en ingebouwde luidspreker. Die vond ik op de zolder van een scoutinggebouw. De scouts hadden de radio wit geschilderd en volgeplakt met stickers. Ik mocht de radio meenemen. Ik heb ‘m in oude staat hersteld en hij dient nog steeds als bijzettafel. Op een andere zolder, ja van mijn schoonouders, vond ik een Philips draaitafel van bakeliet; een zgn. ‘hoedendoos’. Ik kreeg de draaitafel, een familiestuk, van schoonmoeder cadeau voor mijn verjaardag. Dankzij mijn technische opleiding en passie voor techniek is de vonk toen overgesprongen.

In mijn jeugdjaren maakten wij van oude radio’s en televisies konijnenkooien. Achteraf gezien natuurlijk eeuwig zonde. Maar ja, gedane zaken nemen geen keer. Met mijn verzameling probeer ik e.e.a. goed te maken!

De radio heeft voor mij twee gezichtspunten. 
Technisch: de draadloze verbinding, de uitvinding van de radiobuis, jaren later de transistor, weer later de Integrated Circuits (IC, heel veel transistoren op een klein oppervlak). De radio werd daardoor steeds kleiner en handzamer.
Emotioneel: Ik herinner me mijn opa als hij op zon-dag naar ‘De toestand in de wereld’ luisterde (door G.B.J. Hiltermann).
En ik bewaar mooie herinneringen aan mijn draagbare transistorradio. In de zomervakanties op het strandje van het Dikke Damesbad bij de IJzeren man of het Tranchée luisterden we in de jaren ‘70 naar de piratenzenders Radio Veronica en Radio Noordzee. De radio is nog altijd mateloos populair en compatibel. Sinds zijn bestaan heb je hem nog nooit hoeven updaten.

www.huub-radioverzameling.nl

Huub van Luijt (66), Weert