Huis gezocht

De woningnood is hoog. Het wordt steeds moeilijker een huis te vinden. De koopprijzen rijzen de pan uit en ook een huurwoning is niet te krijgen. Volgens berichten zou er nu een tekort zijn van 285.000 huizen.

Direct na de Tweede Wereldoorlog was er ook een groot tekort aan woningen. Tussen de 400.000 en 500.000. Ook toen was er een groot tekort aan grondstoffen en bouwmaterialen. Nieuwbouw kwam dan ook maar langzaam op gang. Om iets aan de woningnood te doen, werden woningen gesplitst. Van gezinswoningen werden zogenaamde duplexwoningen gemaakt, zoals op Keent in de huidige Regentesselaan en op Fatima in de Mariënhagelaan. In het kader van de Marshallhulp zijn toen ook de nu nog bestaande houten Oostenrijkse woningen gebouwd.

Met hulp van de Zweedse regering werden er overal in Nederland ook prefab betonnen noodwoningen gebouwd, Maycrete woningen. Op de foto zien we nog enkele van deze betonnen woningen op de hoek van de Nieuwstraat en de Franse Patersstraat in de wijk Fatima. Ze waren bedoeld voor een periode van tien tot vijftien jaar, maar in sommige plaatsen vind je ze ook nu nog. Een van de eerste bewoners in de Nieuwstraat was het gezin van Dorus van Mierlo, bijgenaamd Doeërus Bâlt. Dorus was een bekende meubelmaker, die zijn werkplaats had in het Paradijsstraatje. Hij had het vaak zo druk, dat hij zijn eigen meubels in bruikleen aan de klant meegaf. Het gezin van Dorus zat dan noodgedwongen een tijd lang op kistjes.

Op uitnodiging van goede vrienden maakte ik in 2011 in Nepal een trektocht door de Himalaya. Voordat we daaraan begonnen, bezochten we samen in Pokhara een Tibetaans vluchtelingenkamp. Vluchtelinge Chime Tseving nodigde ons gastvrij uit op de thee. Wat schetst mijn verbazing: haar huisje was ook zo’n betonnen Maycretewoning. Zou die verdorie van Doeërus Bâlt zijn geweest?

Door Koos Neijnens i.s.m. Stadsgidsen Regio Weert  •  Reageren: info@stadsgidsenweert.nl  •  Foto: Gemeentearchief Weert (gemeentearchiefweert.nl)